«زهرا ابراهیمی» در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان در خصوص فضای مجازی و هنجارها و ناهنجاری‌های آن اظهار داشت: تعبیر مجازی بودن فضای اینترنت یکی از تعابیریست که بشدت بر نحوه ی تعامل افراد با این فضا اثرگذار  است.

عضو گروه نویسندگی صریر با بیان اینکه دارا بودن حریم شخصی برای انسان امری کاملا طبیعی و عقلی است افزود: انسان، نیازمند حریمی است که قطعا دیگران را اجازه ی ورود به آن نیست، برای ما که متمسک به آموزه های دین هستیم، دستورات دینی حد و مرز این حریم را مشخص نموده اند و توجه ما به این دستورات می تواند ما را از خطرات اشتراک گذاری حریم خصوصی با دیگران در امان بدارد.

این کارشناس مذهبی با اشاره به متضرر شدن افراد از جهات گوناگون در فضای مجازی را شاهدی بر نبود سوادرسانه ای لازم در استفاده از فضای مجازی دانست و تصریح کرد: هرچند کارشناسان و متخصصان این امر  دلسوزانه نیازمندی مردم بر افزایش سواد رسانه ای را بارها متذکر شده اند و اقداماتی نیز در زمینه ی آموزش مردم صورت گرفته است اما هنوز در ابتدای راهیم و برای یادگیری،  مسیر طولانی در پیش داریم.

ابراهیمی خاطر نشان کرد: نحوه ی عملکرد و برخورد هریک از ما در فضای مجازی می تواند منجر به حفاظت یا عدم حفاظت از حریم خصوصی مان شود اما متاسفانه خلاءآموزش باعث شده که افراد نتوانند به درستی از حریم خصوصی خویش در فضای مجازی محافظت نمایند.

وی با بیان اینکه برخی افراد به طور خودخواسته اطلاعات و اتفاقات زندگی شخصی خویش را  در فضای مجازی بارگذاری می کنند، بدون اینکه به عوارض فردی، اجتماعی، خانوادگی و حیثیتی این مساله توجه لازم را داشته باشند متذکر شد: در واقع گاهی نیزاین خود افراد هستند که به نقض حریم خصوصی خود مبادرت می ورزند.

این نویسنده مذهبی با تاکید بر اینکه اگرچه فضای مجازی، ظاهرا مجازیست اما تبرج و خودنمایی از این فضا دور نیست اضافه کرد: عده ای به دلیل تمرکز زیاد بر نیاز دیده شدن، تلاش می کنند به هر قیمتی، دیده شدن را نیز در این فضا تجربه کنند، به همین دلیل دائما به اشتراک گذاری هرآنچه در فضای حقیقی برایشان رخ می دهد می پردازند، از اشتراک نوع غذا و نوع پوشش گرفته تا تبریک و جشن های شخصی و خانوادگی خویش.

وی با اشاره به اینکه اشتراک شادی ها با دیگران اشکالی ندارد اما مشکل زمانی ایجاد می شود که این نوع اشتراک گذاری ها ممکن است منجر به سوء استفاده ی برخی از افراد در فضای مجازی گردد اظهار داشت: با توجه به اهمیت و جایگاه کانون خانواده، بهتر است انسان از اموری که ولو با درصد پایین امکان تزلزل پایه های خانواده را ایجاد می کند، بشدت بپرهیزد.

ابراهیمی افزود: گاهی این اشتراک گذاری ها باعث از بین رفتن حریم های محرم و نامحرم شده و جلب توجه می نماید، اینگونه رفتارها  امکان عبور از مرزهای اخلاقی را افزایش داده و حتی گاهی موجب آزرده خاطر شدن برخی از افرادی می گردد که توان تجربه ی چنین شادی هایی را ندارند، گاهی نیز برخی از این رفتارها به طور صریح خلاف شرع است.

وی اضافه کرد: گاهی چشم و هم چشمی ها باعث می شود که افراد حتی قبل از وقوع یک اتفاق خوشایند در زندگی حقیقی، فضای مجازی را ازآن اتفاق پر می کنند.امروزه نوع فرهنگ زیست مجازی افراد بسیار پراِشکال است و اگر این اشکالات رفع نشود و این فرهنگ اصلاح نگردد عواقب خطرناک تری را شاهد خواهیم بود.

عضو گروه نویسندگی صریر خاطرنشان کرد: عده ای از افراد نیز باز به دلیل اینکه از حیث اعتقادی تحت تاثیر همین فضای مجازی قرار گرفته اند اشتراک گذاری امور شخصی خویش را نوعی آزادی عمل دانسته و اعتراض به آن را نگاهی دُگم و همراه با تحجر قلمداد می کنند.

ابراهیمی عنوان کرد: گاهی نیز ممکن است با افرادی روبرو باشیم که دچار بی هویتی و یا بحران هویت شده اند و برای پنهان کردن هویت واقعی خویش به فضای مجازی پناه برده و با ارائه ی تکه های خوش رنگ زندگی خود در این فضا، از واقعیت فرار می کنند.

وی با بیان اینکه برخی از افراد نیز بقدری در اشتراک گذاری اتفاقات زندگی حقیقی خود افراط می کنند که احتمال وجود بیماری های روحی، روانی و شخصیتی در آن ها بعید به نظر نمی رسد تصریح کرد: مسئولیت اجتماعی هر یک از ما ایجاب می کند که نسبت به یکدیگر احساس وظیفه نموده وحتی درجایی که احتمال عقلایی برای تاثیر سوء وجود دارد از انجام آن کار اجتناب نماییم.بنابراین دقت و تامل ما قبل از هرگونه اشتراک گذاری نوعی پیشگیری محسوب می شود که باید ازآن بهره ببریم.