همه کودکان همیشه دوست دارند آخر فیلم های سینمایی همه چیز به خوبی و خوشی به اتمام برسد. قهرمان هایشان در اوج آرامش و درخشش خود باشند. این حرف را تا انتهای متن در ذهنتان نگه دارید!

ولتر، فیلسوف و نویسنده بزرگ می گوید:

ما کودکانی هستیم که چون به خواب می رویم رویای سعادت می بینیم و چون بیدار می شویم تعبیری جز تیره روزی نمی یابیم.

رویاها اگر نگوییم شیرین ترین بخش زندگی هر شخص هستند، به راحتی می توانیم ادعا کنیم که جزء یکی از شیرین ترین بخش های زندگی هر شخصی به شمار می روند. داستان پسر بچه متولد شهر مادرید هم درست مثل بچه های دیگر بود. در شهری متولد شده بود که احترام به اسطوره ها هیچ ارزشی نداشت! شاید این حرف کمی به مذاق رئالی ها خوش نیاید ولی چه کسی هو شدن قهرمان هایی مثل زیدان، رائول، راموس، کریستیانو رونالدو و خیلی های دیگر را فراموش خواهد کرد؟ قهرمان های ایکر کاسایس فرناندز از همان ابتدا هم با همه بچه های هم سن و سالش کمی فرق داشت. 

همه دوست دارند زیباترین گل ها را بزنند اما من می خواهم از به ثمر رسیدن آن ها جلوگیری کند.

وقتی این جمله را گفت، خاص بودنش را با تک تک اعضای بدنمان حس کردیم. هیچکس پسر جوانی که با دوچرخه به تمرینات رئال مادرید می آمد را نمی شناخت. او یک جوان ناشناخته با سرنوشتی متفاوت بود. وقتی در فینال مسابقات لیگ قهرمانان اروپا حضور یافت، تمام بدنمان می لرزید. او کیست؟ چطور با وجود این سن کم و تجربه کمش این چنین اعتماد به نفس دارد؟ چند دقیقه بعد باعث شد نه تنها هواداران رئال مادرید او را نقطه ضعف تیم ندانند، بلکه او را آخرین سپر دفاعی خود ببینند.

راستش را بخواهید اگر قرار باشد زندگی نامه او را بسازند، در تک تک لحظه های آن قلبمان درد خواهد گرفت چرا که در همه فریم ها، کاسیاس در سایه ستاره های بزرگ کهکشانی ها گم شده بود. اما او کاری به رسانه ها نداشت. سرش پایین بود و نه تنها حواشی، تمجید ها و تعاریف را نمی دید بلکه فقط هدفش را دنبال می کرد. ایکر همانند آخرین سربازی می ماند که باید از تاج و تخت محافظت می کرد. شاید اصلا به خاطر همین دروازه بان شده بود تا در اوج نا امیدی ها و زمانی که همه چیز تمام شده به نظر می رسید، دستان او همانند معجزه ای باور نکردنی امید را برگردانند.

ایکر کاسیاس

اسپانیایی ها یک ضرب المثل معروف دارند که می گویند:

جایی که آرزو هست، توانایی هم هست.

سن ایکر مثل پسر بچه ای عاشق، آرزوهای خود را بغل کرده و درحال حرکت به سمت قله بود. قله ای که با فتح تمام جام ها با بازوبند کاپیتانی در تیم ملی کشورش و همچنین رئال مادرید، فتح شد. 

قهرمان شدن به همین سادگی ها هم نیست! درواقع قهرمان کلمه ای پیچیده با ابعاد معنایی مختلفی است. شاید این حرف ها عجیب به نظر برسد ولی در گذشته قهرمان شدن بسیار ساده تر بود. کافی بود شما دارای قدرت زیادی در نبردها باشید تا آوازه تان در همه جا بپیچد. با گذشت زمان اما همه چیز پیچیده تر شده و تمام بعدهای مختلف اخلاقی شما زیر ذره بین است. این روزها اشخاص باید از هزار خان رستم بگذرند تا "قهرمان" خطاب شوند. حالا تمام حرف های بالا رو دوباره مرور کنید. پسری از دل باشگاه بیرون می آید، بازوبند را می گیرد، همیشه از حواشی دور است، در پستش بهترین بوده و نزد هواداران محبوبیت بیش از حدی دارد و هرجامی که بگویید را برده است. همه چیز خوب به نظر می رسد تا اینکه تخریب شخصیتی او شروع می شود. آری، ژوزه مورینیو حالا کاپیتان تیمش را "جاسوس" خطاب کرده و او را روی نیمکت می نشاند. شاید از مورینیو چنین رفتاری بعید به نظر نرسد. او در چلسی هم بازیکنانش را متهم کرده بود و اینکه او ناکامی های خود را گردن فرد دیگری بیندازد، اتفاق تکرای ای محسوب نمی شود. نوشته های اول را به خاطر بیارید. رئال مادریدی ها پیش از این بارها به اسطوره های خود توهین کرده بودند و حالا با وجود حرف های عجیب مورینیو، تمام پل هایی که کاسیاس طی سال ها ساخته بود، به نظر درحال شکسته شدن بودند. مورینیو رفت، آنچلوتی آمد، آن ها قهرمان اروپا شدند ولی بازهم وضع تغییری نکرد. مشخص بود مرد اسپانیایی دیگر تمرکز لازم را ندارد و کوچکترین اشتباهات او با هو شدن تمام می شد.

ایکر کاسیاس

خط اول متن را به خاطر دارید؟ انتهای قصه به هیچ عنوان شیرین نبود. سن ایکر پس از 25 سال خانه خود را ترک می کرد. کاسیاس اشک می ریخت و قلب های رئالی ها درحال تکه تکه شدن بود. او دور از خانه به پرتغال کوچ کرد و فقط چند سال دوام آورد. به دور از باشگاهی که عاشقانه دوستش داشت، تا دم مرگ رفت و بازگشت و سرانجام تصمیم گرفت فوتبال را از داشتن خودش تا ابد محروم کند. کاسیاس درس های بزرگی به همه داد؛ شاید تمام افرادی که برایمان مقدس به شمار می روند، از همان بچگی این لقب را به دوش بکشند اما ارزش کاری که سن ایکر کرد هزاران برابر بود. او در معبد مادرید، مقدس شدن را به دست آورد. با پروازهای بلند خود هزاران کودک را عاشق دروازه بانی کرد، هیچوقت نخواست که نقش اول نمایش های تیمش باشد. همیشه می خواست فقط نمایش، موفق باشد و تیمش پیروز باشد. سن ایکر کاسیاس امروز برای همیشه با دنیای فوتبال وداع گفت، شاید نسل های بعدی از نمایش های بی نظیرش محروم باشند اما ما مطمئن هستیم که نام مقدس ترین فوتبالیستی که عاشقانه 25 سال را در آغوش باشگاهی که دیوانه وار دوستش داشت گذراند، هرگز در گوشه ای از تاریخ، گم نخواهد شد.

همچنین بخوانید:

• ایکر کاسیاس از فوتبال خداحافظی کرد / رسمی

• ایکر کاسیاس و جانلوکا ویالی / تغییر چهره بازیکنان فوتبال در طول زمان (قسمت پنجم)

• پیام احساسی جانلوییجی بوفون به مناسبت خداحافظی کاسیاس از فوتبال

• ایکر کاسیاس | بیانیه رسمی باشگاه رئال مادرید در خصوص خداحافظی اسطوره