معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش «دسترسی نداشتن به تبلت و گوشی» را علت عدم عضویت ۴ میلیون و ۷۱۸ هزار دانش‌آموز در شبکه شاد اعلام کرد. رضوان حکیم زاده امروز  در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایلنا درباره شناسایی دانش‌آموزانی که به ابزارهای آموزش الکترونیکی مانند لپ‌تاب و گوشی تلفن همراه دسترسی ندارند، گفت: موضوع عدم دسترسی دانش‌آموزان مناطق کم برخوردار به ابزارهای آموزشی مانند تبلت و گوشی همراه مورد بررسی قرار گرفته و آمار این دانش‌آموزان منطقه به منطقه و شهر به شهر به صورت دقیق استخراج شده است. یک عده از دانش‌آموزانی که در سامانه شاد نبودند به دلیل عدم دسترسی‌شان به تبلت گوشی همراه بوده است و برای یک عده دیگر نیز دلایل دیگر وجود دارد. وی ادامه داد: آن دسته از دانش‌آموزانی که نتوانستند به جهت نداشتن تبلت به شاد متصل شوند یا آموزش‌های مجازی را ببینند، سه میلیون و ۲۵۵ هزار دانش‌آموز هستند. این مسأله به سازمان‌ها و دستگاه‌های مختلف طرح موضوع شده و اگر ما بخواهیم بحث بازماندگی از تحصیل این کودکان را کنترل کنیم، حتماً نیاز است آنها به ابزارهای آموزش دسترسی داشته باشند. قرار شد این موضوع مورد بررسی قرار بگیرد و امیدواریم به یک پویش همگانی تبدیل شود.
حکیم زاده تصریح کرد: در عین حال که این موضوع یک مسأله چالشی است و از طرفی می‌تواند یک فرصت خیلی خوب برای نظام آموزشی باشد به دلیل اینکه هزینه‌های ساخت یک مدرسه خیلی بیشتر است، اما اکنون می‌توان با فراهم کردن یک تبلت با قیمت یک و نیم میلیون تومان، مدرسه را در اختیار دانش‌آموز گذاشت. این می‌تواند یک فرصت استثنایی برای دانش‌آموزانی باشد که به آموزش الکترونیکی دسترسی نداشتند تا بتوانند از طریق فناوری به آموزش با کیفیت دسترسی پیدا کنند. معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش گفت: در هر حال ما امیدوار هستیم که سازمان‌ها و شرکت‌ها تأمین ابزار آموزشی مانند تبلت را قسمتی از مسئولیت اجتماعی‌شان قلمداد  کنند و در آن مشارکت فعالی داشته باشند. همچنین امیدواریم با کمک‌های خرد از طرف مردم حتی اگر شده یک کودک را از بازماندگی تحصیلی نجات دهیم.
وی در پاسخ به این سؤال که به دلیل عدم دسترسی به تبلت و گوشی همراه چه تعداد دانش‌آموزان از تحصیل باز مانده‌اند و بیشترین آمار بازماندگان از تحصیل به دلیل عدم دسترسی به ابزارهای آموزشی مربوط به کدام استان‌ها است؟ گفت: طبق بررسی‌هایی که ما انجام داده‌ایم در مجموع تعداد ۴ میلیون و ۷۱۸ هزار نفر از دانش‌آموزان عضو شبکه شاد نشدند که تعداد ۵۰۰ هزار نفر از آنها از دانش‌آموزان اتباع هستند و امیدواریم شورای عالی پناهندگان و سازمان‌های بین‌المللی در این زمینه وارد عمل شوند. تا جایی که مربوط به ما بوده ما همه کودکان را ثبت نام کردیم اما واقعاً در این شرایط یک سری امکانات در دسترس ما نیست، از این رو امیدواریم قسمتی از آن را سازمان‌های بین‌المللی به عهده بگیرند و نسبت به کودکان اتباع احساس مسئولیت کرده و به آنها کمک کنند.
وی ادامه داد: تعدادی از کودکان به دلیل فراهم نبودن بسترهای اینترنت امکان استفاده از آموزش مجازی را نداشتند که بیشتر در مناطق روستایی دورافتاده و مناطق عشایری هستند. ما در زمان تعطیلی مدارس سعی کردیم با حضور راهبران آموزشی و تهیه درسنامه‌ها جریان آموزش را برای آنها تداوم ببخشیم، اما همانطور که عنوان شد حدود ۳ میلیون و ۲۵۵ هزار دانش‌آموز ما به دلیل عدم دسترسی به تبلت امکان استفاده از فضای فناوری را ندارند که اکثر این دانش‌آموزان در همه استان‌های ما حضور دارند، اما بیشترین تعدادی که به تبلت دسترسی ندارند در استان سیستان و بلوچستان هستند. حکیم زاده در پاسخ به این سؤال که آیا این تعداد سه میلیون و ۲۵۵ هزار نفر بازمانده از تحصیل محسوب می‌شوند؟ گفت: در هر حال اگر این امکان وجود نداشته باشد که از فضای فناوری استفاده کنند، عملاً این خطر وجود دارد که آنها به جمع بازماندگان از تحصیل بپیوندند.

تأثیر کرونا بر تحصیل  یک میلیارد دانش‌آموز در جهان

سامان ملل متحد  اعلام کرد همه‌گیری جهانی ویروس کرونا باعث بزرگ‌ترین اختلال تاریخ در آموزش و پرورش کودکان شده است. سازمان ملل در گزارشی تازه اعلام کرده است ویروس کووید-۱۹ باعث شده که مدارس در حدود ۱۶۰ کشور بسته بماند و این بر آموزش و پرورش بیش از یک میلیارد دانش‌آموز تأثیر منفی داشته است. آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، خبر داد قرنطینه و تعطیلی‌ها باعث شده‌است که دست‌کم ۴۰ میلیون کودک از رفتن به کودکستان‌ها محروم بمانند. دبیرکل سازمان ملل در یک بیانیه ویدئویی توضیح داد که این ارقام جدا از حدود ۲۵۰ میلیون کودکی است که پیش از شیوع کرونا امکان رفتن به مدرسه نداشتند. او که در جریان راه‌اندازی کارزاری از سوی سازمان ملل به نام «آینده ما را نجات دهید» سخن می‌گفت، اضافه کرد: «ما اکنون با یک فاجعه نسلی مواجهیم که می‌تواند توانمندی‌های انسانی را هدر دهد، به دهه‌ها پیشرفت آسیب بزند و نابرابری‌های مزمن را وخیم‌تر بسازد.»