شناسهٔ خبر: 41757837 - سرویس استانی
نسخه قابل چاپ منبع: ایرنا | لینک خبر

اجاق‌های خاموش

سنندج - ایرنا - این روزها بوی کباب از اجاق‌هایشان بلند نیست، انگار به جای باد زدن گوشت‌های چرب، دارند خودشان را از شر ویروس داغی باد می‌زنند که کسب و کارشان را به هم ریخته است.

صاحب‌خبر -

به گزارش ایرنا، همه چیز از این خبر آغاز شد، یک رستوران معروف در سنندج پلمب و چندین کیلوگرم گوشت فاسد و غیرقابل مصرف از آن کشف و ضبط شد، در روزهایی که کرونا معیشت مردم را فلج کرده، این خبر نوبر بود، سلامت مردم بازیچه دست سودجویانی شده که می‌خواهند دردشان را بیشتر کنند.

اگر چه درباره این رستوران اطلاعات بیشتری اعلام نشد، اما بازرسان دامپزشکی کردستان که با ممانعت صاحب رستوران برای ضبط اقلام فاسد مواجه شده بودند، با حکم قضایی آن را پلمب می‌کنند تا دیگر کسی به سرش نزند با سلامت مردم بازی کند.

همین بهانه‌ای شد تا حالی از رستوران‌های پررفت و آمد قبل از کرونا بگیرم، رستوران‌هایی که اجاقشان سرد و خاموش شده و دیگر بوی کباب از آن به مشام نمی‌رسد.

از اواخر فروردین  تصمیم‌هایی مبنی بر بازگشایی نصفه و نیمه ادارات و رفع منع تردد در جاده‌ها توسط ستاد مقابله با کرونا گرفته و با اعلام ریاست جمهوری، بازگشایی‌ها وارد مرحله تازه‌ای شد، مرحله‌ای که تقریبا در آن شرایط زندگی به حالت عادی بازگشت.

تمام مغازه‌ها، رستوران‌ها، تالارها و اغذیه فروشی ها باز شدند، اگر چه این طرح مخالفانی هم داشت اما باید به زندگی با کرونا در کنار رعایت دستورالعمل های بهداشتی عادت می‌کردیم چون این ویروس قصد رفتن و حتی ضعیف تر شدن نداشت.

همه آماده بازگشت به زندگی عادی خود شدند و استفاده از ماسک در بسیاری از اماکن اجباری شد، هر چند خطر در برخی از اماکن بیشتر بود و مردم هم ترجیح دادند تا آنها را از زندگی خود خط بزنند.

خیلی ها این روزها دلتنگ رستوران گردی شده‌اند اگر چه این مکان‌ها بازگشایی شدند ولی دودی از اجاقشان بلند نیست، چرا که هزینه های زندگی در سایه کرونا افزایش یافته و از طرفی، درباره حضور در رستوران‌ها هشدارهای ترسناکی داده و آن را از بدترین مکان‌ها برای انتقال ویروس کرونا اعلام کردند.

و حالا هم مشتریان پروپا قرص رستوران‌ها و هم صاحبان آنها بر دو راهی سلامت و معیشت مانده‌اند و همین باعث شد تا اجاق ها کم کم سرد شوند و بسیاری بساط پذیرایی را جمع کنند.

۳۰ درصد جوازها باطل شد

رییس اتحادیه رستوران داران، تالارهای پذیرایی و اماکن عرضه غذای سنندج گفت: ۸۵۰ رستوران، فست فود، تالار پذیرایی، قهوخانه و سنت سرا در این شهرستان فعال است و ۱۵۰ مورد نیز در حال اخذ مجوز هستند.

تا این جای آمار خوب بود و انتظار می رفت از واحدهایی گفته شود که در آینده نزدیک شروع به کار می‌کنند اما منصور خوش ابرو افزود: ۳۰ درصد از رستوران‌های سنندج جواز خود را باطل و در حال جمع‌آوری کسب و کارهایشان هستند.

۱۰۰ قهوه خانه و چای سرا و ۴۰ تالار پذیرایی هم پنج ماهی است که قفل کرونا درهایشان را تخته کرده و به گفته رییس اتحادیه رستوران داران، تالارهای پذیرایی و اماکن عرضه غذای سنندج، در هر تالار پذیرایی ۱۰ کارگری که به صورت مستقیم مشغول کسب و کار بودند، حالا بیکار شده‌اند.

خوش ابرو اضافه کرد: شرایط کرونا و افزایش تورم و گرانی باعث شده تا بسیاری از مردم رستوران گردی را از برنامه‌های خود حذف کنند و همین مساله باعث شده بسیاری از اماکن تهیه غذا، حتی به نان شب خود و کارکنان شان محتاج شوند.

وی یادآور شد: در این میان رستوران‌های استیجاری، ضرر و زیان بیشتری متحمل شدند و برای همین نفع خود را در این دیدند که بساطشان را برای همیشه جمع و جواز خود را باطل کنند.

رییس اتحادیه رستوران داران، تالارهای پذیرایی و اماکن عرضه غذای سنندج تاکید کرد: بیمه بیکاری هم شامل حال بسیاری از کارگران این واحدها نشد و حتی با وجود ثبت نام در سامانه کارا، نتوانستند از تسهیلات ۱۲ تا ۱۵ میلیون تومانی کسب و کارهای متضرر از کرونا بهره مند شوند.

خوش ابرو افزود: آنهایی که قبل از عید مواد اولیه گرفته بودند تا بتوانند در تعطیلات عید، مهمترین بخش از درآمد سالانه خود را کسب کنند، به تعطیلی خوردند و نه تنها درآمدی نداشتند که مواد غذایی شان هم خراب شد و روی دستشان ماند.

اماکنی مانند جگرکی و کله پاچه‌فروشان که هم خام فروشی داشتند، ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان خرید خود را در کشتارگاه معدوم کردند.

او درباره نظارت بر رستوران‌ها گفت: ماهانه ۱۰ تا ۱۵ گشت مشترک انجام می‌شود و در همین روزهای کرونایی، هشت رستورانی که به بیرون بر بودن غذا پایبند نبودند، پلمب شدند.

رییس اتحادیه رستوران داران، تالارهای پذیرایی و اماکن عرضه غذای سنندج افزود: آنهایی هم که کار می کنند، با ۱۰ درصد ظرفیت مشغول هستند که کفاف هزینه کارگرانشان را هم نمی‌دهد.

خوش ابرو اظهار داشت: افزایش قیمت مواد اولیه از جمله گوشت قرمز، مرغ، برنج و روغن را در کنار افزایش هزینه‌های جاری آب و برق و گاز، حتی قیمت زغال که سه برابر شد و همه اینها دست بدست کرونا دادند و اگر این روال ادامه داشته باشد، بیشتر این اصناف ورشکست می‌شوند.

وی تاکید کرد: پیگیری انجام شده برای حمایت از این قشر، هنوز به جایی نرسیده است.

دغدغه نان کارگر

از قدیمی‌های رستوران در سنندج است، به گفته خودش همه تلاشش را کرده تا کارگرانش خوب و منصف بار بیایند و حالا نوبت خود اوست تا از کارگرانی که کرونا بیکار و کم کارشان کرده، حمایت کند.

تا قبل از کرونا دو شعبه خیلی فعال داشت و هر دو هم شلوغ و پرازدحام بود اما کرونا باعث شد تا یکی از آنها را جمع کند ولی کارگرانش را تعدیل نکرد و همه را به شعبه باقی مانده منتقل کرد.

صاحب رستوران گفت: برای حفظ سلامتی کارگران آنان را شیفت بندی کرده ولی از حقوقشان چیزی کسر نکرد که اضافه هم کرده ام، چون می دانم این روزها گذران زندگی و معیشت سخت شده است.

سید عطاءالله احمدی ۴۳ سال است که به این حرفه اشتغال دارد و آن را از اجدادش به ارث برده است.

از روزهایی گفت که سالن رستوران گنجایش همه مشتریان را نداشت و ۱۰۰ نفر در آنجا غذا صرف می کردند ولی حالا مشتری هایش به تعداد انگشتان ۲ دست رسیده است.

وی افزود: قبل از کرونا ۳۰ میلیون تومان غذای بیرون بر داشتیم که آن هم به کمتر از یک ششم کاهش پیدا کرده است.

وی به ضرر ۲۵۰ میلیون تومانی رستورانش در اسفند پارسال اشاره کرد و از فروردینی گفت که درب رستورانش کاملا بسته شد و بعد هم بیرون‌بر مجاز شد.

تنها روزی سه میلیون تومان فروش داشت و به قول خودش باید از مایه خرج می‌کرد چون سودی که عایدش نمی شد هیچ، در خرج روزانه هم راه به جایی نمی برد.

از معدود افرادی است که امیدش را از دست نداده و نگران ۴۰ کارگر خود و خانواده آنهاست و عقیده دارد که کارفرما یک جور ضرر کرد ولی کارگر چندین جور.

احمدی تاکید دارد که دولت از مردم و مردم از دولت است و از هم جدا نیستند و برای همین کمک‌ها باید دوسویه باشد.

او سلامت را نقطه مشترک مردم و مسوولان دانست و اظهار داشت: وقتی از یک آب و خاک هستیم یعنی سلامتی من برای دیگران و دیگران برای من باید مهم باشد.

می‌گوید قبل از کرونا هم همیشه سعی داشتم بهترین مواد اولیه ولو با قیمت بالا خریداری کنم و برای همین بارها متهم به گرانفروشی شدم و وقتی از سلامت و کیفیت مواد اولیه خودم برای بازرسان سازمان صنعت، معدن و تجارت می گفتم، جواب می دادند خوب ماده اولیه با کیفیت کمتر ولی ارزان تر هم داریم از آن استفاده کنید...

او تاکید دارد این سازمان باید با واقع بینی نرخ تعیین کند و برای سلامت مردم ارزش قائل باشد نه برای درمان آنها و برای سلامت مردم، این کیفیت است که باید افزایش یابد و اگر غذا سالم باشد قطعا زمینه های تخلف در اماکن عرضه غذا هم کم می‌شود.

احمدی تحریم ها را عامل ضربه پذیری همه مشاغل دانست و افزود: ویروس کرونا هم با همه گیری جهانی خود باعث شده تا این ضربات بیشتر شود و برای همین باید در داخل کشور زمینه های معیشت بهتر را تسهیل کنیم.

او سوزنی به دستگاه‌های اجرایی حامی کارگران هم زد و با انتقاد از مبلغ بسیار کم بیمه بیکاری گفت: وقتی کارفرما بیمه کامل برای کارگر رد می کند، انتظار دارد تا در مواقع اضطراری کارگرش حمایت شود ولی آنچه در کرونا دیدیم، اینطور نبود و کارگران برای سه ماه بهار تنها ۵۰۰ هزار تومان بیمه بیکاری گرفتند یعنی برای هر ماه چیزی حدود ۱۶۰ هزار تومان.

به افزایش ۳۰ درصدی حقوق و دستمزد کارگران اشاره کرد و از تسهیلاتی گفت که دولت به آسیب دیدگان از کرونا پرداخت کرده ولی نمی دانند آن را روی زخم ناشی از کرونا بگذارند یا افزایش سرسام آور مواد اولیه.

با وام بانکی و خرج از جیب روی پا هستیم

وی به اخطارهای مداوم دستگاه‌های خدماترسان برای قطع آب و برق و گاز هم اشاره و یادآور شد: کاش می شد دولت برای هزینه های جاری چاره اندیشی و مشاغل آسیب دیده را از این هزینه ها معاف کند.

از کم شدن اشتیاق مردم برای حضور در رستوران‌ها که اماکن سربسته هستند، نگران است و این را هم گله کرد که چرا در پارک‌ها و در کنار هم آن هم بدون ماسک خطری آنها را تهدید نمی کند ولی در رستوران‌هایی که کاملا به دستورالعمل های بهداشتی پایبند هستند، کرونا بیخ گوششان نشسته است؟

امیدوار به روزهایی است که کرونا بار و بنه خود را از دنیا برچیند و مردم بازهم در کنار هم شادی های خود را در کنار هم جشن بگیرند.

از قرمز تا زرد

کردستان توانست یک ماه با شرایط قرمز کرونا سر کند ولی برای آن بهای سنگینی پرداخت کرد و بیش از ۴۰۰ خانوار عزادار شدند.

این استان حالا در شرایط زرد است، یعنی کمی بی دقتی کافی است تا بازهم  پشت چراغ قرمز کرونا بایستد و جریمه آن تلفاتی بسیار سنگین تر از خرداد و تیر شود.

در این میان نباید فراموش کنیم که کرونا تا یک سال آینده جزیی از زندگی ما شده و مجبور به همزیستی با آن هستیم و برای اینکه بتوانیم دست هم را بگیریم در این شرایط  که مدتهاست نمی توانیم دست بدهیم، تنها و تنها پوشش ماسک، رعایت فاصله فیزیکی و شست و شوی مرتب دستهاست.

اگر به رستوران رفتیم تا کارگران بیکار نشوند، دقت کنیم که وسایل ضدعفونی در آن باشد، کارکنان آن موارد بهداشتی را رعایت کنند، سطوح زیادی را لمس نکینم و قبل و بعد از صرف غذا یادمان نرود که از ماسک حتما استفاده کنیم

نظر شما