جوان آنلاین: در صفحه ۳۳۵ از کتاب «اتاق حوادث» که شامل خاطرات جان بولتون است می‌خوانیم: روز سه‌شنبه ۱۳ ژوئن، در اواسط شب، اتاق وضعیت با من تماس گرفت تا از خبر هدف قرار گفتن دو نفتکش را در دریای عمان بدهد. دو نفتکش Front Altair و Kokuka Courageous (متعلق به ژاپن) گزارش داده بودند که در آتش می‌سوزند و هر آن احتمال دارد غرق شوند. آن‌ها از یکی از ناو‌های دریایی ایالات متحده خواسته بودن که برای کمک راهی شود. در آن لحظه هیچ مدرکی وجود نداشت که بتوان مقصر را پیدا کرد، اما تردیدی هم در خصوص مقصر در ذهن من وجود نداشت. با گذشت قریب به سه ساعت، آتش‌سوزی جدی‌تر شد و کشتی‌های تجاری که در نزدیک نفتکش‌ها بودند که بعداً مشخص شد برای دبی هستند، خدمه نفتکش‌ها را جابه‌جا کردند. کشتی‌های وابسته به نیروی دریایی ایران به هیوندای دبی نزدیک شدند و از آن‌ها خواستند تا ملوانان نجات یافته را تحویل بگیرند. (فرماندهی مرکزی امریکا بعداً این واقعیت را در وب‌سایت خود منتشر کرد و ادعای اعصاب خورد‌کن ایران را که مدعی بود یکی از خدمه را نجات داده است، تکذیب کرد.) من ساعت پنج و نیم صبح به کاخ سفید رسیدم، کوپرمن زودتر از من رسیده و بدون وقفه به اتاق وضعیت رفته بود. رویترز به نقل از الجزیره اخبار را پوشش داده، بنابراین خبر به سرعت در غرب آسیا پخش شده بود.

من به جلسه‌ای که از پیش برنامه‌ریزی شده بود، رفتم. شاناهان و دانفور خواستار یک بحث استراتژیک درباره ایران بودند که من نیز موافق بودم، اما ما شاهد حمله به بازار جهانی نفت بودیم که نمی‌توانستیم آن را نادیده بگیریم. نیروی قدس مرتباً در حال افزایش شاخص بود. آن‌ها مطمئن بودند هر کاری که انجام دهند، واکنشی از سوی ایالات متحده نخواهند دید و با این حال ما در حال دست و پا زدن در میان انبوه نمودار‌ها و چارت‌های معمول پنتاگون بودیم. سرانجام من گفتم که اولویت‌های مختلف سیاسی ما با ایران در حوزه هسته‌ای، تروریسم و تجاوزات نظامی مرسوم قابل چشم‌پوشی نیست و ما هم نمی‌توانیم خطای اوباما را در توافق هسته‌ای برجام دوباره تکرار کنیم و برنامه هسته‌ای ایران را از سایر رفتار‌های بدخیم او جدا ببینیم؛ این یک سیاست شکست خورده است و ما نباید به یک چارچوب تحلیلی شکست خورده بازگردیم! من یک‌بار دیگر استدلال کردم که تا زمانی که این رژیم در ایران بر سر کار است، نه توافق جدیدی با ایران شکل خواهد گرفت و نه بازدارنگی‌ای می‌شود ایجاد کرد. به آن‌ها گفتم چه این حرف من را دوست داشته باشید یا نداشته باشید، اما واقعیت‌های موجود نشان می‌دهد که ادامه سیاست‌های موجود ما را به آنچه مطلوبمان است، نخواهد رساند و شما چه این بحث را مفید بدانید و چه ندانید و چه این بحث زمینه‌ساز تصمیمات دیگر واقع شود یا نشود، این حرف را از من در ذهن داشته باشید، تا روزی که نتیجه آشکار شود.

در راه بازگشت به کاخ سفید، به ترامپ زنگ زدم تا گزارش جلسه و اتفاقاتی را که در دریای عمان افتاده بود، برایش توضیح دهم. البته برخی از اخبار را پیش از من فاکس‌نیوز گفته بود. ترامپ گفت به این بازی زیاد اهمیت نده. به نظرم باز هم تحلیل ترامپ از شرایط اشتباه بود. در واقع او فکر می‌کرد اگر وانمود کند اتفاق بدی رخ نداده است، دیگران هم فکر می‌کنند اتفاق مهمی نیست و به آن توجه نمی‌کنند! وقتی به در غربی کاخ سفید رسیدم، هنوز اطلاعات آنقدر شفاف نبود که بتوانیم با قاطعیت بگوییم حمله به نفتکش‌ها کار ایران است، اما همه ما از دیدن فیلمی که نشان می‌داد ملوانان ایرانی بی‌باکانه به نفتکش Kokuka Courageous نزدیک می‌شوند و مینی را که منفجر نشده از زیر کشتی خارج می‌کنند، تعجب کردیم.