به گزارش همشهریآنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، حال ساحل خزر سالهاست که خوب نیست. مردم به ساحل میآیند و میروند و آنچه بر جای میماند زباله است و آلودگی. قریب به یکسال از آخرین باری که به ساحل محمودآباد رفته بودیم میگذرد. ساحلی که سایت زباله آن بیش از چهار دهه، مقصد زباله مردم و مسافران این شهرستان شده است. معضل زباله در استان مازندران ریشه دیرینه دارد که در کنار سرگردانی چگونگی برخورد با آن، این بازمانده زندگی انسانی محیطزیست مازندران را به سمت فاجعه کشانده است. بخصوص در شهرهای ساحلی مانند محموآباد که به علت جلگهای بودن آن، محلی برای دفن زباله موجود نیست.
راهی محموآباد شدیم تا نتیجه قولها و وعده وعیدهای پارسال مسئولان را از نزدیک ببینیم. پیشروی زباله در سواحل مازندران به طوری است که اکنون زبالهها از آخرین سنگرها نیز عبور کرده و مستقیم در کنار ساحل زیبای خزر اسکان یافتهاند. به ساحل که میرسم شروع به شمارش قدم هایم میکنم، از دریا تا محل دپوی زباله که بدقوارهترین کوه ممکن را در ساحل شکل داده فقط ۲۰ قدم فاصله است.
صیقل وازی، شهردار محموآباد گفت: در چند ماه گذشته دو سوم زبالههای این ساحل منتقل شده و باقی آن هم به زودی جمعآوری و به خارج استان برده میشود و البته دیگر قرار نیست اینجا زبالهای تخلیه شود، اما دقایقی از حضور ما به همراه فرماندار در ساحل نگذشته بود که کامیون حمل زباله آمد.
شریعت، فرماندار محموآباد پس از جلوگیری از تخلیه زباله در ساحل گفت: به شهردار گفتهام اینجا دیگر زبالهای تخلیه نشود و زبالههای باقیمانده از گذشته نیز تا یک ماه دیگر کاملا تخلیه شده و این مکان به پارک ساحلی تبدیل میشود. مشکل زباله سالهاست گریبانگیر مازندران و استانهای شمالی است، با توجه به گردشگرپذیر بودن شهرهای ساحلی، در پیک حضور مسافران ما حداقل ۲ تا ۳ برابر زباله جمع میکنیم. مگر ظرفیت شهرستان و استان از لحاظ منابع چقدر است که ما بتوانیم تمام این زبالهها را جمع کنیم.
گرچه دولت سالهاست تمام توانش را گذاشته تا با ساخت چند کارخانه بلای این طلای کثیف را از سر شمال سرسبز باز کند، اما بعد از گذشت ۵ سال هنوز کارخانهای شروع به فعالیت نکرده است.
محمدی تاکامی، رییس سازمان پسماند مازندران گفت: ۲ طرح در راستای مدیریت پسماند مازندران به زودی افتتاح میشود که یکی از آنها کارخانه زبالهسوز نوشهر با ظرفیت سوزاندن ۲۰۰ تن زباله در روز و تبدیل آن به برق است و دیگری کارخانه کمپوست تنکابن است که آن هم روزانه ۲۵۰ تن زباله را تبدیل به کود میکند.
حال با افتتاح این دو کارخانه ۴۵۰ تن از سه هزار تن زباله استان تعیین تکلیف میشوند میماند ۲۵۰۰ تن زباله دیگر که روزانه سهم جنگل و ساحل و دشت میشود اما کوه زبالهها را میشود جابهجا کرد، ولی نه با سوپرمنهای خیالی بلکه با آدمهای حقیقی مثل آقای آهنگر که زبالههای یک روستا را به فرصت تبدیل کرده است.
به روستای دارابکلای ساری که میرسیم ماشین حمل زباله در حال جمعآوری زبالههای خشک از درب خانه اهالی است.
یکی از اهالی گفت: در گذشته زبالهتر و خشک را با هم در یک نایلون میریختیم، اما حالا زبالههای تر و خشک را در ظرفهای جدا ریخته و تحویل ماشینهای حمل زباله میدهیم.
آقای آهنگر که مجری این طرح است گفت: زبالههای تر را روزانه از مردم تحویل گرفته و زبالههای خشک را هفتهای یکبار از آنها خریداری میکنیم. تکلیف زبالههای خشک معلوم است، بازیافت و ورود مجدد به چرخه تولید، اما برای دیدن سرنوشت زبالههای تر به محل دپوی زباله روستا میرویم. نه خبری از بوی مشمئزکننده است نه شیرابهها، زبالهها زیر کاههای برنج تبدیل به کود میشوند.
شرکت آقای آهنگر یکی از چند شرکت دانشبنیان فعال در مدیریت پسماند است. البته شرکتی که بدون تشکیلات عریض و طویل و بیبودجه و اعتبار میلیاردی اداره میشود.
حسین زادگان، استاندار مازندران گفت: برای مدیریت زبالههای استان سازمان پسماند را تشکیل دادیم و اگر بتوانیم اعتباری را هم دریافت کنیم به این تشکلها و گروههای مردمنهاد نیز کمک خواهیم کرد و از طرحهای آنها حمایت میکنیم.
شاید همه دارند زورشان را میزنند تا این وصله ناجور نشسته بر ساحل دریا را جمع کنند و شاید ماهم باید با زمین کمی مهربانتر باشیم.
نظر شما