این روزها امتحانات دانشگاه شکل و شمایل دیگری دارد، هیچگاه به این مسئله فکر کرده بودید که روزی روزگاری به جای آماده شدن‌های هول هولکی و ترس از دیر رسیدن‌های سر جلسه، روی مبل لم بدهید و با لباس راحتی امتحان بدهید.

یکی از آن مواردی که کرونا در همان روزهای اول سفر خود به ارمغان آورد تعطیلی دانشگاه‌ها، مدارس و مراکز آموزشی بود، از همان ابتدای حضورش ماه به ماه بازگشایی مراکز آموزشی به تعویق افتاد و آنقدر این به تعویق افتادن‌ها به درازا کشید که حتی فرصتی برای برگزاری امتحانات مدارس و دانشگاه‌ها باقی نگذاشت.

با حضور کرونا تجربه جدیدی به نام آموزش الکترونیک شکل گرفت، که از همان اوایل شروع آموزش الکترونیک در ایران، دادِ همه دانشجویان و خانواده دانش‌آموزان را به هوا برد؛ از اینترنت کم سرعت گرفته تا هنگ کردن برنامه‌هایی که برای این نوع آموزش در نظر گرفته شده بود، از شیوه تدریس استادان و معلمان گرفته تا الا آخر همگی مشکلاتی بود که تجربه تلخی از آموزش اینترنتی را برای دانشجویان و دانش‌آموزان رقم زد.

این روزهای سخت و به قول دانشجویان زجرکُش تحصیلی 98-99 هم به امید برپایی دوباره دانشگاه‌ها سپری شد، اما غافل از اینکه کرونا حالا حالاها خیال رفتن نداشت و هر روز بیشتر از روز قبل حضورش در میان ما پررنگ و پررنگ‌تر می‌شد.

روزهای سخت کرونایی هم یکی پس از دیگری سپری شد تا نوبت به زمان برگزاری امتحانات رسید؛ بنابر تصمیمات اتخاذ شده از سوی ستاد مقابله با کرونا به منظور حفاظت از سلامت جان دانشجویان و دانش‌آموزان امتحانات هم باید غیر حضوری و به صورت اینترنتی انجام می‌شد؛ امتحانات آنلاینی که تجربه جدیدی از امتحانات را برای دانشجویان به ارمغان آورد.

تجربه دانشجویان از امتحانات آنلاین

شیما دهقان دانشجوی رشته حقوق می‌گوید: از آنجایی که خودم به شخصه آدم استرسی هستم از دوران ابتدایی تا اکنون که در رشته کارشناسی ارشد مشغول به تحصیل هستم یکی از لحظه‌های عذاب‌آور دوران تحصیل برای من همواره حضور در جلسات امتحانات پایان ترم بوده و هست.

به گفته وی، به دلیل تازگی این نوع سیستم آموزشی و عدم آشنایی با نحوه برگزاری امتحانات غیر حضوری استرس زیادی داشتم اما بعد از برگزاری اولین امتحان ترسم به کلی از بین رفت و اون حس تلخی که در طول سال‌های تحصیلی گریبان گیرم بود به ناگاه و برای اولین بار از بین رفت.

او در مورد نحوه برگزاری امتحانات می‌گوید: برای هر درس یک ساعت و نیم وقت داشتیم و در طول عمرم حتی زمانی که درس‌ها را از بر بودم به دلیل استرس و جوحاکم بر جلسات آزمون‌ها همیشه زمان برای پاسخگویی به سوالات کم می‌آمد، اما امسال به دلیل نبود آن جو و استرس شدید در کمال راحتی و آرامش به تک تک سوالات پاسخ دادم و پیش از زمان تعیین شده سوالات را ارسال کردم.

نرگس دانشجوی ادبیات عربی نیز در این خصوص می‌گوید: روزی که قرار بود اولین امتحان به صورت آنلاین برگزار شود خنده‌ام گرفته بود، فکرش را بکن در منزل آن هم با لباس راحتی و همراه با پذیرایی‌های مادرم، در خواب هم آنقدر خودم را خوشبخت احساس نکرده بودم.

او ادامه می‌دهد: نمی‌توان گفت تجربه بدی بود حداقل از دست آن مراقب‌های سختگیر با آن نگاه‌های غضب‌آلودشان راحت شدیم اما سوالات به حدی سخت طراحی شده بود که حاضر بودم در این شرایط سخت آزمون‌ها حضوری برگزار شود اما سوالات راحت طرح شده باشند.

سمیرا عزیزی دانشجوی روانشناسی نیز می‌گوید: نمی‌توان گفت خیلی بد یا خیلی خوب بود،استرسی را متحمل نشدیم، زمانی را نیز از دست ندادیم و در کمال آرامش به سوالات پاسخ دادیم اما آنقدر در طول این پنج ماه در خانه حبس بودم که آرزو می‌کردم که حداقل امتحانات حضوری باشد تا به بهانه امتحان هم که شده یک ساعت از خانه خارج شوم.

فاطمه قادری دانشجوی رشته حسابداری نیز در این رابطه گفت: ابتدا از آنلاین بودن آزمون‌ها خیلی خوشحال بودم، به دوستانم زنگ زدم که همه دور هم جمع شویم و مشارکتی به سوال‌ها جواب بدیم اما وقتی امتحانات شروع شد خیلی عجیب بود انگار سوال‌ها داخل کتاب نبود جدا از این‌ها سوالات همه ما باهم متفاوت بود و آنقدر زمان کم بود که در آن حالت کلا کسی به تقلب فکر نمی‌کرد.

سال تحصیلی امسال هم با همه تجربیات جدید و تلخ و شیرینی که داشت به پایان رسید؛ اما آنچه که از اوضاع فعلی برمی‌آید این است که تا زمانیکه حضور کرونا در جامعه تداوم داشته باشد و درمانی برای آن یافت نشود وضع آموزش به همین منوال خواهد بود.

انتهای پیام