سینما را می‌توان میدان بازی قدرتمند و وسیع اعمال اندیشه‌های گوناگون اجتماعی، فرهنگی، سیاسی دید که دولت‌ها بسته به آگاهی و توان سخت‌افزاری و نرم‌افزاری خود، از آن در عرصه ملی و بین‌المللی استفاده می‌کنند. این استفاده در قالب‌های مختلفی چون ساختن معانی جدید و برساختن و بازسازی مفاهیم قدیمی‌تر جلوه‌گر می‌شود؛ چنانچه می‌بینیم که سینمایی چون هالیوود در دستان دولت آمریکا، وسیله قدرتمندی برای اشاعه جلوه جذابی از سبک زندگی آمریکایی، تحریف‌هایی تاریخی و تسویه حساب‌های سیاسی و بیشمار عرصه‌هایی است که دولت از طریق سینما و به شیوه و در میدانی غیرجنگی اما بسیار موثر و قدرتمند، اثر می‌گذارد.

در ایران نیز مسوولان امر مدت‌هاست که به این مهم واقف گشته و اهمیت آن را گوشزد کرده اند؛ در واقع شناسایی و تشخیص اهمیت این موضوع (کیفیت رابطه دولت و سینما) بسیار مهم اما گام اول در راستای موفقیت در اثرگذاری این عرصه است. گام های بعدی باید شناسایی و ارتقا این رابطه باشد.

بر این اساس در دولت تدبیر و امید توجه ویژه‌ای به موضوع سینما و فیلم‌های سینمای شد و اقداماتی که در این راستا صورت گرفت باعث اقبال دوبارۀ مردم به هنر هفتم گردید، به صورتی که برخی از منتقدان این دوره به مثابۀ آشتی دوباره مردم و سالن‌های سینمایی تلقی می‌کنند.

سینمایی هرسال کوچک‌تر؛ نگاهی به فروش سینمایی از ۸۸ تا۹۲

با نگاهی به میزان ساخت، اکران و فروش آثار سینمایی بین سال‌های ۸۸ تا ۹۲ نشان از کاهش و کوچک‌شدنی در تولیدات سینمایی دارد که با توجه به احوالات سیاسی و تاثیرپذیری سینما از بستر اجتماعی، موضوعی روشن و قابل درک است. در این چهارسال به موازات کاهش تولیدات سینمایی و همچنین کاهش آثاری که مجوز اکران دریافت کرده‌اند، میزان مخاطبان و به تبع آن فروش سینمایی کاهش می‌یابد؛ چنان که از ۱۱ میلیون بیننده آثار سینمایی در سال ۸۹ به رقم ۵/۷ میلیون نفر در سال ۹۲ می رسیم.

کاهش تولید محتوا، کوچک‌شدن عناوین پروانۀ ساخت و نمایش گرفته، لیست طولانی‌ای از فیلم‌های توقیف شده و بی‌میلی و دلخوری سینماگران نسبت به کنشگری فعال در این عرصه، را می‌توان از جمله مهمترین علل بازدارنده در تولید آثار سینمایی در این سال‌ها دانست. موضوعی که به تبع آن رغبت و اقبال مخاطبان نسبت به تولیدات سینمایی کاهش یافت و در آخرین سال‌های دولت دهم شاهد کمترین میزان از استقبال و دیدن فیلم‌ها بر پردۀ نقره‌ای هستیم.

آنچه دولت یازدهم برای سینما محقق ساخت

دولت یازدهم در شرایطی کشور را تحویل گرفت که سینمای ایران به یک عدد تک رقمی در میزان میلیون تماشاگر و فروشی کمتر از ۳۰ میلیارد تومان در سال ۹۲ و به مرز ورشکستگی رسیده بود. در دولت یازدهم یکی از دغدغه ها در عرصه سینما، افزایش مخاطبان بود. این دغدغه در حالی به عنوان یک اولویت قرار گرفت که هنوز امکان اکران همزمان آثار سینمایی در تهران و شهرستان ها وجود نداشت و بسیاری از آثار سینمایی با فاصله زمانی بسیار زیاد در شهرستان های مختلف و در سالن های مندرس اکران می شدند. تلاش برای تجهیز همه سالن های سینمایی به سیستم دیجیتال از طریق مؤسسه سینماشهر به عنوان بازوی اجرایی سازمان سینمایی در امور زیرساختی در دستور کار قرار گرفت و این مهم با بودجه بیش از۱۰ میلیارد تومانی وزارت ارشاد به سرانجام رسید.

آشتی مردم با سینما در دولت یازدهم

با این طرح سینماهای سراسر کشور دیجیتالی شدند تا امکان اکران همزمان همه فیلم های سینمایی در تهران و شهرستان تا پایان سال ۹۲ و اوایل سال ۹۳ محقق شود.
ایجاد اکران همزمان فیلم های سینمایی در تهران و شهرستان‌ها موجب افزایش تعداد مخاطبان شد به گونه‌ای که در سال ۹۳ سینمای ایران با رشد قابل توجه مخاطبان و میزان فروش نسبت به سال های ۹۱ و ۹۲ روبرو بود.

بر اساس گزارش معاونت توسعه فناوری و مطالعات سینمایی (مندرج در) تعداد تماشاگران سینمای ایران در فروردین ماه سال ۱۳۹۲ از یک میلیون و ۲۳۰ هزار نفر به سه میلیون و ۲۰۲ هزار نفر می‌رسد؛ دو میلیون افزایش مخاطب در این بازه زمانی که نشان از رشد شصت درصدی مخاطبان سینمارو دارد، یکی از برجسته‌ترین مولفه‌ها و دستاوردهای دولت یازدهم در آشتی‌دادن مخاطبان با سالن‌های سینمایی است.

دستاوردهای دولت یازدهم برای سینما

دولت یازدهم برنامه‌ها و اقدامات گسترده‌ای را برای بهبود احوال سینمای ایران در دستور کار قرار داد که افزایش میزان تولیدات سینمایی، افزایش فروش فیلم‌ها، اقبال مجدد فیلمسازان و سینماگران به تولید آثار و استقبال و آشتی دوبارۀ مخاطبان با سالن‌های سینما نشان از موفقیت این برنامه‌ها و اقدامات بوده است.

تاسیس مدرسه عالی سینما که بعدها به مدرسه سینمای ملی تغییر نام داد، جدا شدن بخش بین‌الملل جشنواره فیلم فجر از بخش سینمای ایران، بازگشایی خانه سینما تا مرحله برگزاری مجمع عمومی و انتخاب هیأت مدیره و مدیرعامل جدید، افزایش دو برابری (١٠٠درصد) مخاطبان سینمای ایران، اجرای طرح جهادی استقرار و نصب سامانه دیجیتال نمایش در کلیه سینماهای کشور، کاهش فشار مالیاتی بر حوزه سینما از طریق اصلاح آیین‌نامه اجرایی، تشکیل کارگروه مشترک حل مسایل مالیاتی سینما، سهیم کردن اهالی سینما و صنوف سینمایی در نظام تصمیم‌گیری سینما نظیر شورای پروانه ساخت، شورای صنفی نمایش، هیأت اجرایی طرح کمک هزینه بیکاری، شورای فرهنگی مؤسسات تابعه و غیره از دیگر اقدامات و فعالیت های سازمان سینمایی در دولت یازدهم به شمار می‌آید. ضمن این که با تشکیل گروه هنر و تجربه از سال ۹۳ بسیاری از فیلم‌هایی که به طور مساوی شانس اکران نداشتند، در بخش دیگری به نمایش درآمدند.