روزنامه جوان در یادداشتی به نقد طرح ساخت فصل سوم سریال خاطره‌انگیز «روزگار جوانی» پرداخت.

این روزنامه نوشت: 

قرار است فصل سوم از سریال خاطره‌انگیز «روزگار جوانی» ساخته شود؛ سریالی که جزو آثار برتر تلویزیون در دهه ۷۰ بود و در زمان خودش از جمله کار‌های شاخص و تأثیرگذار به شمار می‌رفت. اینک و با گذشت بیش از دو دهه از پخش فصل اول این سریال، قرار است فصل جدیدی با همان موضوع قبلی ساخته شود. «جوان» به بهانه ساخت فصل سوم «روزگار جوانی» به مسئله اولویت‌های محتوایی در سریال‌سازی سیما پرداخته است.

تفاوت دهه ۷۰ با دهه ۹۰، از نظر هرم سنی کاملاً به چشم می‌آید. در دهه ۷۰ جمعیت جوان کشور رو به تزاید بود، اما در اواخر دهه ۹۰، کاهش جمعیت، هرم سنی را در مسیر پیر شدن نشان می‌دهد. پس جوان دهه ۹۰ حداقل از نظر جامعه‌ای که با آن روبه‌رو است شباهتی با جوان دهه ۷۰ ندارد. همین موضوع در دغدغه مهمی به نام «کنکور» که کابوس جوانان در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ بود، نمایانگر است.

در دهه ۹۰ آنقدر ضریب اشغال صندلی‌های دانشگاه‌ها پایین آمده است که بسیاری از رشته‌های دانشگاهی به خاطر نبود دانشجو حذف شده‌اند. افزایش دانشگاه‌های غیردولتی، غیرانتفاعی و سیستم‌های آموزش مجازی باعث شده است بسیاری از خانواده‌ها مانند آنچه خانواده‌ها در دهه ۷۰ درگیر آن بودند، پیگیر قبول شدن فرزندشان در دانشگاه نباشند. با این وصف فصل جدید حداقل در بیان دغدغه درسی و دانشگاه از پیش شکست خورده است.

در اغلب سریال‌های اواخر دهه ۷۰، دغدغه‌های جوانان مجرد پررنگ شده بود، نمایش سرخوشی‌های جوانی شاید در آن روزگار توجیه داشت، اما تنها نگاه به هرم جمعیتی نشان می‌دهد که امروزه اگر قرار باشد همچنان به نمایش سبک زندگی مجردی پرداخته شود و دغدغه جوانان متأهل و نمایش مثبت از زندگی متأهلی در تلویزیون دیده نشود، در سال‌های آینده افت رشد جمعیت از این نیز بالاتر خواهد رفت. امروزه دانشگاه رفتن دیگر دغدغه نیست، شاید شغل پیدا کردن مهم‌تر باشد. به نظر می‌آید به جای آنکه تلویزیون صرفاً بخواهد خود را درگیر جوانانی که تازه تهران و جاذبه آن را کشف کرده‌اند، بکند، بهتر است به جوانانی بپردازد که با واقعیت‌های بازار کار آشنا هستند و می‌خواهند گلیم خود را از آب بیرون بکشند.

تجربه شکست خورده ساخت سریال «سرباز» در شبکه ۳ نشان داد اگر به مسائل مهمی، چون «سربازی» و «تشکیل زندگی مشترک» به شکل بد پرداخته شود، نتیجه برعکس خواهد داد و مخاطب آن را پس خواهد زد. اینکه پس از ۲۰ سال دوباره الگوی قدیمی با همان سبک و سیاق ساخته شود، یعنی تلویزیون ۲۰ سال تغییر و تحول جامعه را ندیده است، این اتفاق نویی در تلویزیون نیست و شاید یکی از دلایل ریزش مخاطب تلویزیون باشد.

در انتها باید گفت، پربیننده‌ترین سریال‌های خانوادگی سیما در این چند دهه آثار کانادایی و امریکایی بوده‌اند، با این حال رسانه ملی همچنان ترجیح می‌دهد درباره زندگی مجردی سریال بسازد.