قدس آنلاین: این نیک‌اندیشان از دیرباز با دقت نظری خاص با توجه به نیت قلبی‌شان، یکی از فصول بیست و شش‌ گانه سرفصل‌های مصارف موقوفاتی آستان قدس رضوی را برای مصرف عواید و درآمد موقوفاتشان انتخاب کرده‌اند. به‌ طور نمونه زوار، یکی از این فصول است که همچون بسیاری از این سرفصل‌های موقوفاتی مجموعه گسترده‌ و جزئی‌تری را در برمی‌گیرد. به عبارتی سرفصل موقوفات خاص زائران حضرت رضا(ع) می‌تواند به هزینه زائران پیاده، تأمین البسه زائر، کمک به زائران کم‌بضاعت، اسکان زائران و... تقسیم شود. در این بین، اسکان زائران از مواردی است که همیشه مورد توجه واقفان قرار داشته و دارد تا جایی که بعضی از آنان خانه و آپارتمان وقفی خود در مشهد را به این امر اختصاص داده‌اند و یا با خرید اعیان واحدهای زائرسرای رضوی در قالب وقف مشارکتی در تسهیل شرایط زیارت زائران دور و نزدیک سهیم شدند. امیر شیرزاد و همسرش فاطمه ابراهیمی، از جمله این مهربانان هستند. در این مجال داستان وقف این زوج را روایت می‌کنیم.

هدیه‌ای ماندگار

امیر شیرزاد متولد سال 1339 و ساکن تهران است. او و همسرش اعیان یک واحد زائرسرای رضوی را در تابستان 97 بر بارگاه ملکوتی امام هشتم(ع) وقف کردند. شیرزاد می‌گوید: «در قرآن و روایت‌ها، ایمان همیشه با عمل صالح قرین است. در میان اعمال صالح هم کارهای صالح ماندگار یعنی همان باقیات الصالحات اهمیت بسیاری دارد. از طرف دیگر، امام رضا(ع) پناه و محبوب ما در ایران است که مضجع شریفشان قبله دل‌های میلیون‌ها زائر است. از این ‌رو ما تصمیم گرفتیم که یک واحد زائرسرا را که باقی و ماندگار است، برای استفاده زائران این امام رئوف(ع) وقف کنیم». این عضو هیئت علمی، یادی از پدر مرحومش علی ‌اعظم شیرزاد که از کودکی او را با مسجد و هیئت‌های مذهبی آشنا کرد و مادرش مرحومه زبیده تیغُله که قرآن را به او آموخت، می‌کند و می‌افزاید: «آنان نخستین معلمان دینی‌ام بودند و همیشه از حمایت‌ها و دعاهای آنان بهره‌مند بودم. بنابراین حق بزرگی بر گردنم دارند. از آنجایی که نیت و انگیزه اصلی ما از وقف، تقدیم ثواب و پاداش معنوی آن به روح والدینمان بوده است، امیدوارم که روح آنان از این ثواب به‌ طور مستمر بهره‌مند شود. بدین‌ ترتیب ما هم همچنان از دعای خیر آنان بهره خواهیم برد». 

اقدامی قابل قدردانی

چهارمین همایش تجلیل از واقفان و ناذران آستان قدس رضوی در چهار سال اخیر با حضور جمعی از دریادلان این آستان مقدس سال گذشته در مشهد برگزار شد. همایشی که این زوج واقف در آن حضور داشتند و به آنان هم هدیه‌ای به رسم یادبود همچون دیگر واقفان حاضر از سوی آستان قدس رضوی تقدیم شد. شیرزاد اگرچه خودشان را قابل برای دریافت این هدیه نمی‌داند، اما می‌گوید: «خاطره ماندگاری برایمان در این مراسم در حرم مطهر رضوی رقم خورد و موجب وجد و خوشحالی‌مان شد». او ادامه می‌دهد: «وقتی خدا توفیق این وقف بر بارگاه منور امام رضا(ع) را به ما عطا کرد، شکر نعمت را در قلب خود احساس کردیم. زیرا توفیق انجام کار خیر خودش یک نعمت است که شایسته شکر و سپاس است و حق وقف، اگر خدا بپذیرد حقش ماندگاری و رضایت است». شیرزاد با اشاره به اینکه با راهنمایی مسئولان آستان قدس رضوی و پس از بازدید از زائرسرای رضوی قدم در مسیر چنین وقف مشارکتی گذاشته‌اند، می‌افزاید: «انجام پروژه‌هایی مانند ساخت زائرسرای رضوی، اقدام بسیار خوب و قابل قدردانی است. امیدوارم دست ‌اندرکاران ساخت زائرسرا در پذیرش و اسکان زائران و نگهداری آن موفق باشند. وقتی اعضای خانواده‌مان هم از این وقف که به‌ ویژه برای شادی روح والدینمان صورت گرفت آگاه شدند، بسیار خوشحال شده و آن را ستودند. البته آنان هم به اندازه توان خود در امور خیر مشارکت می‌کنند». این واقف تهرانی با خوانش ابیاتی از سعدی مثل «خجل آن کس که رفت و کار نساخت... کوس رحلت زدند و بار نساخت» و همچنین اشاره به حدیثی از امام علی(ع) ادامه می‌دهد: «دنیا گذرگاه و آخرت قرارگاه است. بنابراین جای غفلت و سستی نیست و در گذرگاه باید برای قرارگاه خود توشه برداریم. امیدوارم که توفیق انجام وقف‌های دیگر هم برای ما و هم دیگران حاصل شود. همچنین از خدا می‌خواهم امام رضا(ع) را پناه و شفیع ما در دنیا و آخرت قرار دهد». او دلش را به سوی حرم مطهر رضوی روانه و خاطرنشان می‌کند: «ما بدین در نه پی حشمت و جاه آمده‌ایم... از بد حادثه اینجا به پناه آمده‌ایم». فاطمه ابراهیمی هم که تحصیلات حوزوی دارد، صحبت‌های همسرش را تصدیق می‌کند.

انتهای پیام/