به گزارش جهان صنعت نیوز:   در تاریخ ۳۱ خردادماه گذشته روزنامه «جهان‌صنعت» گزارشی درباره نحوه مدیریت و انعقاد قرارداد برای پروژه نورد گرم ۲ شرکت فولاد مبارکه اصفهان منتشر و انتقادهای مطرح درباره این قرارداد و سایر حوزه‌های مدیریتی این شرکت را منعکس کرد. اکنون مدیر روابط‌عمومی این شرکت پاسخی به گزارش یادشده داده است که ابتدا این پاسخ و سپس توضیح روزنامه «جهان‌صنعت» از نظر خوانندگان می‌گذرد.

جوابیه

در پی انتشار مطلبی در آن روزنامه در تاریخ ۳۱ خرداد ۹۹ با تیتر «کلنگ‌زنی پرابهام سرپرست وزارت صمت» در صفحه اول و نیز صفحه ۹ همان شماره، لطفا براساس ماده ۲۳ قانون مطبوعات نسبت به درج مطلب ذیل در نخستین شماره در روزنامه «جهان‌صنعت» برابر مفاد قانون مطبوعات در همان صفحات، ستون، نوع و اندازه قلم، اقدام گردد.

 بدیهی است نظر به اینکه همین مطلب در پایگاه اینترنتی منتسب به روزنامه نیز به شناسه خبر: ۷۶۴۹۸ و نشانی https://jahanesanat.ir/?p=76498  با عنوان «نادیده گرفتن شرکت‌های توانمند داخلی از سوی فولاد مبارکه/کلنگ‌زنی پرابهام سرپرست وزارت صمت» منتشر شده، اقدام مشابه فوق صورت پذیرد.

بسم‌الله الرحمن الرحیم

به گواه تاریخ آنچه در دوران گذشته ایران موجبات عقب‌ماندگی را فراهم نموده است، اغلب به خاطر هجوم بیگانگان نبوده چه‌بسا بخشی از آن به دلیل مزدوران مواجب‌بگیر بیگانه بوده که رسالت خود را در ضربه از داخل تعریف کرده بودند. از خیانت‌های منفعت‌طلبانه و سخنان نسنجیده گرفته تا صاحب مخاطبانی که آبشخور آنها، کاسه دلالان و اجنبی بوده است تا با یاوه‌گویی و غوغاسالاری به اهداف پلید دشمنان ایران دست یابند. در این شرایط خطیر اما بوده‌اند مردان و زنانی که کمر به همت خدمت بسته‌اند تا فارغ از جنجال‌های سیاسی و شخصی، اهتزاز پرچم ایران را به رخ جهانیان بکشند.

بدون شک در شرایط حاضر پروژه نورد گرم ۲ از جمله تلاش‌هایی است که به ثمر نشستن آن سفره مردم را گسترده‌تر و دست منفعت‌طلبان رانت‌خوار را کوتاه‌تر خواهد کرد. ما نیز البته به خطرات این امر واقفیم. لیکن به سیاق «نحن ابناء الدلیل» لازم است چند نکته را در پاسخ به سیاهه تماما کذب آن مطبوعه متذکر گردیم:

به اذعان کارشناسان و متخصصین، الزام جهش تولید، توسعه زیرساخت‌هاست چرا که جهش و رونق تولید بدون ریل‌گذاری محقق نخواهد شد. موضوعی که طی سالیان اخیر نیز مورد توجه مقام معظم رهبری بوده و فولاد مبارکه نیز به عنوان مادر صنعت ایران که نقشی تاثیرگذار در صنایع پایین‌دست خود دارد از این مهم غافل نبوده است. فلذا بر آن شدیم تا با توانمندسازی ساختار تولید در بزرگ‌ترین فولادساز خاورمیانه، طرح‌های توسعه این بنگاه اقتصادی که سال‌ها بر زمین مانده است را احیا نماییم.

پروژه نورد گرم ۲ نیز که فولاد مبارکه طی سالیان اخیر مصمم به اجرای آن است، در راستای همین سیاست دنبال شده فلذا با عنایت به شرایط سیاسی حاکم بر کشور، پروژه نورد گرم ۲ به نام سردار شهید حاج‌قاسم سلیمانی که ۱۲ سال پیش توسط آمریکا تحریم شده است، با تکیه به بررسی‌های همه‌جانبه نخبگان آزموده شده در این صنعت که به همراه پیشکسوتان دوران ساخت و راه‌اندازی شرکت فولاد مبارکه در شرکت فنی مهندسی متمرکز شده‌اند تصمیم شروع پروژه و واگذاری آن به شرکت چینی اتخاذ گردید.

در مورد توانمندی شرکت چینی لازم به ذکر است برخلاف ادعای کاملا ناشیانه نویسنده یادداشت، این شرکت چینی علاوه بر نمونه عملی احداث خطوط فولادسازی، دارای تخصص احداث نورد گرم نیز بوده و نمونه عملیاتی آن را در یکی از بزرگ‌ترین کارخانه‌های نورد کشور خود احداث نموده است. کشوری که البته اجازه به یاوه‌گویی‌های مشتی غیرمتخصص در رسانه‌هایش نمی‌دهد و به رفاه مردم خود فکر می‌کند. صحت تخصص شرکت چینی مورد تایید خبرگان و تیم کارشناسی فولاد با بازدیدی که از آن به عمل آمده، قرار گرفته است.

نکته بعدی که باید به آن اشاره شود استفاده از توان ساخت داخل در این ابرپروژه است. اگر ساخت داخل را بهانه سهم‌خواهی‌های دوستان سفارش‌دهنده شما ندانیم و قبول داشته باشیم که قانون فصل‌الخطاب است، فارغ از نقدهای جناحی و منفعت‌طلبانه که این روزها باب دندان یاوه‌گویان است، فولاد مبارکه در همه پروژه‌ها و مشخصا در نورد گرم ۲ قانون حداکثری رعایت ساخت داخل را با واگذاری ۵۴ درصدی این پروژه به شرکت‌های داخلی رعایت کرده فلذا خلافی در رعایت قانون رخ نداده است مگر آنکه مصالح میلیاردی کسانی که رپرتاژهای شما را تامین می‌کنند به خطر افتاده باشد.

لازم به ذکر است چنانچه جانب حق را رعایت کرده باشید (که نکرده‌اید) در قرارداد قبلی با طرف اروپایی که به دلایل تحریم ترک قرارداد کرد، حجم ساخت داخل در آن قرارداد در نهایت به ۲۷ درصد می‌رسیده است، یعنی نیمی از حجم داخلی‌سازی قرارداد فعلی با شرکت چینی، که این نافی ادعای مطرح شده در متن گزارش چاپ شده است. حال آنکه زبان تند و تیز شما چرا در آن زمان قادر به نقد نبوده، الله‌اعلم.

نکته اینکه در حال حاضر شرکت‌های طراح و سازنده داخلی امکان ساخت خط نورد گرم با عرض ۱۸۰۰ میلیمتر را دارا هستند، اما با عرض ۲۱۰۰ میلیمتر که وجه تمایز نورد گرم ۲ می‌باشد، طبق اعلام دستگاه‌های ناظر و دولتی، این امکان برای شرکت‌های ایرانی وجود ندارد. این موضوع استعلام شده و اسناد پاسخ استعلام نیز نزد فولاد مبارکه برای متولیان امر محفوظ است.

مهم‌تر از همه اینکه در قرارداد فعلی به علت افزایش توان مورد مطالبه فولاد، تغییرات گسترده‌ای در آن رخ داده که قطعا باعث تغییر رقم قرارداد گردیده است. در طراحی قبلی که طرف اروپایی طراح آن بود، تجهیزاتی کمتر از تجهیزات فعلی درخط پیش‌بینی شده بود و چه بسا این افزایش تجهیزات در قرارداد جاری در صورتی که در قرارداد قبلی طرف اروپایی صورت می‌گرفت امروز با هزینه بسیار بالاتر از این قرارداد منعقد می‌گردید.

 فلذا افزایش قیمت به اقرار کارشناسان طبیعی بوده و چه‌بسا این افزایش قیمت قرارداد به منفعت دیگر صنایع کشور در تحویل محصول بیشتر نیز منجر شود. افزایش دررافینگ،کویلر و پیش‌گرم از آن جمله‌اند.

در ادامه گزارش چاپ شده، که به دور از نقد تخصصی نورد گرم مطرح شده است و نویسنده مغرضانه سعی در سیاه‌نمایی داشته، عنوان گردیده فولاد مبارکه در مدیریت جدید با افزایش بدهی همراه شده است. باید به این نکته اشاره کنیم که بدهی از یک دوره مالی به دوره بعد منتقل می‌شود و اگر بخواهیم بدهی و نسبت نقدشوندگی را بررسی کنیم درمی‌یابیم که علت خریدهای نقدی فولاد از تامین‌کنندگان خود و فروش نسیه به مشتریان که در صنایع پایین‌دست فعالیت می‌کنند دلیل این اختلاف یاد شده است.

فی‌الواقع فولاد مبارکه نه تنها این بدهی را نقطه ضعف نمی‌داند بلکه بر خود می‌بالد که نقشی پدرانه در صنعت این مملکت ایفا نموده و با مقروض نمودن خود، احیای صنایع پایین‌دست و بالادست خود را در دستور کار قرار داده است. رسالتی که فولاد مبارکه برای رونق صنعت کشور بر دوش خود حس می‌کند و با پرداخت نقد به تامین‌کنندگان خود و فروش محصولات با بازه زمانی بلندمدت به مشتریان، هر دو طیف زنجیره خود را حفظ می‌نماید.

باید به این نکته واضح اشاره کرد که با راه‌اندازی خط نورد گرم ۲، سالانه از خروج ۲۷۰ میلیون یورو برای واردات و محصولاتی که همین خط در آینده خواهد داشت، جلوگیری می‌شود که قطعا در شرایط فعلی و مشکلات ارزی، فعالیتی ارزنده و قابل افتخار خواهد بود، اما برای منفعت‌طلبانی که پشت ساحت مبارک قلم پنهان می‌شوند و از طریق سیاهه‌های شبه‌مطبوعاتی سخن می‌گویند، یک ضرر تمام‌عیار خواهد بود.

در پایان امیدوارم شبه‌رسانه «جهان‌صنعت» و تمامی اصحاب متعهد جراید ضمن آگاهی از جزئیات هر موضوع، به یاری این صنعت آمده تا تحریم و چالش‌های داخلی بیش از این، فرزندان ایران در خط‌مقدم جبهه صنعت کشور را با حواشی مواجه نسازند، اگرچه ما ایستاده‌ایم تا منفعت مردم محقق و دست رانت‌خوارهای میلیاردی از صنعت فولاد کشور کوتاه شود.

 یقین داشته باشید در این مسیر زخمی که ما را نکشد، ما را قوی‌تر خواهد کرد. با همین هدف بود که این ابرپروژه با نام سردار جاودانه مقاومت، حاج قاسم سلیمانی مزین شد تا ما نیز اعلام کنیم در مسیر عزت ایران اسلامی ابایی از دواعش وطنی و مزدوران آنها نداشته و جز منفعت این مردم به چیزی نمی‌اندیشیم.

ایرج ترابی مدیر روابط‌عمومی

توضیح «جهان‌صنعت»

تکنیک ساده‌ای است که به جای دلیل و اثبات بی‌گناهی و یا خطای طرف مقابل بخش عمده‌ای از پاسخ را به فحاشی و اتهام‌زنی اختصاص دهند و با ترور شخصیت گوینده، روایی ادعای او را زیر سوال ببرند. در یک حالت انتزاعی اگر تمام سخن مدعی دروغ و با غرض‌ورزی بیان شده باشد باز برای اثبات سخن صحیح و حقیقت، نیازی به فحاشی نیست چراکه در این صورت دفاع‌کننده به شانتاژ متهم می‌شود.

روزنامه «جهان‌صنعت»، اما در این‌ باره رفتاری آرام، حرفه‌ای و دقیق دارد و می‌داند که مخاطبان و خوانندگانش اسیر شانتاژ نمی‌شوند و خود سره را از ناسره تشخیص می‌دهند، چراکه سخن درست و دقیق، بهترین مبلغ برای خودش است. دقیقا به همین دلیل دست‌اندرکاران روزنامه «جهان‌صنعت» اراده‌ای برای پاسخ دادن به توهین‌ها و فحاشی‌های ذکر شده در نامه مدیر محترم روابط‌عمومی شرکت فولادمبارکه ندارند چراکه اگر صدق ادعاها و اطلاعات منتشره از سوی این روزنامه اثبات شود، آن وقت روشن می‌شود که درد ناشی از شفاف‌سازی و تاباندن نور به تاریکخانه‌ها، سبب این فریادها بوده است.

گذشته از جملات شعارگونه و بهره‌برداری از عناوین و نام‌های مقدس که مصداق خودستایی است و چندان بااهمیت تلقی نمی‌شود، این پرسش مهم مطرح است که دلیل ترک تشریفات مناقصه برای سپردن این پروژه مهم به یک طرف خارجی چه بوده است؟ این پرسشی است که مدیر محترم روابط عمومی از پاسخ دادن به آن طفره رفته است.

علاوه بر این، پروژه‌ای که انجام آن به این شرکت چینی نسبت داده شده، در کدام کارخانه نصب، اجرا و راه‌اندازی شده است. مدیر محترم روابط عمومی به خوبی می‌دانند عبارت «یکی از بزرگ‌ترین… » اطلاعات سیاه را منعکس می‌سازد که نه باورپذیر است و نه قابل استناد. آیا این «یکی از بزرگ‌ترین کارخانه‌ها…» همان شرکت فولاد مبارکه نیست؟ و آیا حجم پروژه‌ای که قبلا توسط این شرکت چینی اجرا شده، بیش از چند درصد پروژه نورد گرم ۲ است؟

اطلاعات روزنامه «جهان‌صنعت» حاکی از آن است که هنوز واگذاری ۵۴ درصد از حجم این پروژه به شرکت‌های داخلی محقق و اجرایی نشده و اتفاقا به همین دلیل اعتراض‌هایی برانگیخته شده است. البته اطلاعات دقیق‌تر آن است که هنوز تکلیف نیمی از حجم این پروژه و مجری آن دقیقا روشن نشده است.

نکته دیگر در این‌باره آن است که چرا شرکتی چینی که مصرف‌کننده تکنولوژی و تجهیزات اروپایی است به عنوان مجری پروژه انتخاب شده است؟ اطلاعات روزنامه «جهان‌صنعت» در این‌باره از آمادگی طرف‌های اروپایی به صورت پنهانی و با دور زدن تحریم‌ها حکایت دارد. همان‌گونه که در متن آقای مدیرکل روابط عمومی قابل مشاهده است، شرکت ایرانی آلمانی به تعهداتش عمل نکرد. آقای مدیرکل به این نکته توجه نمی‌کند که اگر در آن هنگام ۲۷ درصد از پروژه به داخل واگذار شده، در واقع نیمی از آن ۷۳ درصد باقی مانده نیز سهم طرف ایرانی شرکت دوملیتی بوده است به ویژه آنکه در همکاری با شرکت‌های نیرومند‌ آلمانی، شرکت‌های ایرانی نیز از گذشته توانمندتر می‌شدند.

روزنامه «جهان‌صنعت» کسب اطلاع کرده است که مدت اجرای پروژه در متن این قرارداد ۹۰۰ روز برآورد و تعهد شده است. آیا اکنون که بیش از ۲۰ روز از کلنگ‌زنی پروژه می‌گذرد بیش از دو درصد در اجرا پیشرفت مشاهده می‌شود و آیا طرف چینی توانسته در این مدت به تعهداتش عمل کند؟

اینها و پرسش‌های دیگر که ابهام‌هایی را هم پدید آورده نکاتی است که آقای ایرج ترابی و مدیران ارشدتر از او باید به آن پاسخ دهند و به جای فحاشی و ناسزاگویی، در محضر افکار عمومی شفاف‌سازی و‌ ابهام‌زدایی نمایند.