به گزارش الف، نیویورک تایمز در مقاله ای به قلم فرهاد مانجو درباره رفتار پلیس آمریکا در قتل جرج فلوید نوشت؛ 
1- درک چاوین مامور اداره ی پلیس به مدت هشت دقیقه و 46 ثانیه زانوی خود را بر گلوی مرد سیاه پوست فشار می دهد. او هنگام فشردن گلوی فلوید پوزخندی بر لب دارد. او می داند که نه تنها عابران بلکه هیچکس یا هیچ چیز دیگری نمی تواند مانع او شود. احساس مصونیت، تنها کلمه ای است که می توان بر این حالت گذاشت.
2- از زمان ضرب و شتم روندی کینگ در سال 1991 در لس آنجلس، در آمریکا فیلم های بسیاری منتشر می شود که توسط عابراین پیاده و ماموران اجرای قانون گرفته می شود و از سوء استفاده های هر روزه و قتل سیاهان غیرمسلح به دست پلیس پرده بر می دارد.
3- از آنجایی که این دوربین ها در همه جا هستند، تصویر بهتری از مقیاس خشونت پدیدار می شود. در سال 2014، عابران توانستند مرگ اریک گارنر در لحظه ای که سوء رفتار پلیس حالتی مرگبار به خود گرفته بود را ثبت کنند.
4- آنچه به خصوص در مورد فیلم های جرج فلوید نگران کننده است اینکه افسران می دانند که بسیاری مشغول تماشای آنها هستند. با این حال، هیچ مانعی درمقابل آنها نیست. آنها حتی نگران نیستند که رفتار آنها به دقت توسط دوربین ها ثبت می شود. این بی شرمی در کلیپ های بی شماری در معرض نمایش قرار گرفته و افسران پلیس با بی رحمی به معترضان و روزنامه نگاران توهین می کنند.
5- با مشاهده ی مجموعه ی زیادی از این فیلم ها به این نتیحه میرسیم که پلیس آمریکا نه تنها به طرز ناعادلانه ای بی رحم است، بلکه حتی دیگر هیچ اهمیتی به این موضوع نمی دهد که تحت نظارت دوریبن های متعدد باشد. به رغم آنکه انتشار این فیلم ها به جنبش های اعتراضی بسیاری منتهی شده، اما ضبط و ثبت سوء رفتار پلیس تاثیر اندکی در کاهش این سوء رفتار داشته است.
6- همین اواخر برخی از اصلاح طلبان این فیلم ها را راهی برای کاهش سوء رفتار پلیس می دانستند . در دولت اوباما حتی بودجه ای اختصاص داده شده تا هزاران دوربین متصل به بدن تهیه شود. در اینجا یک نظریه ی ساده وجود داشت: اگر سوء رفتاری از پلیسی سر بزند این دوربین ها آنها را ثبت می کنند و محکوم نمودن افسران آسان خواهد بود.
7- با این حال این نظریه جواب نداد. یک مطالعه نشان می داد که این دوربین ها اندک تاثیری بر تغییر رفتار پلیس داشته اند. افسرانی که دوربین به همراه دارند از زور استفاده می کنند و با نرخ شکایت مشابهی نسبت به افسرانی که دوریبن به همراه نداشتند، مواجه شدند. به علاوه در بسیاری از پرونده های این چنینی اعضای هیئت منصفه تمایلی به محکوم کردن این افسران نداشتند یا حتی محکومیت آنها پس از مدتی با تخفیف قابل ملاحظه روبرو می شد.
8- مشکل اینجاست که این فیلم ها تفسیرهای متفاوتی را با خود به همراه دارند. منتقدان پلیس ممکن است خشونت آشکار پلیس را ببینند، در حالی که قاضی آن را یک اقدام ناثواب در گرماگرم رخ دادن حادثه تشخیص دهد. همچنین سیاست های درهم برهمی در مورد دوربین های بدنه در ایالات متحده وجود دارد. ایالت های مختلف قوانین مختلفی دارند. اینکه چه افسری چه زمانی باید آنها را روشن کند و چه کسی به این ویدئو ها دسترسی پیدا می کند. در بعضی موارد هم ماموران به راحتی از روشن کردن این دوربین ها خودداری می کنند.
9- زمانی رهبران آمریکایی رهبران چین و روس را به خاطر فرستادن ایغورها به اردوگاه ها یا انتقال مخالفان به قطب شمال شماتت می کردند. حالا دنیا دارد همان چیزی را مشاهده می کند که رهبران امریکایی شماتت می کردند. حالا تمام دنیا تماشا می کند. با این حال تغییرات اندک است، چرا که صرفا مشاهده کارساز نیست.