شناسهٔ خبر: 40435940 - سرویس ورزشی
نسخه قابل چاپ منبع: جوان | لینک خبر

شیوا نوروزی

سرگردانی مدال‌آوران از بی‌محلی مسئولان به قانون

روزنامه جوان

تعداد ورزشکارانی که با تحمل سختی و مشقت‌های زیاد قله‌های افتخار را درمی‌نوردند زیاد نیست، اما از همین تعداد قهرمان مدال‌آور نیز نمی‌توانیم به خوبی و آنگونه که در شأن آنهاست، تقدیر کنیم. بدتر اینکه مسئولان ما آنقدر بی‌حساب و کتاب وعده و وعید می‌دهند که از پس تحقق هیچ کدام از آن‌ها برنمی‌آیند، آن وقت انتظار دارند هیچ ورزشکاری ناامید نشود و انتقاد هم نکند!

صاحب‌خبر -
تعداد ورزشکارانی که با تحمل سختی و مشقت‌های زیاد قله‌های افتخار را درمی‌نوردند زیاد نیست، اما از همین تعداد قهرمان مدال‌آور نیز نمی‌توانیم به خوبی و آنگونه که در شأن آنهاست، تقدیر کنیم. بدتر اینکه مسئولان ما آنقدر بی‌حساب و کتاب وعده و وعید می‌دهند که از پس تحقق هیچ کدام از آن‌ها برنمی‌آیند، آن وقت انتظار دارند هیچ ورزشکاری ناامید نشود و انتقاد هم نکند!

عملی نشدن وعده‌ها قبل از رویداد‌های مهم به یک اصل نانوشته در ورزش تبدیل شده و مسئول و مدیری نیست که حداقل چند وعده پوچ به ورزشکاران نداده باشد. سال‌هاست که آقایان حرف از استخدام مدال‌آوران می‌زنند. تیرماه ۹۵ آیین‌نامه اجرایی جذب و استخدام قهرمانان تصویب شد و دستگاه‌های اجرایی ملزم به اجرای این قانون شدند. جدا از اینکه نهاد‌های مختلف اهمیتی به این قانون ندادند، سازمان‌های تابعه وزارت ورزش نیز رویه آن‌ها را در پیش گرفته‌اند و به ورزشکارانی که مشمول این قانون می‌شوند، بی‌توجهی می‌کنند. هستند مدال‌آورانی که با هزار و یک امید پس از موفقیت‌های بین‌المللی پیگیر کارشان شدند و زمان زیادی را صرف استفاده از حق قانونی خود کردند، منتها پوچ بودن وعده مسئولان آب سردی است بر پیکر سرمایه‌های ورزش کشور.

ملی‌پوش کشتی آزاد از بی‌تفاوتی مدیران اداره کل ورزش استان فارس گلایه دارد. بانوی کماندار و مدال‌آور بازی‌های آسیایی از دوندگی‌ها برای پیگیری استخدامش در اداره ورزش استان زنجان کلافه شده، سایرین نیز یا امیدی به استخدام ندارند یا اسیر مشکلات زندگی و تأمین معیشت خانواده‌شان هستند. همواره تأکید کرده‌ایم که ورزشکاران نیز باید اوضاع کشور را درک کنند، اما تحقق وعده‌ای که آقای مسئول به هنگام گرفتن عکس یادگاری با قهرمانان شهرشان به او می‌دهند و خود را در موفقیت‌های‌شان سهیم می‌دانند، انتظار به جایی است. بسیاری از ورزشکاران ما شغلی جز ورزش ندارند و تنها منبع درآمدشان از همین راه است. حالا به غیر از فوتبال و یکی، دو رشته نسبتاً پردرآمد، مدال‌آوران سایر رشته‌ها با قرارداد‌های بسیار ناچیز در لیگ‌ها مسابقه می‌دهند و از جیب خرج می‌کنند. رو آوردن به مشاغل کاذب از جمله دستفروشی راهکار بسیاری از ورزشکاران برای فرار از مشکلات مالی است. آن‌ها این شرایط را در حالی پشت سر می‌گذارند که طبق قانون مدال‌آوران باید به استخدام دستگاه‌ها دربیایند. علاوه بر دستگاه‌های اجرایی غیرورزشی که به قانون بی‌محلی می‌کنند، ادارات وابسته به وزارت ورزش و جوانان نیز خیال اجرای مصوبه ابلاغ شده را ندارند! در واقع اداره‌های کل ورزش و جوانان استان‌ها باید بیش از پیش حواس‌شان به قهرمانان و مدال‌آوران استان خود باشد. نه در شأن ورزش ماست و نه در شأن ورزشکارمان که برای یادآوری وعده داده شده از سوی مدیرکل پشت در اتاقش منتظر بماند و میان سازمان‌ها و ارگان‌ها سرگردان شود.

مدال‌آوران همان نخبه‌های ورزشی هستند که رقیبان‌شان در کشور‌های دیگر بهترین شرایط را دارند. پرداخت به موقع پاداش‌های چشمگیر و نداشتن دغدغه‌های معیشتی باعث می‌شود حریفان ملی‌پوشان زحمتکش ما با خیال راحت تمرین کنند و نگران آینده، بازنشستگی و پیری‌شان نباشند. در اینجا، اما ورزشکار ما علاوه بر استرس مسابقه و آمادگی غیر از بازی هزار و یک مشغله ذهنی و معیشتی دارد که با آن دست و پنجه نرم می‌کند. بی‌انصافی محض است که در هیاهوی مسابقات بین‌المللی و برای مطرح شدن در رسانه‌ها با وعده‌های پوچ ورزشکاران ایرانی را سرکار بگذارید و بعد از مدتی کوتاه حتی زحمت گوش دادن به درددل‌هایش را به خود ندهید. ثمره این سوءمدیریت‌ها بی‌انگیزگی مدال‌آورانی است که با تمام کمبود‌های ریز و درشت کنار آمده‌اند. ناامیدی از گرفتن حق و حقوق و اجرایی نشدن وعده‌های دهان پرکن مسئولان تأثیری منفی در تفکرات و رفتار‌های ورزشکاران متعصب کشورمان خواهد داشت.

نظر شما