کامیار کیمیایی، فرزین ضیا آذری، پیمان جعفری تهرانی، عبدالرضا آریان فر، امیر دریایی، مجتبی دانش خواه، سید محمودرضا حسینی، علیرضا پورسلمانی، توفیق کابلی، سید رضا میر ابوطالبی، سید اکبر طاهری، داود عزیزی و سعید جعفرنژاد افرادی هستند که برای انتخابات فدراسیون تنیس ثبت نام کرده اند.

در میان این اسامی برخی از آنها سابقه چندین ساله در رشته تنیس دارند و برخی دیگر نیز همچون روال فدراسیونهای دیگر از مدیران وزارت ورزش و جوانان هستند. شاید شاخص ترین آنها که از وی به عنوان گزینه وزارت وزارتخانه نام برده می شود داود عزیزی مدیر کل امور پارلمانی وزارت ورزش و جوانان باشد. گزینه ای با اختیارات و ارتباطاتی که می تواند در نتیجه انتخابات اثرگذار باشد.

از طرفی دیگر به محض پایان یافتن مهلت ثبت نام فدراسیون تنیس، تماس ها برای حمایت از کاندیدای خاص آغاز شده است. برخی مدیران کل اداره ورزش و جوانان استانها نیز در راستای همین حمایت در تماس با روسای هیات ها به نوعی آشکار تبلیغ گزینه مورد نظر وزارت ورزش و جوانان را انجام داده اند.

اگرچه شعار وزارت ورزش و جوانان بی طرفی در انتخابات فدراسیون های ورزشی و برگزاری مجمعی عادلانه است اما این ادعا در واقعیت به مرحله عمل نمی رسد. هجوم کارمندان و مدیران وزارت ورزش و جوانان به سوی فدراسیون ها برای تصاحب صندلی ریاست خود گویای همین موضوع است.

مگر می شود مدیر کل یک بخش مهم از وزارتخانه همچون امور پارلمانی در انتخابات یک فدراسیون ورزشی شرکت کند و شرایطی مشابه سایر کاندیداها داشته باشد؟ آیا همچون امیررضا خادم که پس از ثبت نام در انتخابات به ناچار از پست خود در وزارت ورزش و جوانان استعفا داد این بار هم شاهد استعفای کاندیدای تازه نفس تنیس هستیم یا سریال دنباله دار یک بام و دو هوای وزارت و تناقض های پی در پی رفتاری همچنان ادامه دارد؟