براساس یک مطالعه جدید که در دانشگاه پرینستون انجام گرفته و در تاریخ ۱۸ ماه می ۲۰۲۰ (۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۹) در مجله معتبر علمی ساینس منتشر شده است، محققان به این نتیجه رسیده‌اند که تاثیر تغییرات آب و هوایی بر همه گیری ویروس کرونا در شرایط فعلی بسیار اندک است.

 

در این مقاله پیش بینی شده است اگرچه تغییرات آب و هوایی در اندازه و زمان ابتلا به ویروس کرونا تاثیرات اندکی دارد، اما به طور کلی، به دلیل اینکه تعداد زیادی از مردم هنوز هم در معرض ویروس کرونا قرار دارند درنتیجه آب و هوای گرم یا مرطوب باعث کند شدن ویروس در مراحل اولیه همه گیری ویروس کرونا نخواهد شد. محققان دریافته اند که بدون توجه به شرایط آب و هوایی، ویروس کرونا به سرعت گسترش خواهد یافت.

 

شیوع سریع ویروس کرونا در برزیل، اکوادور، استرالیا و سایر کشور‌ها در مناطق گرمسیری و نیمکره جنوبی - جایی که این ویروس در طول فصل تابستان آغاز شده است - برخی از نشانه‌هایی را آشکار می‌کند که در واقع شرایط آب وهوایی گرم‌تر تاثیرات اندکی بر گسترش ویروس کرونا دارد.

 

محققان هنوز قطع به یقین نمی‌دانند که چگونه دما و رطوبت بر انتقال ویروس کرونا تأثیر می‌گذارد، اما آن‌ها بر این باورند که بعید است که این عوامل بتوانند انتقال ویروس را به طور کامل بر اساس آنچه در بین سایر ویروس‌ها دیده می‌شود متوقف کند.

تجربه کار با ویروس‌های دیگر این را به خوبی نشان داده است که بدون واکسن و اقدامات کنترلی، دما (تغییرات آب و هوایی) تنها زمانی می‌تواند موثر باشد که شمار زیادی از انسان‌ها (میزبان) به ایمنی لازم در مقابل ویروس کرونا دست یافته باشند.

قبلاً نشان داده شده است کرونا ویروس‌های انسانی دیگر مانند ویروس سرماخوردگی یا آنفولانزا برای گردش در خون به شدت وابسته به فاکتور‌های فصلی هستند و در فصل زمستان در مناطق گرمسیری به اوج خود می‌رسند.

 

اگرچه بالا بودن دمای بالا و رطوبت جلوی گسترش کرونا ویروس‌های دیگر مانند سرماخوردگی و ویروس آنفولانزا را می‌گیرد، اما این امر در مقابل ویروس جدید کرونا چندان مؤثر نیست، چرا که بدن اکثر انسان‌ها به ایمنی لازم مقابل این ویروس دست نیافته است.

اگر فرض کنیم که کرونا ویروس جدید یک ویروس فصلی باشد، ما باید انتظار داشته باشیم که ابتدا این ویروس در جمعیت انسانی به یک ویروس بومی تبدیل شود و سپس آن را به عنوان یک ویروس فصل زمستان در نظر بگیریم.

محققان ۳ سناریو را برای نقش تغییرات فصلی در بروز ویروس‌های مشابه بیان می‌کنند
سناریوی اول فرض بر این است که ویروس کرونای جدید دارای همان حساسیت به آب و هوا مانند ویروس آنفولانزا باشد.

 

در سناریو‌های دوم و سوم، به ویروس همان میزان وابستگی به آب و هوای و ایمنی بدن داده می‌شود که ویروس‌های کرونایی دیگر مانند OC۴۳ و HKU۱ که دو دلیل عمده برای سرماخوردگی هستند.

 

در هر سه سناریو، تغییرات آب و هوایی (گرما و رطوبت) تنها زمانی که بخش‌های زیادی از جمعیت انسان در برابر ویروس مصون یا مقاوم باشند، به یک عامل کاهش دهنده گسترش ویروس تبدیل می‌شوند. هر چه مصونیت در جمعیت بیشتر شود (افراد بیشتری به ویروس مبتلا شوند یا ایمنی گله‌ای)، انتظار می‌رود حساسیت به آب و هوا نیز افزایش یابد.

محققان همچنین یک شبیه سازی را انجام دادند که میانگین تأثیر اقدامات کنترلی مانند فاصله اجتماعی و تاثیرات آب و هوایی بر گسترش ویروس را نشان داد.

 

نتایج حاکی از آن است که هرچه اقدامات کنترلی برای جلوگیری از انتقال ویروس طولانی‌تر اجرا شود (رعایت فاصله اجتماعی، استفاده از ماسک) در نتیجه ویروس حساسیت بیشتری به آب و هوای گرم نشان خواهد داد.

مترجم: بهروز محمدی؛ متخصص بیوتکنولوژی میکروبی

منبع:
Susceptible supply limits the role of climate in the early SARS-CoV-۲ pandemic. Baker et al. Science ۱۸ May ۲۰۲۰: eabc۲۵۳۵. DOI: ۱۰.۱۱۲۶/science.abc۲۵۳۵