به گزارش ایسنا، به نقل از مرکز اطلاع‌رسانی فلسطین در ۹ آوریل سال ۱۹۴۸ دو گروه تروریستی صهیونیستی "ارگون" و "شتیرن لیحی" با تجهیزات نظامی کامل پس از حمله به روستای "دیر یاسین" در غرب شهر قدس، تمامی خانه‌ها را تخریب کرده و ۲۵۰ الی ۳۶۰ نفر از ساکنان این روستا را قتل عام کردند.

شاهدان عینی این جنایت گفته‌اند که صهیونیست‌ها اجساد شهدای فلسطینی را مثله و تکه تکه کرده، شکم زنان حامله را پاره و بسیاری را نیز زنده زنده در آتش سوزانده و به بسیاری از زنان و دختران فلسطینی تجاوز کرده سپس آن ها را سر بریدند.

کسانی که از این جنایت جان سالم به در برده اند می گویند حمله به دیریاسین راس ساعت سه بامداد آغاز شد اما صهیونیست‌های مهاجم از دفاع ساکنان روستا غافلگیر شدند و چهار نفر از آنان به هلاکت رسیده و دست کم ۳۲ نفر دیگر زخمی شدند.

پس از مقاومت ساکنان روستا، گروهک‌های تروریست یهودی از فرماندهی "هاگانا" در قدس درخواست نیروهای کمکی و پشتیبانی کردند و مجددا با سلاح‌های سنگین به روستا حمله کرده و زن و مرد و کودک را به خاک و خون کشیدند.

«پاتریک میرسیون" نویسنده فرانسوی در مورد جزئیات این جنایت گفته است: مهاجمان قبلا وارد چنین نبردهایی نشده بودند، بنابراین پرتاب بمب به داخل بازارهای شلوغ و پرجمعیت برای آنان راحت تر از حمله به روستایی بود که ساکنان آن به دفاع از خود می‌پرداختند، به همین خاطر آن‌ها موفق به پیشروی در این نبرد نشدند.

صهیونیست‌های تروریست از نیروهای "بالماخ" در یکی از پایگاه‌های نزدیک به قدس کمک دریافت کردند و این نیروها از این پایگاه با خمپاره روستای دیریاسین را مورد حمله قرار دادند تا کار مهاجمان برای حمله به روستا راحت تر شود.

طرف‌های ظهر دیگر هیچ مقاومتی در روستا انجام نمی گرفت و نیروهای آرگون و شتیرن همانگونه که نویسنده فرانسوی گفته بود، به روستا حمله کرده و اقدام به انداختن بمب و دینامیت به داخل آن کردند و با منفجر کردن یک به یک خانه‌های فلسطینیان، روستا را تحت کنترل خود گرفتند.

طبق روایت‌های شاهدان عینی این جنایت، مهاجمان یهودی ده‌ها نفر از ساکنان روستای دیریاسین را کنار دیوارها نگه داشته و آنها را به گلوله بستند و حتی به این نیز بسنده نکرده و شماری از ساکنان روستا را زنده به پشت خودرو بسته و در خیابان‌ها و محله‌های قدس می‌گرداندند و شعارهای نژادپرستانه سرمی‌دادند.

گروهک‌های تروریست یهودی به نهادهای بین‌المللی از جمله صلیب سرخ اجازه ورود به روستای دیر یاسین را ندادند تا جنایت آنان برملا نشود.

مناحیم بیگن فرمانده وقت نیروهای هاگانا که پس از تاسیس رژیم صهیونیستی نخست وزیر این رژیم شد، در کتابی به این جنایت افتخار کرده و گفته است: این عملیات نتایج بزرگ و غیرقابل پیش بینی داشت، زیرا عرب‌ها پس از حوادث دیر یاسین به شدت وحشت زده شده و پا به فرار گذاشتند و از ۸۰۰ هزار عرب که در "اسرائیل" کنونی (فلسطین اشغالی ۱۹۴۸) زندگی می‌کردند، تنها ۱۶۵ هزار نفر باقی ماند.

کشتار دیریاسین تاثیر زیادی در مهاجرت فلسطینیان به دیگر مناطق فلسطین یا کشورهای عرب همسایه داشت، زیرا این کشتار موجب ایجاد موجی از رعب و وحشت در میان شهروندان فلسطینی شد.

انتهای پیام