شناسهٔ خبر: 39247082 - سرویس اجتماعی
نسخه قابل چاپ منبع: شفقنا | لینک خبر

گفتگو با پرستاری که هم به کرونا مبتلا شد و هم از بیماران پرستاری می‌کند

صاحب‌خبر -

شفقناقم-  فاطمه گلیج یکی از پرستاران داوطلب هلال احمر است که عاشقانه به عنوان یکی از مدافعان سلامت مشغول به فعالیت است؛ وی روزهای سختی را در روند درمان کرونا، سپری کرده است و این روزها به شکرانه سلامتی‌اش در نقاهتگاه یاوران مهدی، در کنار بیمارانی است که روزهای پایانی دوره بیماری را می گذرانند. برای آشنایی با این پرستار تلاش‌گر گفتگویی در خصوص فعالیت‌ها و تلاش‌هایش انجام داده‌ایم که مرور می‌کنیم.

 

لطفا خودتان را معرفی کنید.

فاطمه گلیج، داوطلب هلال احمر قم و از کادر بیمارستان ایزدی و سالها به شغل پرستاری مشغول بودم و به دلیل لیسانس روانشناسی بالینی ۸ سال آخر خدمات خود را در بیمارستان الزهرا مشغول به فعالیت و در سال ۹۶ بازنشست شدم.

 

از چه سالی در هلال احمر مشغول به کار هستید؟

فعالیت من از سالها قبل از آن است که در سیستم ثبت شود یعنی از سال ۸۸ در کادر درمان هلال احمر بودم و در چند سری دوره علمی کاربردی و مددکاری شرکت کردم و در دوره های آموزشی گیلان و مازندران در کارهای مشاوره فعال بودم و بیشتر فعالیت من در هلال احمر در پروژه تامین جهیزیه و کاروان سلامت است.

 

از چه زمانی در نقاهتگاه یاوران مهدی (عج) مشغول به خدمت هستید؟

در این نقاهتگاه بیمارانی که بهبود پیدا می‌کنند و دوره حاد را می‌گذرانند بستری هستند و ۴ تا ۶ روز را در بیمارستان سپری می کنند و به اینجا می آیند، در این مجموعه خانم‌ و اقایان در دو بخش بستری هستند و شیفت‌ها مختلف است و پزشکان و پرستاران در شیفت های مختلف حضور دارند و پرستاران ادامه دارو و تزریقات و کارهای درمانی که در بیمارستان بود را انجام می دهند.

در این مرکز بیماران چند روز نگهداری می‌شوند؟

۱۴ روز باید بستری باشند تا ترخیص شوند در این بخش به بیماران آموزش می‌دهیم مراقبت ها ادامه دارد و بعد از ۱۴ روز به منزل می‌روند و بهتر است ۱۴ روز در منزل قرنطینه باشند تا بدانند این بیماری ریشه کن شده است.

 

خودتان چه زمانی به بیماری مبتلا شدید؟

اوایل اسفند بود و خودم متوجه نشدم پس از آن که از حرم برگشتم احساس کردم سرما خوردم و یک دوره بیماری را گذراندم هم خودم و هم همسر و پسرم مبتلا شدیم، تب و لرز شدیدی داشتیم و این دوران را به سختی سپری کردیم تا دوره نقاهت تمام شد، اسفندماه بود که پس از گذراندن بیماری چون عضو بسیج جامعه پزشکی بودم و هلال احمر در فراخوانی اعلام نیاز کردند که نیرو می‌خواهند، در اواخر اسفند به نقاهتگاه آمدم.

 

چند روز در هفته و روزانه چند ساعت در این نقاهتگاه خدمت می‌کنید؟

روزانه ۸ ساعت فعال و هفته ای ۴ شیفت فعال هستیم.

 

شما دوره بیماری را گذراندید و مبتلا شدید و آن را سپری کردید و می دانید چه سختی‌هایی دارد چطور تصمیم گرفتید دوباره به جمع بیماران بروید؟

خوب چون بیماری را تجربه کرده ام صبر و درک بیشتری نسبت به حال بیماران دارم و به شدت نکات بهداشتی را رعایت می‌کنم و می دانم چه نکاتی را باید رعایت کنم و از ماسک و دستکش استفاده می کنم و موقع خرید هم دستکش و ماسک دارم وقتی سیستم ایمنی در بیمارستان هست خیال من هم راحت می باشد. هر کاری سختی و خطرات خود را دارد اول ایمنی بعد کار، شستن دستها با ده حرکت در ۲۰ ثانیه و شامل دو ثانیه برای هر حرکت اهمیت زیای دارد، لباسی که پوشیدیم یک بار مصرف است و جدا از لباس‌های دیگر می شویم و توکل به خدا می‌کنیم و تعهد دادیم تا در کنار بیماران باشیم همانند دوران جنگ که عده ای شهید می شدند این جا نیز احتمال خطر را می دهیم و عواقب آن را می دانیم و پذیرفته‌ایم.

در این مدت با افراد مختلفی ارتباط داشتید، آیا خاطره خاصی دارید؟

بیمارانی که این جا هستند وقتی می گویند شماها توفیق دارید تا در این بیماری پیش آمده، خدمت کنید برایم خیلی با ارزش است، در شیفت ها همکاران را می بینیم که می خواهند از هم سبقت بگیرند من شاغل هستم اما افرادی هستند که دوست دارند شیفت بیشتری باشند و از نظر مالی هیچ نفع و چشمداشتی ندارند و دوست دارند ایام بیشتری باشند، من با این که در شهرستان مسکن داریم و می توانستیم دور از شهر در امنیت خاطر باشیم، اما خدمت به بیماران در نقاهتگاه را با جان و دل انتخاب کردم.

 

پس به این خدمت علاقه و عشق دارید؟

بله حتما همین طور است، بله بسیاری از مددجویان را در این جا شناسایی کردیم که در این شرایط نیاز به کمک دارند و ما در نهایت با کمک گروه های جهادی و مردمی بسته های معیشتی و وجه نقد را هم به آنها اهدا می کنیم تا ترخیص و راهی منزل شوند، کمک به نیازمندان واقعا عشق و علاقه می‌خواهد و لذت بخش است.

 

فعالیت شما در هلال احمر در چه بخش هایی بوده است؟

در تامین جهیزیه بیشتر مشارکت دارم من در هیات مدیره پروژه جهیزیه در کنار دوستان و با همکاران تعامل داشتیم و اقلام جهیزیه را برای نیازمندان و خانواده بدسرپرست و بی سرپرست و یا افرادی که چند سال عقد بودند و نمی توانستند ازدواج کنند فراهم می کردیم و در هلال احمر هفته ای یک روز جلسه داریم و اولویت ها را در نظر می گیریم و پرونده ها را بررسی می کنیم و اقلام را طبق وضعیت در اولویت قرار می‌دهیم و در مناسبت‌های خاص جهیزیه را اهدا می کنیم.

با خیرین ارتباط دارید از چه طریقی آنها را می شناسید؟

از خیرین کمک می گیریم و جهیزیه را تامین می کنیم در هلال احمر ارتباط خوبی با خیرین وجود دارد، البته در حوزه درمان و ویزیت مناطق کم برخوردار و اردوهای جهادی در روستاهای دورافتاده و یا و سازمان‌ها همانند جامعه الزهرا برای طلاب خارج از کشور هم فعالیت داشتم.

 

از دیگر فعالیت هایی که در هلال احمر داشته اید بگویید.

گاهی در استان‌های دیگر برای دانشجویانی که در خوابگاه مستقر هستند خدماتی ارائه دادیم در قالب ایستگاه سلامت و برای کنترل خون و فشار و بیماری‌ها برنامه داشتیم و حتی در طرح نذر آب با هلال احمر در سیستان و بلوچستان حضور داشتیم که برنامه‌ای فرهنگی و تامین معیشتی بود برای محرومان و سال گذشته هم به منطقه ای سیل زده رفتیم و خدمات پرستاری ارائه کردم.

 

بیماری کرونا، به نظر می رسد ویروس ماندگار شده است تا چه زمان می خواهید در این نقاهتگاه وقت بگذارید؟

تا جایی که بشود سعی می کنم تا زمانی که نیاز باشد هستم و می مانم، خدا ما را برای بندگی خلق کرده است و بندگی فقط نماز و روزه و عبادت نیست، در برابر حرفه خود و مردم مسئول هستیم در دعای عهد با ولی عصر تجدید بیعت می کنیم و وقتی می بینم به کمک ما نیاز است در صحنه می مانیم تا جایی که بتوانیم به خدمت مشغولیم.

 

شما در محیط پر خطر هستید، در این خصوص خانواده شما چه نظری در مورد کار سخت شما دارند؟

همسرم مشوق و همراه من بوده و آنها من را به خوبی می شناسند و می دانند در دوره بیماری چقدر مراقبت کردم تا آن ها بهبود یافتند. نحوه رفتار من در این اپیدمی می دانند و جای نگرانی زیادی نیست به مردم هم توصیه می کنم بهداشت فردی و قرنطینه خانگی را رعایت کنند ممکن است خانواده ام نگران باشند اما ریسکی است که پذیرفته‌ام، دنیا همین است همانند بازاری است که در آن سود و ضرر است همه باید تلاش کنیم جلوی ضررها را بگیریم و این سودها در بازار دنیا، توشه ای برای آخرت می شود و مراقب باشیم از این سود جا نمانیم هر کس به اندازه خود تلاش می کند اگر ایمان قوی باشد می توان توشه خوبی با خود برد.

در این ایام چه دعایی می‌کنید.

رهبری فرمودند دعای هفتم صحیفه سجادیه را بخوانیم من از آن کپی گرفتم و همراه خود دارم و اول صبح تلاوت می کنم و برای بیماران می خوانم جدای از این تدابیر و مدیریت بحران، دعا خیلی مهم است ما از فوت همکاران و بیماران محزون هستیم، دوستانی و اقوامی داریم که رفتند و نشد مراسمی برای آنها برگزار کنیم و این ها جای تاسف دارد و دعا می تواند در این روزها به ما آرامش دهد که در کنار رعایت مسائل بهداشتی و رعایت فاصله و کاهش تردد و در خانه ماندن، به دعا پناه ببریم.

 

در برابر این تلاش ها از خدا چه می خواهید؟

بیماران شاکر خدا هستند ما نیز خدا را شکر می کنیم که خدمت می کنیم. بیماران قدردان تلاش ما هستند و گاهی احساس شرمندگی می کنند و نیروها را فرشته می‌دادند. کسی که در راه خدا قدم برمی دارد خلق و خوی خود را با کار تطبیق می هد ممکن است بیماری پرخاش کند و یا توقع بالایی داشته باشد ولی ما باید تحمل کنیم. پرستاران نیز بهترین برخورد را دارند گاهی بیماری ناراحتی می کند طبیعتا عصبانی و خسته می شود ما درک می کنیم بنا بر حرفه ای خودمان صبر و تحمل بالایی داریم، من صحت و سلامتی امام زمان و مردم را می خواهم و اینکه صبر و توفیق بیشتری بدهد هر لغزشی داشتیم ما را مورد عفو قرار دهد.

 

این خدمت را به چه کسی تقدیم می کنی؟ و دوست دارید چه کسانی در ثواب آن سهیم باشند.

برای خشنودی و سلامتی امام زمان است و این نیت و ثواب را به پدر و مادر و همسرم تقدیم می کنم که برای زمن زحمت کشیدند تا این حرفه را یاد بگیرم و بتوانم به دیگران خدمت کنم.

 

نظر شما