به گزارش سایت دیده بان ایران؛ محسن رضایی دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام در دیدار جمعی از اساتید دانشگاه‌های استان تهران و در پاسخ به پرسشی درباره تحلیل‌های ارائه شده پیرامون جهان پساکرونا اظهار داشت: متعاقب یا مقارن انتشار یادداشت تحلیلی اینجانب، چندین تحلیل راهبردی درباره نظم جدید پساکرونا مطرح شد که از جمله مهمترین آن‌ها تحلیل جداگانه آقایان چامسکی و کسینجر با دو نگاه متفاوت بود. تحلیل کیسینجر و راهکار‌های وی بسیار ناامیدکننده و محافظه کارانه است.

 

او افزود: چامسکی هم در تحلیل و هم در ارائه راهکار شجاعانه‌تر عمل کرده است. تحلیل آقایان چامسکی و کیسینجر با دو نگاه متفاوت ارائه شده است. طبق دسته بندی و پیشبینی که در یادداشت تحلیلی قبلی ارائه کرده بودم، سه گروه به تحلیل جهان پساکرونا خواهند پرداخت. تحلیل این دو شخصیت جزو گروه اول ارزیابی می‌شود که در یادداشت تحلیلی قبلی توضیح داده ام؛ متفکرانی که قصد دارند نظام غربی را با یکسری اصلاحات نجات دهند. ولی به بحران اصلی بشریت که تنهایی او وهویت وعدالت است نمی‌پردازند؛ هردو نفر که شاگردان بسیاری دارند، پذیرفته اند که کرونا خواهد رفت، ولی پیامد‌های آن، نظم جهان را تغییر خواهد داد؛ در مقام ارایه راهکار، کیسینجر از تقویت اصول لیبرال و چامسکی از دنیای انسانی نام برده اند.

 

رضایی در ارزیابی خود راجع به تحلیل نوام چامسکی زبانشناس و تحلیلگر منتقد امریکایی گفت: آقای چامسکی در تحلیل خود شجاعانه‌تر از کیسینجر روی علل مشکلات جامعه بشری دست گذاشته است؛ وی سیاست‌های نئولیبرالی را مانع پیشگیری از فاجعه کرونا دانسته و معتقد است که با وجود اینکه دولت‌ها آگاهی لازم را از ویروس کرونا داشته اند اقدامات پیشگیرانه کافی را به عمل نیاورده اند.

 

او افزود: آقای چامسکی به درستی، تحریم‌های اقتصادی امریکا و شاگردان او یعنی اروپایی‌ها علیه کشور‌های دیگر جهان از جمله ایران و یا گرم شدن زمین و سیاست‌های جنگ هسته‌ای و حمایت از رژیم‌های استبدادی را ناشی از سیاست‌های نئولیبرالیسم می‌داند؛ که این‌ها البته حرف‌های درست و منطقی و مورد تایید وجدان انسان‌ها در سراسر کره زمین است. با این حال انتظار می‌رفت آقای چامسکی به فجایع عمیق تری از جمله بی هویتی بشر و تنهایی او و بی عدالتی زیستی بشر که ناشی از نظامات سرمایه داری و لیبرالیسم و نئولیبرالیسم است اشاره کند. فاجعه کرونا در نیویورک که یکی از تلخ‌ترین حوادث تاریخ بشر ولکه سیاهی بر پیشانی امریکا خواهد بود، ریشه در فداسازی بشر در مقابل ارزش‌های لیبرالیسم و سرمایه داری دارد.

 

رضایی به سواستفاده دولت‌های غربی از شعار‌های مثبت همچون آزادی، دموکراسی و حقوق بشر اشاره کرد و افزود: آقای چامسکی به درستی در نتیجه گیری خود آرزوی شکل گیری یک جهان انسانی را مطرح کرده، ولی به چرایی اینکه ارزش‌هایی مانند آزادی و دموکراسی و حقوق بشر اروپایی و امریکایی در کنار استبداد سعودی و رژیم تحمیلی و کودک کش صهیونیستی قرار گرفته، نپرداخته است. چگونه جوامع غربی با ادعای وفادارای به ارزش‌هایی همچون آزادی، دموکراسی و حقوق بشر، محاصره پنج ساله یمن و غزه با دویست هزار بیمار درگیر با وبا قرار می‌گیرد؟ چگونه با ادعای ارزش‌های مذکور، چهل سال است در مقابل انقلاب اسلامی ملت ایران ایستاده اند.

 

او ادامه داد: حمله به یمن و غزه با مدرن‌ترین سلاح‌های امریکایی و اروپایی و سخت‌ترین تحریم‌ها علیه ملت ایران انهم پس از توافق نامه بین المللی برجام و سواستفاده از نظامات تجارت بین المللی برای درهم شکستن استقلال و ایستادگی ملت‌های مقاوم با کدام ارزش‌های انسانی قابل توجیه است؟ از سوی دیگر آقای چامسکی راهکاری برای بیرون آمدن از وضع فاجعه آمیز جهان کنونی و دسیابی به یک جهان جدید ارایه نکرده است.

 

استاد دانشگاه امام حسین (ع) با اشاره به فراخوان قبلی خود برای جنبش علمی بین المللی و طرح گفتگو‌های انسانی پیرامون جهان پساکرونا، خواستار پرداختن به مسائل ریشه‌ای این بحران جهانی شد و گفت: سوال من از آقای چامسکی این است که چرا روشنفکران و دانشمندان مستقل جهان در راستای تقویت نهضت ضد وال استریت در هشتصد شهر جهان علیه سرمایه داری و جنبش جلیقه زرد‌ها و فراخوان‌های روز شنبه در فرانسه و دیگر پایتخت‌های اروپایی، یک فکر اساسی برای دستیابی به یک هویت انسانی رهایی بخش و یک جامعه انسانی تعالی بخش نمی‌کنند؟ آقای چامسکی با آنکه شجاعانه‌تر از کیسینجر وارد شده و از آرزوی یک جامعه انسانی در آینده سخن به میان آورده، ولی به بحران‌های اصلی نظام سرمایه داری اشاره نمی‌کند. ایشان بحران‌های جهان پساکرونا را گرم شدن زمین و جنگ هسته‌ای می‌داند؛ این‌ها تهدیداتی است که جسم انسان‌ها را تهدید می‌کند و حتما باید جلوی آن را گرفت، ولی انتظار می‌رود به چاره اندیشی درباره تهدید علیه بعد معنایی زندگی و تمامیت معنوی انسانیت هم بپردازد.

 

رضایی در ادامه ارزیابی خود از تحلیل‌های ارائه شده توسط صاحبنظران