قاسم میرزایی نیکو، نماینده دماوند گفت: همفکری نمایندگان با دولت و ستاد کرونا می‌توانست نقش‌آفرین باشد و همبستگی ویژه‌ای بیافریند؛ به‌رغم این مهم اما تصمیم به تعطیلی مجلس گرفتند. به‌نظر من تعطیلی مجلس حساب شده بود به این معنا که جمعی نخواستند مجلس در بزنگاه تأثیرگذاری‌اش نقش‌آفرین باشد.

وی ادامه داد: کرونا بهانه‌ای برای ترساندن نمایندگان و رضایت ضمنی جمعی از آنها برای کوچ از بهارستان بود. تعطیل شدن مجلس چنان حساب شده بود که در همان نشست بعد از انتخابات - پنجم اسفندماه - دم و دستگاهی فکر شده برای تست گرفتن از مجلسی‌ها راه افتاده بود، درست هم جواب داد و از ۱۰۰ نماینده که تست گرفتند جواب آزمایش چنان بود که دیگر نمایندگان وحشت کردند و چنان ترسیدند که در نشست ششم اسفندماه حاضر نشدند و جلسه به نصاب نرسید.

میرزای نیکو بیان کرد: به‌نظر من هیأت رئیسه از پذیرفتن و همراهی تصمیمات احتمالی نمایندگان جا زد؛ چرا که می‌دانست با شیوع کرونا نمایندگان مجلس می‌خواهند هر روز از تریبون بهارستان یقه ناکارآمدی برخی مسئولان را بگیرند و با حضور مجلس اقدامات و کاستی‌ها در لحظه خبرساز می‌شد.

وی افزود: البته مدیریت بی‌مبنا و غیرقانونی کرونا فقط عامل تعطیلی مجلس نبود، بلکه تدوین بودجه سال ۹۹که مجلس کلیات آن را رد کرده بود با نکات قابل بحثی چون اختصاص ۲میلیارد یورو به بنیه دفاعی کشور از صندوق توسعه ملی درحالی‌که دولت مجوز برداشت ۲میلیارد و ۷۹۵میلیون یورو را داشت و از این مبلغ تنها ۷۹۵یورو را به دیگر بخش‌ها مثل کشاورزی و آبخیزداری و مقابله با ریزگردها و... اختصاص داده بود، از دیگر عوامل تعطیلی مجلس بود.

نماینده مجلس دهم ادامه داد: از سوی دیگر نیز عملکرد عجیب وزیر کشور در اعلام آرای انتخابات یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی و عدم‌اعلام میزان آرای استانی و آرای باطله اعتراض نمایندگان را به‌دنبال داشت و اگر نمایندگان فرصت می‌کردند طرح استیضاح رحمانی‌فضلی را که قبل از انتخابات و به‌دلیل حوادث آبان‌ماه کلید خورده بود، پیگیری می‌کردند؛ چرا که نزدیک به ۸۰درصد نمایندگان مجلس دهم دیگر در مجلس یازدهم حضور ندارند و رودربایستی‌هایشان نسبت به قبل به میزان زیادی کاهش یافته بود و اما تدبیر هیأت‌رئیسه باز هم به داد رحمانی‌فضلی رسید و استیضاح او باز هم به تعویق افتاد.