امام سجّاد علیه السّلام، توانست از دعا برای بیان عقاید خود و زنده نگه داشتن معارف آیین محمدی استفاده کند و دوباره روح حیات و حرکت برپایه اخلاق و معرفت خداوند را  در کالبد جامعه آن روز بدمد آن سان که تا به امروز، راز آگاهانه زیستن مانده است.

دعا و خواستن از خداوند مسیر عبادت است، اما نیایش های امام سجاد علیه السلام در صحیفه سجادیه، درس و فهمیدن است. ذکر خدا برای تکبیر و تشکر از خداست و برخلاف آنچه که ما طلبکاری و گلایه از خدا می دانیم. امام، مومنان را به حرکت بر مدار حق و پایداری در برابر سختی و ستم فرا می خواند.

در صحیفه سجادیه، نشانه های آفریدگار صاحب اختیار بر ذهن و زبان مومنان جاری می‌ شود تا دلهایشان به ذکر خدا بر ساحل آرامش قرار گیرد و انسان را به محبت و خدمت به یکدیگر دعوت می کنند تا در سایه رضایت خالق و مخلوق، با یکدلی و گشایش گره های زندگی، نجات و توفیق نصیبشان شود.

برخلاف ما که می‌خواهیم خداوند، با دعا کردن، مشکلات ما را حل کند، در نیایش های امام سجاد از خدا خواسته می شود که ما را به خدمت و حرکت هدایت کند.

نیایشهای صحیفه سجادیه فرصتی است که اول خوب بفهمیم، خدای خود را درست بخوانیم و با ایمان به لطف و اجابت او، سعادت خود را در خدمت به خلق خدا بخواهیم چرا که حضرت علی بن حسین علیه السّلام، نه تنها با دوستان کرامت می ورزد بلکه با دشمنان نیز به حد کمال کرامت و بزرگی روا می‌داشتند.

امام سجاد علیه السّلام، در هر دعا، خدا را به واسطه نعمت هایی شکر می کند که در جهان  و در برابر چشم او گسترده است. برای گردش روز و شب و برای باران و برکت آن بر زمین و ساکنان زمین خدا را شکر می کند.

در دعای امام سجاد علیه السّلام، گویا با خدا روبرو می شوی و درخواست هایی می کنی. نیایش های صحیفه سجادیه، درس است که از خدا چه بخواهیم و چه کار کنیم و چه بگوییم. تعلیم و تعهد و بالابردن صبر و تحمل خودمان است.

در نیایش اول، گشودن درهای علم را عنایت خدا می داند و قرآن را و تفصیل حال نیکبختان می‌داند و سپاس خدای را جواز ورود به حلقه دوستدارانش می‌داند. در نیایش چهارم از خدا می خواهد که شوق اهل ایمان، تنها به او باشد و در نیایش پنجم از خدا می‌خواهد که چنان کن که آسایش ما در شکرگزاری نعمت تو باشد.

امام سجاد حتی در شخصی ترین نیایش نیز صلاح و سلامت فرزندان را به دست والدین آرزو می‌کند و در دعای ۲۴ که شیوه های تربیت است، برای پدر و مادر رحمت و مغفرت و برای خودش شناخت حقوق آنها را طلب می کند.

 دعای عرفه بلندترین دعای حضرت است ولی به جای اموال شخصی از خدایش، اخلاق والای انسانی را می‌طلبد و حتی در دعای ۱۵ به هنگام بلا و بیماری به سپاس خدا می‌پردازد و می‌خواهد که قدردان نعمت خدا باشد و در دعای پنجم از خدا می‌خواهد که آسایش ما، در شکرگزاری نعمت تو باشد.

نیایشهای امام سجاد، در زمان اختناق خلفای بنی‌امیه، قیام علیه انحرافی بود که حاکمان بر جامعه تحمیل کرده بودند. صحیفه سجادیه دعوت به خواستن از خدا و آموزش خواندن خداست و شاخص آن، حرکت بر مدار آموزه‌های دین و به دور از جنجال و افراط و تفریط است.

انتهای پیام