به گزارش "ورزش سه"، ابتدا تاثیر کرونا بر فوتبال را انکار می‌کردیم، بعد که بازی ها تعطیل شدند عصبانی شدیم و حالا به مرحله چانه زنی رسیده‌ایم. این مدل روان‌شناسی الیزابت کوبلر - راس است که البته مراحل بیشتری هم دارند که به آن ها نیز خواهیم رسید.

دنیا در حال تجربه یک بیماری است که شاید در ماه های آینده مورد ابتلای میلیونی هم داشته باشد اما طرفداران افراطی فوتبال حتی در چنین شرایطی به دنبال تماشای بازی های زنده با حضور تماشاگران هستند؛ روزهای شنبه و یکشنبه لیگ های اروپایی، سه شنبه و چهارشنبه و پنج شنبه تورنمنت های قاره ای و روز جمعه هم لیگ برتر ایران.

علاوه بر وضعیت کنونی هواداران، تعطیلی فوتبال تبعات دیگری را هم در پی داشته است. از جمله آن‌ها، پایان قرارداد بازیکنان در ماه ژوئن است که اگر بازی ها به پس از آن منتقل شوند، یک مشکل بزرگ را به وجود خواهد آورد. مشخص نیست که فیفا چه تصمیمی برای حل این فاجعه خواهد گرفت اما مسئله کلیدی، از خودگذشتگی بازیکنان است چرا که باتوجه به کاهش درآمد باشگاه‌ها، پرداخت حقوق فیزیوتراپ، پزشک، ماساژور، آشپز تیم و... در اولویت اول خواهد بود. با این حال دولت ها تمایل دارند که لیگ به پایان برسد؛ یک مقام رسمی به گاردین گفته که میزان عواید دولت انگلیس از مالیات لیگ جزیره برای این فصل 3.3 میلیارد پوند است که آن ها به هیچ وجه نمی‌خواهند آن را از دست بدهند.

بنابراین مالکان باشگاه ها، مدیران و به نوعی صاحبان سرمایه، تمایل دارند تا لیگ ها در تابستان به پایان برسند و یکی از راه حل ها، برگزاری ادامه فصل بدون حضور تماشاگر است. این قطعی است که امکان برگزاری با تماشاگر لیگ ها در ادامه فصل وجود ندارد و حتی در چند کشور، بعید است که در ابتدای فصل جدید هم تماشاگران به استادیوم راه یابند.

اما چه سناریوهای دیگری وجود دارند؟

1. برگزاری بازی ها با مدل انگلیسی

72 بازی از سوپرلیگ ترکیه، 82 بازی از بوندس لیگا، 92 بازی از لیگ برتر و 110 مسابقه از لالیگا باقی مانده است. خوش بینانه ترین راه حل این است که مثل لیگ جزیره، تیم ها هر هفته دو بازی انجام دهند تا لیگ در فاصله چیزی حدود 2 ماه به پایان برسد اما احتمال تحقق این گزینه، بسیار ضعیف است.

2. سیستم پلی-آف

یک راه حل این است که لیگ ها 4-5 تیم را برای برگزاری پلی آف معرفی کنند و قهرمان از دل این تورنمنت کوچک بیرون بیاید و تمام بازی ها نیز در یک شهر برگزار شود تا مسافرتی نیز صورت نگیرد. اما به طور مثال در لیگ ترکیه تیم های میانه جدولی که فاصله کمی تا صدر دارند معترض خواهند شد یا در ایران تیم هایی که اختلاف امتیاز ایجاد کرده‌اند، اعتراض خواهند کرد.

3. معرفی قهرمان - پایان لیگ بدون قهرمان

این هم یک سناریو است که از سوی بسیاری معرفی می‌شود. این که تیم صدرنشین، قهرمان نیم فصل یا قهرمان فصل گذشته به عنوان قهرمان معرفی شوند که البته گزینه مقابل آن نیز پایان فصل بدون معرفی قهرمان است. جان هارتسون ستاره سابق سلتیک می‌گوید که باتوجه به اختلاف 13 امتیازی، این تیم باید به عنوان قهرمان معرفی شود. از آن طرف مدیرعامل تیم برشا اعتقاد دارد که این فصل «شوم» است و باید آن را نیمه کاره رها کنیم. روزنامه اکسپرس آلمان هم این گزینه را مطرح کرده و نوشته «بوندس لیگا فصل آینده باید 22 تیمی شود».

4. برگزاری تورنمنت بزرگ

برای این که لیگ پیش از 20 ژوئن (اتمام قرارداد بازیکنان) خاتمه یابد، یک راه حل جدی دیگر هم موجود است؛ این که بازی ها به صورت یک تورنمنت بزرگ نظیر جام جهانی هر دو-سه روز یک بار برگزار شوند. این احتمال در بین اهالی فوتبال خیلی تکرار نمی‌شود و امکان رقم خوردن آن نیز کمرنگ است اما اگر قرار است فصل در موعد مقرر به پایان برسد، این بهترین راه است.

5. پل بلند از 2019-20 به 2020-21؟

اما حالا یک احتمال جدید را بررسی کنیم. شاید فیفا و کنفدراسیون ها تصمیم بگیرند که فصل 2020-21 را لغو کنند و ادامه مسابقات را پس از پایان قطعی کرونا، ادامه بدهند. در این صورت فصل 2019-2021 پدید می‌آید و ادامه بازی ها با حضور تماشاگران در آن زمان به انجام می‌رسد. بسیاری پیش بینی می‌کنند که این زمان ماه اکتبر باشد. البته مشکلی اصلی در راه تحقق این گزینه، قرارداد بازیکنان است. شاید فیفا بتواند یک قانونی را تعبیه کند که طبق آن بازیکنان با دریافت نیمی از حقوق این فصل خود برای سال آینده، کار را ادامه بدهند یا این که قراردادشان را فسخ کنند.

اما تردیدی نیست که انتخاب چنین گزینه ای رادیکال به این شکل، ضررها و خسران های بسیاری را در پی خواهد داشت؛ از اسپانسر روی پیراهن تا حق پخش، توافق پوشاک تیم ها و...  همچنین اختلاف هایی نیز بین باشگاه و بازیکنان به وجود می‌آید که حل آن ها آسان نخواهد بود.

یک روزنامه ترکیه ای نوشته است: ای کاش کرونا وجود نداشت اما حالا نزدیک به یک میلیون نفر را درگیر خود کرده. زندگی انسان ها بیش از فوتبال ارزش دارد  و همانطور که یورگن کلوپ گفت، زندگی انسان ها از جام قهرمانی اهمیت بیشتری دارد. ما باید خود را برای مدتی بدون تماشای فوتبال آماده کنیم.

الیزابت کوبلر روس یک مدل رواشناسی جالبی را از رویارویی انسان با قبول چیزی به نام مرگ ارائه کرده که شاید برای ما ملموس تر باشد. انکار، عصبانیت و چانه زنی (مذاکره) را که بررسی کردیم و در روزها و هفته های آینده به مرحله افسردگی و پذیرش خواهیم رسید.