خبرگزاری فارس-بیرجند؛ بهار ۹۹ را متفاوت را آغاز کردهایم، بهاری که در آن قرنطینه و تبعاً خانهنشینی٬ جایگزین اجباری رفتن به طبیعت و استفاده از مواهب آن شده است.
در این روزها برای برخی فرصت خوبی فراهم شده تا به کارهای عقبافتاده خود سر و سامانی بدهند و یا استراحتی داشته باشند اما از آن طرف این وضعیت باعث کلافگی و بیحوصلگی عدهای نیز شده است.
زشت و زیبای قرنطینگی!
صبوری برای برخی از خانوادهها که دارای فرزند کوچک هستند نیز سختتر شده چراکه کودکانشان تا یک ماه پیش اوقات زیادی را در محیط مهدکودک، مدرسه و یا بیرون از خانه بودند و سرگرم کردن این فرزندان در این ایام شاید بتوان گفت سختتر شده است.
در صحبت با برخی از این خانوادهها شاهد هستیم که از بهانهگیریها و بیحوصلگی فرزندانشان گلایهمند میشوند.
در این میان خانوادههایی هستند که از این ایام بهعنوان یک اوقات فراغت طلایی بهره میبرند و با مدیریت صحیح توانستهاند محیط قرنطینه را به محیطی شاد و سرگرمکننده برای خانواده خود تبدیل کنند.
تجربیات خانوادگی روزهای قرنطینه
پای صحبت مادر خانوادهای نشستیم که دو فرزند دبستانی دارد و میگوید حدود یک ماه است که همراه فرزندانش در خانه است و تلاش خود را داشتهاند تا اصول قرنطینه را رعایت کنند.
خانم محمدی از چگونگی گذران اوقات خود در این ایام میگوید: روزهای اول نگرانی بسیار زیادی برای شرایط ایجادشده ناشی از این بیماری منحوس داشتیم و جو بدی در فضای خانه وجود داشت اما پس از چند روز تصمیم به عوض کردن محیط خانواده گرفتم.
وی بیان داشت: همسرم با توجه به شرایط شغلیاش مجبور به بیرون رفتن از خانه است و رعایت نکات بهداشتی از مسائلی است که به آن توجه میکند و هم من و هم فرزندانمان مدام به او سفارش میکنیم.
اوقات فراغت؛ خلاقیت یا تنپروری؟ مسئله این است
این شهروند افزود: معتقدم که اوقات فراغت به دلیل آزاد شدن ذهن و فرصت برای پرداختن به علاقهمندیها، میتواند بستر نوآوری و خلاقیت باشد اما متأسفانه برخی افراد با این تصور که اوقات فراغت یعنی زمان خوشگذرانی و لذتجویی، بدون هیچ طرح و برنامهای آن را سپری میکنند و فقط به استراحت و تنپروری میپردازند.
آسیبهای اوقات صرفاً فراغت!
محمدی خاطرنشان کرد: بیکاری و فراغت خصوصاً در سنین نوجوانی و جوانی جدای از آسیبهای اجتماعی، آسیبهای فردی ایجاد میکند و بهداشت جسمی و روحی افراد را با خطر مواجه میکند که از جمله این خطرها ایجاد روحیه مصرفگرایی، تنبلی و تنپروری، افسردگی، آسیبپذیر شدن نسبت به انحرافات موجود در فضای مجازی، خشونت و غیره است.
وی تصریح کرد: با توجه به اینکه تدریس فرزندانم به فضای مجازی منتقل شد تصمیم بر این گرفتم که ساعت بیداری فرزندانم مانند همان دوران مدرسه باشد تا تضادی در رفتارهایشان و یا تنبلی ایجاد نشود.
این مادر بیرجندی ادامه داد: در این ساعات پس از انجام تکالیف و یادگیری با توجه به وقت بیشتری که داشتیم نوع سرگرمی بچهها اهمیت خاصی پیدا میکرد و به همین دلیل ساعتی را برای نقاشی، قصهگویی، بازی و ساخت کاردستی اختصاص دادیم.
طعم شیرین بازیهای خانوادگی
محمدی اظهار داشت: بچهها برای انجام تکالیف مشتاقتر شدهاند چراکه میدانند اگر یادگیری خوب و انجام بهموقع تکالیف را داشته باشند قرار است با آنها بازی کنیم و حتی شبها با حضور پدرشان بازیهای گروهی انجام میدهیم.
وی اضافه کرد: مشارکت بچهها در امور خانه نیز بیشتر شده و میخواهند در اموری مانند شستن ظروف، گردگیری و حتی آشپزی مشارکت داشته باشند و من نیز در حدی که برایشان میسر باشد امور کمی را به آنها محول میکنم و یک رقابت سالم نیز بین دو فرزندم برای انجام سریع کارها ایجاد میشود.
تلنگر به سبک «کرونا»!
این شهروند عنوان داشت: قرائت قرآن و توسل به ائمه نیز در خانه بیشتر شده و انگار این ویروس تلنگری برای توجه بیشتر ما به امور معنوی بود که نباید از آن غفلت کرد.
محمدی بیان کرد: در کنار این کارها فرزندانم سورههایی که در ایام مهد کودک حفظ کرده بودند را مرور میکنند و حتی برای حفظ سورههای دیگر نیز علاقهمند شدهاند.
برای کاهش استرس فقط یک بخش خبری را میبینیم
وی تصریح کرد: با توجه به فضای نگرانکنندهای که با دیدن مداوم اخبار ایجاد میشود تنها یک بخش خبری را در شبانهروز میبینیم و سعی میکنیم زندگی از روال عادی خارج نشود.
این شهروند افزود: رعایت نکات بهداشتی برای ما سختتر از گذشته شده و حتی این حساسیت در مورد همسرم وجود دارد اما توکل و توسل داریم و امیدواریم با رعایت نکات و در خانه ماندن در حد خودمان برای قطع زنجیره انتقال مؤثر باشیم.
تجربههای «خانواده محمدی» در دوران قرنطینگی نشان داد راهکارهای متعددی وجود دارد تا در ایام قرنطینه با برنامهریزی در محیط خانه، نگرانیها را به حداقل رسانده و نشاط و امید را حفظ کنیم.
یکی از این راهها در کنار سایر راهکارهای دیگر انجام بازیهای خانوادگی و گروهی است، خوشبختانه از گذشته تاکنون در فرهنگ مناطق مختلف کشور، بازیهای بومی و محلهای متنوعی وجود داشته که با توجه به جذابیت و انجام گروهی آن در محیط خانه میتوان روزهای شیرین و ماندگاری را برای فرزندان و خانواده خود رقم بزنیم.
وجود بیش از ۱۰۰ نوع بازی محلی در فرهنگ خراسانجنوبی
حمیده ابریشمی در گفتوگو با فارس با بیان اینکه بیش از ۱۰۰ نوع بازی محلی در فرهنگ مردم خراسانجنوبی رایج بوده است، گفت: این ایام فرصت خوبی را فراهم کرده تا این بازیها را به فرزندان خود آموزش دهیم.
وی بیان داشت: این بازیها خلاقانه و نشاطآور است و گروهی بودن آن برای کودکان جذابیت دارد.
معرفی چند بازی محلی
مربی کانون پرورش فکری کودکان با اشاره به برخی از این بازیها، گفت: «تخممرغ بازی» یکی از بازیهای مرسوم در بیرجند بوده و به این صورت بوده که چند نفر تخممرغهایی در دست داشتهاند و یک عدد از این تخم مرغها خالی بوده و درون آن پر از قیر میشده و این تخممرغ بر سر بقیه تخممرغها که در دست بقیه گروه بوده زده میشد تا اینکه این تخممرغ بر سر یکی از افراد میشکست و معتقد بودند فردی که تخممرغ برایش میشکند از چشمزخم به دور خواهد بود.
ابریشمی تصریح کرد: «لولو» نیز یکی از بازیهایی است که اعضای خانواده میتوانند آن را در حیاط منزل خود انجام دهند و در آن یک نفر در مقابل دیواری مینشیند و دو سنگ در برابرش میگذارند، یک نفر با دستهایش چشمهای او را میپوشاند و بقیه افراد با چند متر فاصله از او میایستند، در ادامه فردی که پشت سر وی است حدود 10 بار کلمه لولو را در گوشش میگوید.
وی ادامه داد: یک نفر از افرادی که روبه روی او قرار دارند سنگها را به هم میزند و مینشیند و سپس آن فرد با باز شدن چشمهایش باید تشخیص دهد که چه کسی سنگها را به هم زده است.
دفتر بازی
«دفتر بازی» نیز از جمله بازیهایی است که با شرکت ۲ گروه ۸ تا ۱۰ نفره انجام میشود، در این بازی که باید در میدانی باز انجام شود، دو گروه روبه روی هم میایستند و تخته سنگهایی به شکل مکعب مستطیل را جلوی خود قرار میدهند، هر گروه باید به تخته سنگهای گروه مقابل که به صورت عمودی قرار گرفته است؛ طوری ضربه بزند که تخته سنگ به صورت افقی به زمین بیفتد، هر نفر از ۲ گروه که موفق به انداختن تخته سنگ رقیب شود میتواند به عنوان جایزه دوباره ضربه بزند و تخته سنگ را بیندازد، اگر همه افراد یک گروه موفق به انداختن تخته سنگهای گروه مقابل شوند به عنوان گروه برنده اعلام میشوند و باید پشت افراد گروه مقابل سوار شوند و در زمین رقیب قرار گیرند، به این ترتیب ۲ گروه جایشان را با هم عوض میکنند و بازی دوباره ادامه مییابد.
ابریشمی بیان داشت: «هفتسنگ» نیز از بازیهای شاد محلی در زمان گذشته بود که این روزها برای خانوادههای پرجمعیت بازی سرگرمکنندهای خواهد بود.
وی افزود: در این بازی هفتسنگ تخت نازک بر روی هم چیده میشد و افراد به دو گروه تقسیم میشدند، با گل یا پوچ تیم شروعکننده مشخص میشد و سپس تیم شروعکننده با یک توپ از فاصله چند متری سنگها را نشانه میگرفتند، اگر سنگها ریخته میشد فرار میکردند و در مقابل تیم دیگر از سنگها مراقبت میکرد تا تیمی که سنگها را ریخته است نتواند دوباره سنگها را روی هم بچیند و با دویدن افراد به دنبال همدیگر و تلاش برای چیدن سنگها بازی ادامه پیدا میکرد و اگر نمیتوانستند سنگها را روی هم بچینند بازنده میشدند.
ایجاد نشاط به سبک «اوستا غلوم»
وی خاطرنشان کرد: «اوستا غلوم» نیز از بازیهای محلی به خصوص در روستاها بوده و به این صورت است که یک گروه حدوداً 5 نفره تشکیل میدادند و یک نفر بهعنوان اوستا انتخاب میشد، اوستا شیرینکاریهایی انجام داد و بازیکنان دیگر باید به ترتیب آن حرکات را انجام میدادند، اگر فردی میخندید به کلاغپر یا بشین پاشو جریمه میشد، این بازی تا جایی که نفر آخر بهعنوان اوستا انتخاب شود ادامه داشت و جریمههایی که برای افراد انتخاب میشد و شیرینهایی کاریهایی مانند تقلید حرکات باعث شاد شدن جو بازی میشد.
این مربی عنوان داشت: اتلمتل، اسم فامیل، جوزبازی، تپ تپ خمیر، تشلهبازی، چرخ فلک، درنه بازی، چوبازی، از چه مترسی نیز نمونههایی از 100 بازی محلی خطه خراسانجنوبی است.
حسینی از مربیان اوریگامی کانون پرورش فکری خراسانجنوبی نیز با اشاره به لزوم گذراندن بابرنامه روزهای قرنطینه اظهار داشت: در کانون برنامههایی به صورت مجازی برای کودکان در نظر گرفته شده است.
یک سرگرمی با کاغذهای دورریختنی
وی تصریح کرد: کارهای نمایشی، شعرخوانی، دابسمش و قصههای چنددقیقهای توسط کودکان ضبط میشود و برای مربیان فرستاده میشود.
مربی کانون پرورش فکری خراسانجنوبی بخش کتابخوانی را به صورت ویژه داریم و کتابها به صورت رایگان در سایت قرار داده میشود.
حسینی با بیان اینکه اوریگامی یک کاردستی برای فعال شدن ذهن کودکان است، گفت: این بازی نیاز به هیچ ابزاری ندارد و حتی با کاغذهای دورریختنی و کمترین امکانات میشود ذهن بچهها را پویاتر کرد.
وی ادامه داد: خوشبختانه کودکان از این بازی که بسیار سرگرمکننده است و دیگر کارها استقبال خوبی داشتهاند و این فعالیتها برایشان نشاطآور است.
در ایام فراغت، علیرغم تمام نگرانیها، صرفاً به دنبال استراحت نباشیم و بخشی از آن را به برنامههای مناسب خود و خانواده اختصاص دهیم تا با افزایش روحیه و سرگرم کردن فرزندانمان با فعالیتهای صحیحی که بر آن نظارت داریم سعی کنیم دوران قرنطینه در صفحه خاطراتمان به شیرینی ثبت شود.
انتهای پیام/3403/ج/ق
نظر شما