سرويس فرهنگ و هنر جوان آنلاين: ما در کشورمان قریب به ۵۲ سازمان و نهاد فرهنگی داریم که بعد از گذشت ۴۰ سال از انقلاب هنوز در معرفی چهره‌های هویتی و ملی کشور لنگ می‌زنیم؛ افرادی که نه تنها تخیلی و پوشالی نیستند، بلکه هرکدام در حوزه‌های مختلف اگر خوب به جوانان و نوجوانان شناسانده شوند هیچ‌گاه در مقابل شخصیت‌های کاغذی و خیالی بیگانه احساس ضعف نخواهند کرد و در این مسیر چه رویکردی بهتر و مؤثرتر از دیوارنگاری که می‌تواند این خلأ را پر کند و اجازه ندهیم اسطوره‌هایمان در گمنامی و غربت فراموش بشوند؛ بنابراین چه خوب است از این ظرفیت بالایی که دیوارنگاری دارد در این راستا استفاده کنیم. مثلاً شهید عبدالرسول زرین اسطوره‌ای است که تا همین چند سال پیش و پیش از آنکه هالیوود با قهرمان‌سازی تک‌تیرانداز ارتش امریکا کریس کای وارد عمل شود، کمتر کسی او را می‌شناخت. شهید زرین رکورددار تک‌تیراندازان جهان با ۳ هزار شلیک موفق بوده است؛ شلیک‌هایی که نه مردم عادی و سربازان بلکه همگی از ژنرال‌ها و فرماندهان توانای نظامی بودند که هدف شلیک‌های این قهرمان قرار گرفته بودند. زرین در عین حال به شهید قرآنی هم شهرت داشت و همیشه خود را مدیون قرآن می‌دانست. او با هر شلیک خود آیه «و ما رأیت...» از سوره یاسین را زمزمه می‌کرد. قبل از این که لشکریان اسلام که اکثریت بسیجیان داوطلب بودند با بسیاری از تاکتیک‌های جنگی آشنا و مجهز بشوند، او خود را با تاکتیک قرآنی استتار می‌کرد و با خواندن آیه «وجعلنا بین ایدیهم...» خود را از نگاه دشمن پنهان می‌داشت و مجهز به سپر و محافظ قرآنی می‌شد؛ به صورتی که همه او را با همین استتار قرآنی می‌شناختند. او نمادی است از آنکه نشان داد با توکل و توسل و تدین همراه با تخصص می‌توان کار‌های نشدنی را شدنی کرد، اما چرا کمتر کسی زرین را می‌شناسد؟! و آیا می‌توان امکاناتی که برای معرفی و تبلیغات وجود دارد را هزینه این هویت‌های غرورانگیز کرد؟! یا شهید امیر توکل کامبوزیا که به دانشمند ناشناخته معروف بود و... ما در زمینه‌های مختلف افراد زیادی داریم که نه تنها باید به جوانان خودمان معرفی کنیم، بلکه باید با افتخار به دنیا آن‌ها را بشناسانیم.
چه خوب است از این تکنیک تأثیرگذار دیوارنگاری ولیعصر در تمام مراکز اصلی شهر‌ها داشته باشیم تا هر بار مانند پیشانی‌بندی پرافتخار شاخصه‌های هویتی هر منطقه و ایران اسلامی را به تصویر بکشیم بدون اینکه در قالب همایش و سخنرانی‌های خنثی و پرهزینه و کم‌بازده کاری کرده باشیم؛ چراکه می‌توان از طریق زبان گویای تصویر باعث تقویت روحیه ملی و هویتی مخاطبان شد.