"ویکرام جی سینگ" مشاور ارشد برنامه آسیا در "موسسه صلح ایالات متحده" روز پنج شنبه درباره گفت‌وگوهای دولت ترامپ و طالبان افزود دقیقا نمی‌توان گفت آیا این گروه ارتباطش را با آنچه رژیم آمریکا "تروریسم" می‌نامد، قطع خواهد کرد یا خیر.

وی با انتقاد از حذف طالبان در گفت‌وگوهای بن در سال 2002 ، ادامه داد: عامل قدرت، در موفقیت طالبان نقش داشته است. در واقع، آنها موفق شده‌اند چیزی را نبازند. این همان کاری است که هر گروه شورشی انجام می‌دهد. با جلوگیری از باختن برای مدت طولانی، آنها بالاخره موفق شدند که قاعده بازی را تغییر، و آن را به گونه ای شکل دهند که در واقع حرفی برای گفتن دارند.

جی سینگ اضافه کرد: سوال اینجاست که آیا آنها به طور واقعی حاضرند با سایر افغان‌ها سازش کنند تا آینده‌ای مسالمت‌آمیز برای آن کشور داشته باشند یا خیر؟

وی درباره روابط طالبان با القاعده و پایان دادن به این رابطه هم گفت: یکی از چیزهای بسیار دشوار این است که شواهد مشخصی در این‌باره به دست آید. خواهیم دید آیا آنها تمایل به انجام کاری برای قطع روابط با گروه‌های تروریستی دارند یا خیر. به نظر می‌رسد که آنها - حداقل در برخی از نقاط - علیه گروه هایی چون داعش وارد عمل شده‌اند.

این تحلیلگر آمریکایی ادامه داد: اما این یک عرصه بسیار پر ابهام است. باید به روند صلح فرصت داد و منتظر ماند و دید.

آمریکا و هم پیمانان غربی آنها در سال ۲۰۰۱ به بهانه مجازات رهبران القاعده و حامیان آنها به افغانستان حمله کردند اما با وجود استفاده از هواپیماهای «بی ۵۲» و ۱۲۰ هزار نظامی آمریکایی، به شکست طالبان موفق نشدند و در نهایت  واشنگتن مجبور به گفت وگو با گروهی شد که زمانی آنها را حامی تروریسم معرفی کرده بود.

اکنون بیش از ۱۳ هزار نظامی آمریکا و هزاران سرباز کشورهای عضو ناتو در افغانستان حضور دارند و قرار است که پس از امضای توافقنامه صلح، براساس گفته وزیر دفاع آمریکا شمار آن ها به ۸ هزار و ۶۰۰ نفر کاهش یابد.

طالبان و دولت ترامپ در حال نهایی کردن یک توافق آتش بس موقت هستند که هنوز بسیاری از جزئیات آن در ابهام قرار دارد.

در صورت پیشرفت مذاکرات، کاخ سفید امیدوار است بتواند به تدریج سربازان آمریکایی را از خاک افغانستان خارج کند.