سرویس حوادث جوان آنلاین: به گزارش جوان، این پرونده ۱۶فروردین‌سال۹۴، با اعلام خبر مرگ دو عضو یک خانواده به مأموران کلانتری۱۰۷ خیابان فلسطین به جریان افتاد. پسر جوان در تماس با مأموران گفت: «شب حادثه به خانه یکی از دوستانم رفته بودم. نیمه‌های شب بود که به خانه برگشتم و دیدم خواهرم خودش را از لوستر حلق‌آویز کرده‌است. به آشپزخانه رفتم و دیدم پدرم نیز خونین روی زمین افتاده‌است. بلافاصله یک قیچی برداشتم و طنابی که خواهرم با آن خودش را حلق‌آویز کرده‌بود، بریدم. فکر کردم هنوز زنده است، اما بی‌فایده بود و صورتش کبود بود. احتمال می‌دهم او بعد از کشتن پدرم خودکشی کرده‌است.»
بعد از این توضیحات، مأموران به محل حادثه اعزام شدند و بعد از انتقال جسد به پزشکی قانونی در تحقیقات میدانی دریافتند هومن شب قبل حادثه با خواهرش درگیر شده بود. به این ترتیب پسر جوان بار دیگر تحت بازجویی قرارگرفت تا اینکه به قتل پدر و خواهرش اعتراف کرد. او در شرح ماجرا گفت: «مادرم به خاطر بیماری سرطان فوت کرده‌بود و به همین خاطر با خواهر و پدرم زندگی می‌کردم. پدرم پزشک بود و خیلی در خانه نبود به همین دلیل با خواهرم ساعت‌ها در خانه تنها بودیم تا اینکه روز حادثه سر عوض کردن کانال تلویزیون با هم بحثمان شد.»
متهم در خصوص قتل گفت: «آن روز خواهرم مشغول تماشای تلویزیون بود که از او خواستم کانال تلویزیون را عوض کند، اما قبول نکرد. خودم کنترل تلویزیون را برداشتم که عصبانی شد و کار به درگیری کشید. در آن درگیری خواهرم داد و فریاد می‌کرد به همین دلیل دستش را گرفتم و به اتاقش بردم. او از اتاق بیرون آمد و با چاقوی آشپزخانه حمله کرد. چاقو را گرفتم و بار دیگر او را به اتاقش بردم. همان لحظه دیدم دستم زخمی شده به همین دلیل عصبانی شدم و به اتاق رفتم، سپس با کش گلویش را فشار دادم تا اینکه بیهوش شد. او هنوز زنده بود که پدرم از سر کار به خانه آمد و سراغ خواهرم را گرفت. نمی‌دانستم چه جوابی به او بدهم به همین دلیل از ترس چاقو را برداشتم و چند ضربه به شکم و سینه پدرم زدم. بعد از قتل پدرم به اتاق رفتم و با یک طناب گلوی خواهرم را فشار دادم تا اینکه از نفس افتاد.» متهم در آخر گفت: «برای گمراه کردن پلیس قسمتی از طناب را بریدم و آن را به میله لوستر بستم تا همه فکر کنند خواهرم خودکشی کرده‌است. بعد از آن خانه را ترک کردم و همراه دوستم به سینما رفتم.»
با اقرار‌های متهم، پسر جوان راهی زندان شد و پرونده بعد از کامل شدن تحقیقات و صدور کیفرخواست به شعبه دوم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده‌شد. در اولین جلسه رسیدگی به پرونده، متهم با درخواست اولیای‌دم به قصاص محکوم شد. این حکم در دیوان عالی کشور تأیید و در حالیکه در آستانه اجرا بود، اولیای‌دم بدون هیچ قید و شرطی اعلام گذشت کردند. به این ترتیب هومن این‌بار از جنبه عمومی جرم در همان شعبه به ریاست قاضی زالی محاکمه شد. متهم در آخرین دفاعش گفت: «باور کنید نقشه‌ای برای قتل نداشتم. پشیمانم و عذاب وجدان رهایم نمی‌کند. از اولیای‌دم و هیئت قضایی تقاضای بخشش دارم.»
در پایان هیئت قضایی بعد از شور متهم را به هشت‌سال حبس محکوم کرد.
نظر شما