فَلَا تُعۡجِبۡکَ أَمۡوَٰلُهُمۡ وَلَآ أَوۡلَٰدُهُمۡۚ إِنَّمَا یُرِیدُ ٱللَّهُ لِیُعَذِّبَهُم بِهَا فِی ٱلۡحَیَوٰةِ ٱلدُّنۡیَا وَتَزۡهَقَ أَنفُسُهُمۡ وَهُمۡ کَٰفِرُونَ ۵۵
مبادا تو از کثرت اموال و اولاد آن‌ها در شگفت آیى! خدا مى خواهد آن‌ها را به همان مال و فرزند در زندگانى دنیا به عذاب افکند و ساعت مرگ جان آن‌ها به درآید در حالتى که کافر باشند

وَیَحۡلِفُونَ بِٱللَّهِ إِنَّهُمۡ لَمِنکُمۡ وَمَا هُم مِّنکُمۡ وَلَٰکِنَّهُمۡ قَوۡمٞ یَفۡرَقُونَ ۵۶
و آن‌ها (براى آنکه نفاق خود را پنهان کنند) دائم به خدا قسم یاد مى کنند که ما هم به راستى از شما مؤمنانیم و حال آنکه از شما و هم عقیدۀ شما نیستند و لیکن این قوم (از قدرت اسلام) مى ترسند

لَوۡ یَجِدُونَ مَلۡجَـًٔا أَوۡ مَغَٰرَٰتٍ أَوۡ مُدَّخَلٗا لَّوَلَّوۡاْ إِلَیۡهِ وَهُمۡ یَجۡمَحُونَ ۵۷
اگر پناهگاهى یا سنگرى در مغار کوه‌ها یا هر گریزگاهى دیگر بیابند (که از تسلط مسلمانان ایمن باشند) البته بدان جا با کمال تعجیل مى گریزند

وَمِنۡهُم مَّن یَلۡمِزُکَ فِی ٱلصَّدَقَٰتِ فَإِنۡ أُعۡطُواْ مِنۡهَا رَضُواْ وَإِن لَّمۡ یُعۡطَوۡاْ مِنۡهَآ إِذَا هُمۡ یَسۡخَطُونَ ۵۸
و بعضى از آن مردم منافق در (تقسیم) صدقات بر تو اعتراض و خرده گیرى کنند، اگر به آن‌ها از آن عطا شود رضایت داشته و اگر از آن چیزى به آن‌ها داده نشود سخت خشمگین شوند

وَلَوۡ أَنَّهُمۡ رَضُواْ مَآ ءَاتَىٰهُمُ ٱللَّهُ وَرَسُولُهُۥ وَقَالُواْ حَسۡبُنَا ٱللَّهُ سَیُؤۡتِینَا ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦ وَرَسُولُهُۥٓ إِنَّآ إِلَى ٱللَّهِ رَٰغِبُونَ ۵۹
و چقدر بهتر بود اگر آن‌ها به آنچه خدا و رسول به آن‌ها عطا کردند راضى بودند و مى گفتند که خدا ما را کفایت است، او و هم رسولش از لطف عمیم به ما عطا خواهند کرد، ما تنها به خدا مشتاقیم

إِنَّمَا ٱلصَّدَقَٰتُ لِلۡفُقَرَآءِ وَٱلۡمَسَٰکِینِ وَٱلۡعَٰمِلِینَ عَلَیۡهَا وَٱلۡمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمۡ وَفِی ٱلرِّقَابِ وَٱلۡغَٰرِمِینَ وَفِی سَبِیلِ ٱللَّهِ وَٱبۡنِ ٱلسَّبِیلِۖ فَرِیضَةٗ مِّنَ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ عَلِیمٌ حَکِیمٞ ۶۰
(مصرف) صدقات منحصرا مختص است به (این هشت طایفه): فقیران و عاجزان و متصدیان ادارۀ صدقات و کسانى که باید تألیف قلوب آن‌ها کرد (یعنى براى متمایل کردن بیگانگان به دین اسلام) و آزادى بندگان و قرض داران و در راه خدا (یعنى در راه تبلیغ و رواج دین خدا) و به راه درماندگان این مصارف هشتگانه فرض و حکم خداست، که خدا دانا و بر تمام مصالح خلق آگاه است

وَمِنۡهُمُ ٱلَّذِینَ یُؤۡذُونَ ٱلنَّبِیَّ وَیَقُولُونَ هُوَ أُذُنٞۚ قُلۡ أُذُنُ خَیۡرٖ لَّکُمۡ یُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ وَیُؤۡمِنُ لِلۡمُؤۡمِنِینَ وَرَحۡمَةٞ لِّلَّذِینَ ءَامَنُواْ مِنکُمۡۚ وَٱلَّذِینَ یُؤۡذُونَ رَسُولَ ٱللَّهِ لَهُمۡ عَذَابٌ أَلِیمٞ ۶۱
و بعضى (از منافقان) هستند که دائم پیغمبر را مى آزارند و (چون عذر دروغ آن‌ها به حلم خود مى پذیرد) مى گویند: او شخص ساده و زودباورى است بگو زودباورى او لطفى به نفع شماست، که به خدا ایمان آورده و به مؤمنان هم اطمینان دارد و براى مؤمنان (حقیقى) شما وجودش رحمت است، و براى آن‌ها که رسول را آزار دهند عذابى دردناک مهیّاست