مایکل جی‌ها (Michael Jeha) رئیس خاورمیانه ای کریستیز گفت: در پی موفقیت چهار دوره فروش ما در دوبی و لندن که مرهون نمایش بهترین آثار هنری معاصر و مدرن خاورمیانه به حضار سراسر جهان بود، حال قصد داریم بر یک فروش هنری بزرگ در سال ۲۰۲۰ در لندن متمرکز شویم.

کریستیز که اولین حراجی اش در دوبی را  در سال ۲۰۰۶ برگزار کرد، خبر داد تصمیم لغو حراجی دوبی به واسطه کمبود آثار هنری باکیفیت در خاورمیانه برای فروش است.

کارولین لوکا (Caroline Louca) مدیرعامل جدید کریستیر در خاورمیانه نیز گفت: باید پاسخگوی نیازهای جدید مجموعه‌داران خاورمیانه‌ای باشیم که مشتاق دستیابی به آثار باکیفیت هستند که با راهبردهای مجموعه هایشان تطابق داشته باشد. وی افزود: مجموعه داران در انتخاب و خریدشان، خردمندانه عمل می کنند. اکثریت آثار هنری مدرن خاورمیانه طی ۱۰ سال گذشته فروخته شده و هنوز به بازار برنگشته اند.

لوکا گفت: اکثر موسسات قصدی برای فروش مجدد آثارشان ندارند و این بدان معناست که ما در حال حاضر، به کمک بازار امروزی نیاز داریم. طی ۱۵ سال گذشته، آثار بزرگ به تصاحب موسسات خصوصی ای چون بنیاد هنر برجیل (Barjeel) در شارجه و موزه لوور ابوظبی درآمده است.

با وجود این، برخی دلالان می گویند موجود بودن آثار هنری برای برگزاری حراجی ها در خاورمیانه از اهمیت کمتری برخوردار است و مساله مهمتر، ابهام در بازار است.

چارلز پوکوک (Charles Pocock) از موسسان نگارخانه میم (Meem) گفت: ما به کیفیت، تحقیق، ارزش افزوده و شفافیت بیشتری نیاز داریم. خریدار باید برای تشخیص آثار تقلبی از امنیت و شفافیت بیشتری برخوردار باشد.

در همین حال، حراجی کریستیز به نوبه خود، یک برنامه نمایشگاهی و ابتکارعمل آموزشی را در دو بازار سنتی و بازار جدید در ماه های آتی راه اندازی خواهد کرد.

قرار است در قالب این برنامه، حراجی های خیریه در ابوظبی وعربستان برگزار شود.

به گزارش پایگاه اینترنتی آرت‌نت، ناآرامی های سیاسی جاری در خاورمیانه، بازار منطقه ای برای حراج را تهدید می کند.

لوکا نیز با اشاره به شرایط دشوار در دریافت پول از لبنان گفت: اگر یک مجموعه  دار فقط یک حساب بانکی در لبنان داشته باشد، عملا قادر به تراکنش پول به خارج از این کشور نیست. اما این مساله، منعکس کننده این امر نیست که آیا آنها میلی به خرید دارند یا نه.

با وجود این، سایرین در حراجی ها می گویند از بابت بی ثباتی در منطقه خاورمیانه، نگران نیستند.

مای الدیب (Mai Eldib) یکی از روسای حراجی ساتبیز در خاورمیانه گفت: مجموعه دارانی که در کارشان جدی هستند، از ذوق تشخیصی بالایی برخوردارند و صرف نظر از اوضاع سیاسی، زمانی خرید می کنند که آثاری با کیفیت عرضه در موزه ها، به فروش گذاشته شود.

از نظر من، طبق معمول این یک دادوستد برای هر نفر است. مشتریان خاورمیانه ای در سال ۲۰۱۹، در این زمینه ۲۰ درصد بیش از سال ۲۰۱۸ در این کسب و کار هزینه کردند و ما در سال ۲۰۱۹ در مقایسه با سال ۲۰۱۵ شاهد ۸۲ درصد خریدار بیشتر در امارات متحده عربی در فروش های جهانی مان بودیم.

در این میان، دلالان می گویند انعطاف پذیری امری ضروری است؛ به ویژه از آن جهت که وضعیت بازار از منطقه ای به منطقه دیگر متغیر است.

ویل لری (Will Lawrie) یکی از مالکان نگارخانه لری شبیبی (Lawrie Shabibi) در دوبی گفت: هر سال تفاوت هایی به وجود می آید و هر کس باید خود را با آن سازگار کند.

وی افزود: در سال ۲۰۱۸، عمده فروش های ما از نظر ارزش به فراتر از خاورمیانه رفت و به خریداران آمریکایی و دیگر بخش های جهان رسید، اما سال گذشته، بخش بزرگی از فروش به موسسات خصوصی و اشخاص در امارات متحده عربی اختصاص یافت.

با این همه، حراجی کریستیز می گوید هنوز قصد برگزاری حراجی هنر دوبی در مارس ۲۰۲۱ را دارد و حراجی سالانه ساعت های خود در این شهر را طبق برنامه ۱۱ آوریل ۲۰۲۰ (۲۳ فروردین ۹۹) برگزار می کند.