سرویس سبک زندگی جوان آنلاین: دوران سالمندی بالاخره سراغ ما هم خواهد آمد. با گردش روز و شب پس از چشم بر هم زدنی جسم والدینمان آنقدر فرسوده میشود که به شدت به مراقبت و مدد فرزندان نیاز پیدا میکند و این دوران همان دوران آزموده شدن ماست.
همان طور که روزی ما به مراقبت ویژه والدینمان نیازمند بودیم، اکنون نیز آنها چشم امیدشان به ماست. وظیفه هر فرزندی است که با دل و جان از آنها مراقبت کند و اینگونه بلیت ورود به بهشت برین را در دست داشته باشد، اما گاهی دیده میشود که فرزندان تاب نمیآورند و پس از مدت کوتاهی پدر و مادر پیرشان را به خانه سالمندان منتقل کرده و در گوششان زمزمه میکنند که اینجا بهتر از تو نگهداری میشود و خانه خوبی برایت خواهد بود. در صورتی که این مکانها مانند خانههای خود آنها نیست و تنها مکانی است برای سپری شدن باقی مانده چرخش عقربههای ساعت عمرشان. بیاییم حتیالمقدور از چنین تصمیم و اقداماتی جلوگیری و گرمای وجودی این دو گل نایاب را در خانههایمان حفظ کنیم. گاهی والدین تصمیم به سپردن بزرگترهایشان به خانه سالمندان میگیرند و با بیدرایتی فاصله زیادی بین فرزندانشان با پدر و مادربزرگها ایجاد میکنند. اگر شما هم در چنین شرایطی هستید فراموش نکنید که چه وظایفی نسبت به پدر و مادربزرگتان دارید. هر چقدر هم که مشغله کاری و فکری والدینتان زیاد باشد مهم نیست؛ چراکه حضور و دیدار شما برای مادربزرگتان کافی است. حتماً شنیدهاید که فرزند حکم بادام و نوه، مغز بادام را دارد. پس نوه شیرینشان بمانید و سری به آنها بزنید.
همان طور که روزی ما به مراقبت ویژه والدینمان نیازمند بودیم، اکنون نیز آنها چشم امیدشان به ماست. وظیفه هر فرزندی است که با دل و جان از آنها مراقبت کند و اینگونه بلیت ورود به بهشت برین را در دست داشته باشد، اما گاهی دیده میشود که فرزندان تاب نمیآورند و پس از مدت کوتاهی پدر و مادر پیرشان را به خانه سالمندان منتقل کرده و در گوششان زمزمه میکنند که اینجا بهتر از تو نگهداری میشود و خانه خوبی برایت خواهد بود. در صورتی که این مکانها مانند خانههای خود آنها نیست و تنها مکانی است برای سپری شدن باقی مانده چرخش عقربههای ساعت عمرشان. بیاییم حتیالمقدور از چنین تصمیم و اقداماتی جلوگیری و گرمای وجودی این دو گل نایاب را در خانههایمان حفظ کنیم. گاهی والدین تصمیم به سپردن بزرگترهایشان به خانه سالمندان میگیرند و با بیدرایتی فاصله زیادی بین فرزندانشان با پدر و مادربزرگها ایجاد میکنند. اگر شما هم در چنین شرایطی هستید فراموش نکنید که چه وظایفی نسبت به پدر و مادربزرگتان دارید. هر چقدر هم که مشغله کاری و فکری والدینتان زیاد باشد مهم نیست؛ چراکه حضور و دیدار شما برای مادربزرگتان کافی است. حتماً شنیدهاید که فرزند حکم بادام و نوه، مغز بادام را دارد. پس نوه شیرینشان بمانید و سری به آنها بزنید.
امروزه عوامل مختلفی سبب دوری و به فراموشی سپردن پدر و مادربزرگهایمان شده است. همچون پیشرفت تکنولوژی، ورود دنیای مجازی به بطن زندگی، جایگزینی افراد مجازی به جای حقیقی، عدم فرهنگسازی، کوچکتر شدن محیط خانهها، شرایط اقتصادی دشوار، نادیده گرفتن جایگاه حقیقی افراد و...، اما یادمان باشد که هیچ یک از اینها دلیل قانعکنندهای برای نادیده گرفتن چشمان منتظر سالمندانمان نیست. فراموش نکنید که زمان در حال گذر است و هرگز دیروز برنمیگردد. پس تا دیر نشده از باقیمانده زمان و فرصت زندگی برای با هم بودن نهایت استفاده را کنیم. سالمندان کتابهایی ارزشمند هستند. این کتب گرانبها را از قفسه قدیمی برداریم و نگاهی به نوشتههای پند آموزش بیندازیم؛ چراکه تجربه را تجربه کردن خطاست و خانه سالمندان، خانه او نیست.
نظر شما