به گزارش همشهری آنلاین روزنامه اطلاعات در یادداشتی از «ابوالقاسم قاسم زاده» با عنوان « از این در و دروازه صاحب دارد!؟» نوشت:
این روزها همه از مسؤولان و افراد عادی در جامعه باور دارند که کشور در شرایط خاص و البته خطیر و حساس قرار دارد. مسؤولیت و وظیفه میهنی و دینی ایجاب می‌کند تا در گفته‌ها و اعمال خود نهایت عقلانیت را بکار بندیم و قبل از هر اقدام فردی یا اجتماعی، در انجام وظایف و مسؤولیت‌های مدیریتی کشور و در گفتگوهای عمومی، هنگام رد یا تأیید مطلبی همواره مختصات زمانی، دشمنی‌ها و دوستی‌ها را چنان محک بزنیم که نتیجه آن در راستای حل و فصل مشکلات در سطح خُرد و کلان، همچنین ترمیم و افزایش اعتماد عمومی در جامعه و آینده‌نگری بهتر شود.
ایرانی‌ها خود را ملتی می‌دانند که سابقه سترگ فرهنگی دارند و در نگاه و ارزیابی هر پدیده‌ای در مسیر تحولات، مثبت یا منفی، از فرهنگ تاریخی و تجربه‌های ملی و باورهای دینی در مسیر تاریخ کهن خود بهره‌گیری می‌کنند. در این نوشته به اختصار مجال آن نیست تا بستر بسیار طولانی از تجربه‌های تلخ و شیرین تاریخی، آن هم براساس فرهنگ ما ایرانی‌ها نقد و بررسی شود. اما این نکته را بسیاری از اندیشمندان در گذر تاریخ گفته و نوشته‌اند که هرگاه تعادل فرهنگی در جامعه ایران بهم خورده است، ضربات سهمگین را نیز تجربه کرده‌ایم. بارها به دوستان خود گفته‌ام برای شناخت واقعی از بستر تجربه‌های تاریخ پرتلاطم، کافی است تا به ضرب‌المثل‌های بجای مانده از گذشته‌های دور تا امروز نگاه کنیم تا دریابیم در درون همین تاریخ، چگونه بوده‌ایم یا هنوز هستیم و چرا از مشروطه تا امروز که همواره خواهان آزادی و عدالت بوده و هستیم، اما در سرودن بیت اول این غزل، هنوز که هنوز است ناتوانیم و در مسیر افراط و تفریط دست و پا می‌زنیم! این مقدمه را آوردم تا به خبر روز بپردازم.
شیخی در تبریز، داعیه دارد که قانون ابن‌سینا در طب از کتب «ضاله» و انحرافی است و بجای آن باید طب و طبابت ائمه و امامان ما را جایگزین کرد و بالاتر از آن همه کتب علم پزشکی امروز را به آتش کشید و سوزاند! وی برای اثبات این ادعا یک کتاب پزشکی مشهور و مرجع علم پزشکی را به آتش می‌کشد و از این اقدام خود فیلم تهیه و منتشر می‌کند. در کمترین فرصتی این فیلم با نام «کتاب‌سوزی» در فضای مجازی و از شبکه‌های فارسی‌زبان خارج از کشور پخش می‌شود. از پی انتشار تصویری آن، اعتراض‌ها از مجامع و مراکز رسمی و غیررسمی بلند می‌شود. حوزه علمیه قم در بیانیه‌ای اعلام کرده است «تعرض به علم پزشکی جاهلانه و محکوم است.» و در بیانیه دیگر آمده است «وظیفه حاکمیت دفاع از حریم علم و مبارزه با جاهلانی است که با اقدامات ناصواب، زمینه آسیب دیدن دین و سلامت مردم را به وجود می‌آورند.» (ادامه اخبار اعتراضی را در رسانه‌ها می‌توانید ببینید و بخوانید.) اما این خبر بخشی از ماجرایی است که امروز و متأسفانه در رسانه رسمی و ملی کشور (صداوسیما) هم دیده می‌شود. یک نمونه آن گفتگوی زنده با شیخ روحانی است که در اغلب برنامه‌هایش در سیما، با بیان متین اندرزهای اخلاقی می‌دهد. در یکی از همین برنامه‌ها مجری به بینندگان اطلاع داد، می‌خواهیم درباره «جن» گفتگو کنیم. و پرسید. آیا می‌شود با جن ازدواج کرد؟ پاسخ شیخ روحانی یک کلمه بود: «بله». آیا شرعی است؟ باز جواب «بله»؛ آیا می‌شود از جن بچه‌دار شد؟ پاسخ «آری و البته از نظر علمی هم ثابت شده است!» این گفتگو که از صداوسیما پخش شده است، اکنون در فضای مجازی دست به دست می‌شود و آن را در حد بیان حقایق از زبان روحانیون ترسیم تبلیغاتی کرده‌اند!
تجارت «دعانویسی» و انتشار شماره تلفن‌های دفتر کار دعانویسان برای رفع هر مشکلی و دریافت سفارش‌ها به تلفن‌های همراه و آگهی‌های تبلیغاتی رسیده است! از این نمونه‌ها را بسیار می‌توان شمارش کرد. اما پرسش جامعه و به‌ویژه جامعه فرهنگی کشور آشکارا و صریح است: «این در و دروازه صاحب دارد؟ اگر دارد چرا بسته نمی‌شود و مجازات نمی‌شوند؟ آیا این‌گونه اعمال و رفتارها، هتک حرمت شناسنامه فرهنگی ما ایرانیان نیستند؟»
نظر شما