بعد از آنکه نتانیاهو رهبر حزب افراطی و دست راستی لیکود و بنی گانتس رهبر حزب به اصطلاح میانه آبی و سفید نتوانستند در مهلت قانونی به تشکیل ائتلافی 61 نفره از کل اعضای 120 نفره کنست( پارلمان) دست یابند و کنست نیز نتوانست فردی جایگرین برای این دو بیابد در نهایت تصمیم به انحلال خود گرفت و در نتیجه کار به برگزاری سومین انتخابات زودهنگام در یکسال گذشته کشیده شد.
پارسال تقریبا همین ایام بود که اولین شکاف ها در کابینه و دولت ائتلافی نتانیاهو با بروز اختلاف بین وی و آویگدور لیبرمن رهبر حزب افراطی تر اسرائیل خانه ما ایجاد شد و در نهایت به انحلال دولت و پارلمان و برگزاری انتخابات در فروردین ماه گذشته انجامید اما با توجه به اینکه هر دو حزب رقیب لیکود و آبی و سفید کرسی های نزدیک به هم کسب کردند و در عین حال هیچ یک نتوانستد دولت ائتلافی با اکثریت 61 کرسی تشکیل دهند لذا کار به برگزاری دومین انتخابات زودهنگام در شهریور ماه گذشته کشیده و پس از آن نیز روند تحولات قبلی تکرار شد و این بار نه تنها هیچ یک از دو حزب رقیب بلکه پارلمان نیز نتوانست بن بست موجود را بشکند.
بر این اساس فلسطین اشغالی در حالی وارد سومین انتخابات در کمتر از یکسال گذشته می شود که علاوه بر شکاف های داخلی نفرت ناشی از درگیری ها و منازعات انتخاباتی نیز طی چند ماه گذشته روی هم انباشت شده و هریک دیگری را به ایجاد وضعیت کنونی متهم می کنند. نتانیاهو، بنی گانتس را به از دست دادن فرصت تاریخی الحاق دره اردن به فلسطین اشغالی و توسعه مرزهای این رژیم متهم می کند که می توانست از طریق تشکیل دولت وحدت ملی حاصل شود. در مقابل بنی گانتس و خیلی دیگر از مخالفان، نتانیاهو را به قربانی کردن منافع ملی به بهای منافع شخصی خود متهم می کنند که در پی تمدید کسب مجدد دوره نخست وزیری به هر بهایی جهت فرار از پیگرد قضایی است.
لیبرمن نیز از اینکه نتانیاهو در غزه کوتاه آمده و یا امتیازات ویژه به گروه های مذهبی داده ناراضی است و با امتناع از ورود به تلاش های نتانیاهو و بنی گانتس برای تشکیل دولت ائتلافی مانع از به نتیجه رسیدن این تلاش ها شد.
با وضعیت کنونی هنوزهیچ چشم اندازی برای برون رفت ازبن بست کنونی ولو با برگزاری انتخابات جدید در 12 اسفند ماه اینده دیده نمی شود اما به نظر می رسد انتخابات آتی در مقایسه با دو انتخابات قبلی پرتنش تر و متشنج تر خواهد بود و در چنین وضعیتی احتمال توسل نتانیاهو به فرافکنی بحران دور از انتظار نخواهد بود.
----------------------------------------
احمد کاظم زاده
پارسال تقریبا همین ایام بود که اولین شکاف ها در کابینه و دولت ائتلافی نتانیاهو با بروز اختلاف بین وی و آویگدور لیبرمن رهبر حزب افراطی تر اسرائیل خانه ما ایجاد شد و در نهایت به انحلال دولت و پارلمان و برگزاری انتخابات در فروردین ماه گذشته انجامید اما با توجه به اینکه هر دو حزب رقیب لیکود و آبی و سفید کرسی های نزدیک به هم کسب کردند و در عین حال هیچ یک نتوانستد دولت ائتلافی با اکثریت 61 کرسی تشکیل دهند لذا کار به برگزاری دومین انتخابات زودهنگام در شهریور ماه گذشته کشیده و پس از آن نیز روند تحولات قبلی تکرار شد و این بار نه تنها هیچ یک از دو حزب رقیب بلکه پارلمان نیز نتوانست بن بست موجود را بشکند.
بر این اساس فلسطین اشغالی در حالی وارد سومین انتخابات در کمتر از یکسال گذشته می شود که علاوه بر شکاف های داخلی نفرت ناشی از درگیری ها و منازعات انتخاباتی نیز طی چند ماه گذشته روی هم انباشت شده و هریک دیگری را به ایجاد وضعیت کنونی متهم می کنند. نتانیاهو، بنی گانتس را به از دست دادن فرصت تاریخی الحاق دره اردن به فلسطین اشغالی و توسعه مرزهای این رژیم متهم می کند که می توانست از طریق تشکیل دولت وحدت ملی حاصل شود. در مقابل بنی گانتس و خیلی دیگر از مخالفان، نتانیاهو را به قربانی کردن منافع ملی به بهای منافع شخصی خود متهم می کنند که در پی تمدید کسب مجدد دوره نخست وزیری به هر بهایی جهت فرار از پیگرد قضایی است.
لیبرمن نیز از اینکه نتانیاهو در غزه کوتاه آمده و یا امتیازات ویژه به گروه های مذهبی داده ناراضی است و با امتناع از ورود به تلاش های نتانیاهو و بنی گانتس برای تشکیل دولت ائتلافی مانع از به نتیجه رسیدن این تلاش ها شد.
با وضعیت کنونی هنوزهیچ چشم اندازی برای برون رفت ازبن بست کنونی ولو با برگزاری انتخابات جدید در 12 اسفند ماه اینده دیده نمی شود اما به نظر می رسد انتخابات آتی در مقایسه با دو انتخابات قبلی پرتنش تر و متشنج تر خواهد بود و در چنین وضعیتی احتمال توسل نتانیاهو به فرافکنی بحران دور از انتظار نخواهد بود.
----------------------------------------
احمد کاظم زاده
نظر شما