به گزارش خبرنگار حوزه سینمای گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، مستند «روایت سیل» اثر مصطفی شوقی در 4 اپیزود به وقایع سیلاب بزرگ نوروز سال 98 اشاره دارد. سیلابی که از استان گلستان شروع شد و تا خوزستان رفت.

در این مستند در کنار تصاویری از سیلاب بزرگ، با مردم، مسئولان ملی و محلی، روزنامه نگاران و … به‌طور کلی بازیگران حاضر در سیلاب سال 1398 گفتگو شده است.

اپیزود پایانی این مستند درباره بیم و امیدها و درس‌هایی است که می‌توان از این حادثه گرفت.رویداد تلخی که تمام کشور را درگیر کرد و تحت‌تأثیر قرار داد.

عوامل اصلی این فیلم مستند بدین شرح‌اند: مصطفی شوقی پژوهشگر، نویسنده و کارگردان؛ علی قرائتی، تهیه کننده؛ محمد ثقفی، تدوین؛ وحید رونقی، گوینده؛ سعید سراجی، گرافیک؛ مصطفی رضازاده، تجهیزات؛ محمد ثقفی، انتخاب موسیقی؛ سروش موسوی، آرشیو و خانه مستند انقلاب اسلامی، مجری طرح.

گروه تصویربرداران این مستند شامل؛ حامد نمازی، سامان مختاری، حمیدرضا عزیزآبادی، محمد زمانی، ضیا حاتمی، یونس راشدی، میلاد شکیبا، سید رسول فتوحی، مجتبی عمارلو و گروه هلی‌شات؛ حسین فراهانی، عرفان ساربان، حمید دارینی و رضا جم هستند.

مصطفی شوقی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری آنا، درباره چگونگی ساخت این مستند گفت: ما روز چهارم فروردین برای کمک به استان گلستان رفتیم، اما آنجا با اتفاقات و روایت‌هایی مواجه شدیم که احساس کردیم باید فیلم مستند این وقایع ساخته شود. از همانجا کارهای مقدماتی را شروع کردیم، بعد سیل ما را به لرستان و خوزستان برد. در این مناطق حوادث، وقایع و روایت‌هایی کنشگران اجتماعی، ناظران اجتماعی، مسئولان ملی و محلی آدم‌هایی که به هر حال در ارتباط با این حادثه صاحب روایت بودند، را مورد بررسی قرار دادیم.

وی با بیان اینکه کار تولید این مستند تقریباً پنج ماه طول کشید، عنوان کرد: پس از سیلاب سال 1375 در استان گلستان، عده‌ای خانه و کاشانه خود را از دست دادند. از آنجا مهاجرت کردند و هنوز در حاشیه شهر تهران زندگی می‌کنند. این مسائل نشان می‌دهد که حتی سیل بیش از چند سال و حتی چند دهه می‌تواند بر روی یک جامعه تأثیر بگذارد و حتی می‌تواند یک جامعه را دگرگون کند. یکی از بخش‌های این فیلم درباره دوران پساسیل است، یعنی اتفاقاتی که پس از سیلاب در مناطق سیل‌زده رخ می‌دهد و تأثیراتی که می‌گذارد. ما در مستند «روایت سیل» درباره این‌ها هم صحبت کرده‌ایم.

این مستندساز درباره فرصت‌های به‌وجود آمده در تهدید سیل عظیم امسال بیان کرد: ما در مناطق سیل‌زده یک ظرفیت نهادی را می‌دیدیم که لزوماً نیروی دولتی نبودند، این‌ها حتی افراد حرفه‌ای امدادی مثل هلال احمر نبودند. یک‌سری امدادگر جهادی، طلبه، ورزشکار و یا آفرودبازها، آدم‌هایی که مثلاً ورزشکارهای کوهنوردی، غارنوردی، انجام می‌دادند؛ این‌ها در سیلاب فعال بودند. این اتفاقات نشان می‌دهد که ظرفیت نهادی بسیار زیادی در کشور وجود دارد و سؤال بزرگ این است که چرا فقط در مواقع بحران‌ها این ظرفیت نهادی بالفعل شود.

شوقی ادامه داد: در امدادرسانی به سیل آن چیزی که مهم بود این است که آدم‌هایی با سلایق مختلف، حتی متضاد از هم‌دیگر از نظر قیافه و شکل، در پلدختر و در شهرها و روستاهای دیگر کار می‌کردند. طلبه‌ای با لباس‌ کار، بیل می‌زد، خاک را جمع می‌کرد، گِل‌ها را از خانه‌های مردم پاک و جارو می‌کردند. فضای خوبی به لحاظ همدلی و همبستگی ایجاد شده بود.

وی با بیان اینکه مردم در یک فضای متکثر، همه حول محور ایران و مردم در حال کار بودند، اضافه کرد: صحنه‌هایی که در ملاکشیه، فراخیه، شادگان، سوسنگرد و گمیشان که آن سد غیرت‌ به وجود آمد، خیلی زیبا بود، ما درباره این‌ها هم صحبت کردیم. تهدید سیلاب 1398 یک فرصت بی‌نهایت برای دوستی و محبت با آدم‌هایی که شاید در شرایط عادی با هم‌دیگر مشکل داشته باشند اما سر این ماجرا کنار هم بودند، ایجاد کرد و این خیلی خوب و قشنگ بود.

سازنده «روایت سیل» با اشاره به اینکه موضوعات محیط زیستی، سدسازی، دولت_ملت، مفاهیمی هستند که در سیلاب 98 به صورت جدی مطرح شدند، بیان کرد: ما چهار فصل در مستند داریم. موضوع فصل اول سیلاب گلستان است که حتی با استاندار معزول این استان هم صحبت کرده‌ایم. ایشان برای اولین‌بار مقابل دوربین ما و در این مستند مصاحبه شده و از دلایل حضور نداشتن خود در روزهای بحران سخن گفته است.در بخش دوم درباره لرستان صحبت کردیم و در بخش سوم درباره خوزستان و در بخش پایانی هم بیم و امیدهای سیل را مطرح کردیم.

شوقی در پایان خاطرنشان کرد: باید از مدیریت شبکه مستند آقای سلیم غفوری تشکر کنم زیرا  پای کار بچه‌های مستندساز ایستاده‌اند و حمایت معنوی خیلی زیادی از بچه‌ها دارد. خیلی از مشکلات ما را حل می‌کند. حتی شاید بعضی مواقع که کارها ارتباط خاصی هم با شبکه ندارد، مشکلات ما را حل می‌کند و می‌تواند به ما کمک کند. 

انتهای پیام/4028/