صاحب‌خبر - محسن آجرلو در حالی که تنها هشت ماه تا آغاز رقابت‌های المپیک 2020 باقی مانده، تلاش ورزشکاران سراسر دنیا برای کسب سهمیه به اوج خودش رسیده و آنها که هنوز بلیت توکیو را قطعی نکرده‌اند، به دنبال این هستند تا در تورنمنت‌های انتخابی باقی‌مانده، خودشان را به جمع المپین‌ها اضافه کنند و عضوی از این رویداد مهم باشند. ورزشکاران ایران هم که کار خود را برای کسب سهمیه از ماه‌ها پیش آغاز کرده‌اند، در برخی رشته‌ها به سهمیه رسیده و در برخی دیگر همچنان برای رسیدن به آن تلاش می‌کنند. کاروان ایران در رشته‌هایی نظیر دو و میدانی، تیراندازی، تیر و کمان، بسکتبال، دوچرخه‌سواری و کشتی سهمیه گرفته و چندین رشته پر امید دیگر هم دارد که قطعاً سهمیه خواهد گرفت. با این حال یکی از نکات جالب این دوره از رقابت‌های المپیک برای ایران، پررنگ‌تر شدن حضور رشته‌های تیمی در کاروان است. در تمامی ادوار المپیک، تعداد حضور رشته‌های تیمی در کاروان ایران به انگشتان یک دست هم نمی‌رسد. به جز حضورهای تاریخی فوتبال در 1972 و 1976، واترپلو 1976، بسکتبال در المپیک 2008 پکن و والیبال در 2016 ریو، دیگر هیچ‌گاه رشته‌های تیمی و حتی رشته‌های انفرادی به صورت تیمی به المپیک نرفته‌اند. در این دوره اما شرایط متفاوت است. بسکتبال سهمیه را گرفته و والیبال اصلی‌ترین شانس کسب سهمیه در آسیاست که به احتمال قریب به یقین به آن می‌رسد. اگر حضور تیمی رشته‌های انفرادی را هم حساب کنیم، شمشیربازی بیش از 90 درصد مسیر کسب سهمیه را طی کرده و اگر اتفاقی رخ ندهد به صورت تیمی به توکیو می‌رود و تنیس روی میز هم یکی از بخت‌های خوب رسیدن به سهمیه تیمی است. به این ترتیب، به احتمال فراوان حداقل سه تیم و در بهترین حالت چهار تیم در کاروان ایران خواهند بود که اتفاقی تاریخی و مهم خواهد بود. سهمیه عجیب، غیر منتظره و شیرین نخستین و تنها سهمیه تیمی که تاکنون قطعی شده، متعلق به بسکتبال است. رشته‌ای که با توجه به روندی که در سال‌های اخیر کسب کرده بود، شانس چندانی برای رسیدن به توکیو نداشت. تیم ایران برای رسیدن به سهمیه، باید در جام جهانی بهترین نتیجه را در بین آسیایی‌ها می‌گرفت. اتفاقی که با وجود چین، برای خیلی‌ها دور از دسترس می‌نمود. چینی که هم سال‌ها برای این رقابت‌ها تلاش کرده و برنامه ریخته بود و از آن مهم‌تر میزبان جام جهانی بود. میزبانی که به خاطر آن در ساده‌ترین گروه ممکن قرار گرفته بود و مسیری بسیار هموارتر از ایران برای رسیدن به توکیو در پیش رو داشت. سه باخت ابتدایی ایران در مرحله گروهی همان اندک شانس باقی‌مانده ایران را هم به نزدیک صفر رساند. در ادامه اما چین کار را زمین گذاشت و با واگذار کردن تمام مسابقاتش، راه را برای ایران باز کرد تا این سهمیه ارزشمند، در غیر منتظره ترین حالت ممکن به ایران برسد. باز هم سهمیه تیمی؛ باز هم چین یکی دیگر از شانس‌های اصلی کاروان ایران برای کسب سهمیه تیمی المپیک، والیبال است. والیبالی که در ریو بالاخره المپیکی شد و نخستین حضور خود در این رویداد را تجربه کرد. والیبال در این دوره هم بخت اصلی صعود به این بازی‌ها است. با توجه به سیستم جدید فدراسیون جهانی، کار برای ایران ساده‌تر از ادوار گذشته هم شده و تنها باید رقبای آسیایی را در راه رسیدن به المپیک از پیش رو بردارد. آسیایی‌هایی که البته ژاپن را هم به دلیل میزبانی از المپیک در بین خود ندارند. تیم ملی والیبال البته یک شانس هم در مرحله اول و بین‌المللی انتخابی المپیک داشت که نتوانست از آن انتخاب کند. تیم ایران در رقابت با روسیه، مکزیک و کوبا دوم شد و تنها روس‌ها از آن گروه المپیکی شدند. با وجود این اصلی‌ترین شانس ایران برای کسب سهمیه در همین رقابت‌های آسیایی است که چند هفته دیگر و در دی ماه، در چین برگزار می‌شود. این بار هم چینی‌ها میزبان این رویداد مهم هستند که سهمیه المپیک والیبال باید به یکی از آسیایی‌ها برسد. در این رقابت‌ها استرالیا و چین رقبای اصلی ایران برای رسیدن به سهمیه هستند که البته اگر اتفاق خاصی نیفتد و معادلات والیبال بهم نریزد، سهمیه باید به ایران برسد و دومین حضور پیاپی والیبال در المپیک رقم بخورد. برنامه‌ریزی رشته موفق شمشیربازی و به طور خاص اسلحه سابر آن، یکی از بهترین و موفق‌ترین رشته‌های ورزش ایران در سال‌های اخیر بوده‌ است. حدفاصل المپیک 2012 لندن تا امروز، سابر ایران از یک رشته‌ای که همه از کسب سهمیه‌اش خوشحال می‌شدند، به یک مدعی جدی تبدیل شده که چندین بار روی سکوی جهانی ایستاده و حالا هم در آستانه کسب سهمیه تیمی المپیک است! پیمان فخری به عنوان سرمربی و متولی اصلی تیم سابر ایران، برنامه اصلی‌اش را روی کسب سهمیه تیمی قرار داده. طبق قانون فدراسیون جهانی، کشورهایی که سهمیه تیمی را کسب می‌کنند، می‌توانند چهار ورزشکار را با خود ببرند که سه تای آنها در بخش انفرادی هم می‌توانند مسابقه دهند. به این ترتیب پیمان فخری تصمیم گرفت از این شرایط استفاده کند و با یک تیر دو نشان بزند. طبق سیستمی که فدراسیون جهانی برای دادن سهمیه چیده، چهار تیم اول رده‌بندی جهانی به علاوه بهترین تیم‌های هر قاره راهی المپیک می‌شوند. تیم ایران اگرچه شانس اندکی هم برای کسب سهمیه از طریق حضور در میان بهترین‌ها دارد اما کسب سهمیه تیمی‌اش به عنوان بهترین تیم آسیا تقریباً قطعی شده. تیم ایران اکنون پنجمین تیم دنیا است. اگرچه کره جنوبی، صدر‌نشین رده‌بندی جهانی بالاتر از ایران قرار دارد اما با توجه به اینکه از طریق عنوان بهترین‌های دنیا سهمیه می‌گیرد، عنوان بهترین تیم آسیایی در رنکینگ به ایران می‌رسد. در این میان چینی‌ها تلاش بسیاری کردند تا به جایگاه ایران برسند اما جبران اختلافی که هم اکنون میان این دو تیم وجود دارد، تقریباً در عمل ممکن نیست و تیم ایران به احتمال فراوان، این سهمیه مهم و تاریخی را کسب خواهد کرد. دشوارترین سهمیه تیمی تنیس روی میز ایران با ظهور برادران عالمیان، اولین‌های زیادی را پشت سر گذاشت. حضور دو برادر در المپیک ریو، برای اولین بار دو نماینده در بخش مردان را نصیب ایران کرد. سال گذشته هم نوشاد عالمیان یکی از تاریخی‌ترین مدال‌های تاریخ این رشته و حتی ورزش ایران را کسب کرد و به برنز بازی‌های آسیایی رسید. رسیدن هر دو نفر این بازیکنان به رتبه‌های زیر 100 دنیا هم از دیگر اتفاق‌های مهمی است که این دو نفر برای ایران رقم زدند. در بخش تیمی هم ایران بالاخره برای اولین بار در تاریخ، توانست به دسته اول دنیا برسد و خودش را در جمع 24 تیم برتر دنیا جا کند. حالا هم شانس این را دارد که به یک موفقیت تاریخی دیگر برسد. مهم‌ترین تورنمنتی که تنیس روی میز در ماه‌های آینده آن را پشت سر خواهد گذاشت، رقابت‌های انتخابی المپیک در پرتغال است. به غیر از قهرمانان قاره‌ها و تیم میزبان المپیک، 64 تیم دیگر رده‌بندی جهانی در هشت گروه هشت تیمی تقسیم شده‌اند تا بتوانند به سهمیه المپیک دست پیدا کنند. تیم اول هر کدام از این گروه‌های هشت‌گانه، به سهمیه المپیک خواهند رسید. به این ترتیب تیم ایران به عنوان یکی از تیم‌های دسته اول، شانس خوبی برای رسیدن به المپیک دارد و البته کاری بسیار سخت در برابر سرگروه. سرگروهی که البته هنوز مشخص نشده اما قطعاً یکی از تیم‌های برتر دنیا خواهد بود. البته تیم ایران یک شانس دیگر هم در این رقابت‌ها دارد. در این رقابت‌ها یک سهمیه دیگر هم داده می‌شود و آ‌ن هم به بهترین تیم دوم است. هشت تیم دوم این رقابت‌ها به صورت حذفی با یکدیگر رقابت می‌کنند تا در نهایت یکی از آنها به سهمیه المپیک برسد. تیم ایران اگرچه کار سختی در این رقابت‌ها دارد اما به نسبت ادوار گذشته، شانس بسیار بیشتری برای کسب سهمیه تیمی دارد و این امید را ایجاد کرده که شاید به چهارمین تیم در کاروان ایران تبدیل شود.∎​