شناسهٔ خبر: 36512747 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: تسنیم | لینک خبر

استاد ادیان دانشگاه ونیز: «سفر به گرای ۲۷۰ درجه» یک رمان انسانی است

سیمونه کریستوفرتی، استاد ادیان دانشگاه ونیز، در جلسه رونمایی از رمان «سفر به گرای ۲۷۰ درجه» گفت:‌ این اثر یک رمان انسانی است.

صاحب‌خبر -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم،‌ تور فرهنگی معرفی و رونمایی از دو کتاب در حوزه داستان دفاع مقدس احمد دهقان که به همت انتشارات شمع و مه در ایتالیا در حال برگزاری است، با برگزرای نشستی در دانشگاه پادووا ادامه یافت.

در ابتدای جلسه سیمونه کریستوفرتی، استاد ادیان دانشگاه ونیز، در معرفی این رمان گفت: «سفر به گرای 270 درجه» یک رمان انسانی است و نگاه انسانی که در آن وجود دارد، وجه مشخصه آن محسوب می‌شود. من اولین‌بار در اواخر جنگ ایران و عراق به ایران سفر کردم؛ در حالی که هم‌سالان من داشتند از جنگ برمی‌گشتند. در آن روزها همواره به خودم می‌گفتم که اگر در ایران به دنیا آمده بودم، شاید من هم از نسل جنگ بودم. کار من پیگری ادبیات معاصر ایران نیست، اما به نظرم رمان «سفر به گرای 270 درجه» این‌قدر قوی است که مجبورم کرد آن را بخوانم. کیفیت ترجمه چنان بالا بود که من وقتی آن را به زبان به ایتالیایی می‌خواندم، می‌توانستم زمزمه فارسی آن را در گوشم بشنوم. نکته تلخ موجود در این رمان این است که ما توسط خانواده «ناصر» می‌فهمیم که فقط سربازان جنگی و داوطلبان در جنگ آسیب ندید و زجر نکشیدند، بلکه خانواده آنان نیز مثل آنان آسیب دیدند.

سپس میکله مارلی در معرفی این رمان و احمد دهقان گفت: من ابتدا در کتاب «ایران انقلابی» نوشته مایکل آکسفورثی با «سفر به گرای 270 درجه» آشنا شدم. در آن کتاب یک فصل به جنگ ایران و عراق پرداخته بود و درباره این رمان نیز مفصل نوشته بود. وقتی به ایران آمدم، این کتاب را تهیه کردم و بلافاصله تصمیم گرفتم رمان را ترجمه کنم و به ایتالیایی‌زبان‌ها هدیه بدهم تا با ایران آشنا شوند.

وی سپس قسمتی از رمان را که به شهادت «علی»، از شخصیت‌های داستان دهقان، اختصاص داشت، برای مخاطبان خواند و آن را یکی از قسمت‌های زیبا و تأثیرگذار رمان خواند که نویسنده خشونت جنگ را با عریانی و با نگاه کاملاً انسانی و ملموس به تصویر کشیده است.

سپس احمد دهقان به سخنرانی پرداخت. وی در ابتدا به موضوع تجربه جنگی و نوشتن رمان پرداخت و ادامه داد: تجربیات عده زیادی از نویسندگان در دنیا متعلق به روزگار قبل از نویسنده شدن آن‌هاست؛ به همین دلیل است که بسیاری از آنان سوژه‌ها و فضای دوره نوجوانی و جوانی خودشان را تکرار می‌کنند. در کنار این‌ها، بسیاری از نویسندگان مدام در حال تجربه کردن هستند و داستان‌ها و رمان‌های آنان به تجربیات جدیدشان مرتبط است.

وی در جواب یکی از دانشجویان، خود را از این قاعده مستثنی ندانست و گفت: تجربیات جنگی نویسندگان ایرانی کمک بسیاری به آن‌ها برای نوشتن رمان و داستان‌هایشان کرده است و در کنار آن، بسیاری از آنان در حال کسب تجربیات جدید و نو برای نوشتن هستند.

دهقان در پاسخ به یکی دیگر از دانشجویان درباره ادبیات تبلیغی و ادبیات محض نیز توضیح داد: در ادبیات محض به موضوعات مشترک انسانی پرداخته می‌شود که همه مخاطبان از هر نژاد و کشوری آن را متوجه می‌شوند و با آن ارتباط برقرار می‌کنند، اما ادبیات تبلیغی به حوزه عقیدتی خاص و مخاطبان کم‌شمار و هم‌عقیده محدود است که تاریخ مصرف دارد و خیلی زود کهنه و فراموش می‌شود.

دهقان در پایان به مقایسه موضوعات انسانی مشترک نویسندگان ایتالیایی‌زبان همچون مالاپارته و نویسندگان ایرانی پرداخت. این نشست با پرسش و پاسخ با دانشجویان و امضای کتاب پایان یافت.

انتهای پیام/

  

نظر شما