چند کشور در جهان داریم که دچار معضل حادی به‌نام قیمت انرژی و سوخت بویژه بنزین باشند؟ طبعاً نام چند کشور نفت‌خیز مثل ایران، ونزوئلا، الجزایر، نیجریه و... در بالای لیست قرار دارد. در حالی که همه دنیا دارند با قیمت جهانی زندگی می‌کنند و مشکلی هم ندارند. نمونه روشن آن همین ترکیه کنار گوش ما است که بنزین در آنجا به قیمت حدود 15 هزار تومان است.

حتی کشور نفتی مثل نروژ نیز جزو کشورهایی با بالاترین قیمت بنزین است و کسی هم معترض نمی‌شود. چرا؟ علت اصلی این است که جوامعی چون ایران دچار نوعی دوگانگی هستند. اگر بتوانیم به مردم ایران روزانه یک لیتر بنزین دهیم، آنها این بنزین را چه کار خواهند کرد؟ به‌طور قطع به ترکیه صادر می‌کنند و یک لیتر آن را هم در پمپ‌بنزین‌های موجود ایران عرضه نمی‌کنند.

پس چرا این همه اصرار داریم که این کالای با ارزش را با ارزان‌ترین شکل در داخل کشور مصرف کنیم و نه تنها سود چندانی از آن نبریم، بلکه دچار آلودگی مفرط هوای ناشی از مصرف زیاد و بد آن شویم و به انواع بیماری ها مبتلا گردیم؟ علت این است که به‌صورت سنتی نفت را مال خودمان نمی‌دانیم و دولت‌ها را کارگزاران امینی برای مصرف منابع درآمدی نفتی نمی‌دانیم، به‌همین علت چون فعلاً مردم نمی‌توانند سهم نفت و بنزین خود را بگیرند و مستقیماً به هرکس که خواستند بفروشند، لذا خواهان خرید ارزان آن هستند، در حالی که دود زیان‌های این ارزانفروشی بیش از همه به چشم مردم می‌رود.

راه‌حل چیست؟ بهترین کار ممکن انتقال منابع درآمدی حاصل از افزایش قیمت سوخت و بنزین به جیب مردم است. اکنون دولت حدود 18 میلیون خانوار یا حدود ۵۵ میلیون نفر را به‌عنوان هدف توزیع درآمدهای ناشی از این افزایش قیمت تعیین کرده است که اقدام بسیار مثبتی است. همچنین انتظار می‌رود که با این اقدام مصرف بنزین در حدی تعدیل شود که دولت قادر به صرفه‌جویی شود و بتواند بنزین مازاد را نیز صادر کند.

نکته مهم تصمیم اخیر این است که از سوی هر سه قوه اتخاذ شده است و این امر می‌تواند به اجرای بهتر آن کمک کند. خوشبختانه برخلاف نوبت‌های پیش که به نوعی از تنش در شب اعلام سیاست مشابه منجر می‌شد، این بار چنین اتفاقی رخ نداد و این ناشی از پذیرش اجتماعی و نیز هماهنگی در سطح قوای سه‌گانه و نیروهای انتظامی و امنیتی است. تنها نکته‌ای که می‌ماند توزیع شفاف و بموقع درآمد ناشی از این افزایش قیمت میان خانوارهای هدف است.

متأسفانه پس از اقدام مشترک مجموعه قوا در این زمینه، نیروهای واگرا و غیرمسئول بسرعت دست به کار شدند و کوشیدند که با انتشار نظرات و اخبار بی‌پایه فضای عمومی را ملتهب کنند. متأسفانه کسی که از بیرون به جامعه ایران نگاه می‌کند دچار تعجب خواهد شد که چگونه می‌شود که یک کانال تلگرامی منتسب به‌نام یک نهاد نظامی که باید حافظ امنیت و آرامش جامعه باشد، به خود جرأت می‌دهد و تصویری از هزاران اتومبیل را در یک اتوبان چین نشان می‌دهد که مردم از خودروها پیاده شده‌اند و زیر تصویر نوشته است که:

*‌ با گرون شدن قیمت سوخت تو چین مردم خودروهاشونو تو خیابون رها کردن و پیاده رفتن خونه، بیش از یک میلیون خودرو مسیرهای شهرو مسدود کرد۳ ساعت بعدش قیمت سوخت به شرایط قبل برگشت.
*‌ تو ایران هم مردم با آفتابه و کیسه فریزر رفتن صف کشیدن جلو پمپ بنزین!

 آیا این کار دعوت به شورش نیست؟ جالب‌تر اینکه این تصویر جعلی و از نوع اخبار آمدنیوزی است و هیچ ربطی به این مسأله ندارد، بلکه یک ترافیک سنگین در چین است. کدام آدم عاقل با حداقلی از شعور می‌پذیرد که مردم خودروهای خود را رها کرده و پای پیاده به خانه بروند؟!! کسانی که تا این حد دروغگو و بی‌تعهد نسبت به سرنوشت کشور خود هستند و چشمان خود را در حد یک فهم عادی هم روی واقعیت می‌بندند، همچنان یکه‌تاز عرصه عمومی هستند و متأسفانه هیچ‌کس هم از آنان پرسش نمی‌کند که چرا چنین بی‌محابا تیشه به ریشه امنیت کشور می‌زنند؟ مدیر آمدنیوز بازداشت شد ولی او توانست که فرهنگ آمدنیوزی را نزد به‌ظاهر مخالفانش نهادینه و آمدنیوز را تکثیر کند.