صاحب‌خبر - نیل جونز بازی بزرگ، عملکرد بزرگ می‌خواهد و لیورپول هم همین کار را انجام داد. در واقع لیورپولی‌ها مهم‌ترین سه امتیاز این فصل‌شان را گرفتند و مهم‌ترین قدمی که می‌توانستند برای یک پایان شیرین بردارند- پایانی که از سال 1990 انتظارش را می‌کشند - را برداشتند. در آنفیلد، تیم یورگن کلوپ به یک سؤال مهم پاسخ داد. اینکه آیا شاگردان او در سخت‌ترین آزمون فصل هم می‌توانند سربلند بیرون بیایند؟ آیا مردان او می‌توانند منچسترسیتی، مدافع عنوان قهرمانی، تیم رکوردشکن لیگ و برنده همه جام‌های داخلی فصل گذشته را شکست دهند؟ پاسخ هم این بود: بله می‌توانند. پیروزی 3 بر یک قرمزپوشان مرسی‌ساید در آنفیلد مقابل منچسترسیتی آنها را سه امتیاز دیگر از تیم منچستری دور کرد و حالا فاصله میان صدرنشین جدول رده‌بندی لیگ برتر با شاگردان پپ گواردیولا به 9 امتیاز افزایش پیدا کرده است. برای سیتی، آنفیلد یک بار دیگر به مسلخی تبدیل شد که نمی‌تواند راه نجات از آن را پیدا کند. سیتی، سیتی بزرگ هیچ پاسخی برای سلاخی میزبانش نداشت. این تیم باخت و در رده چهارم جدول باقی ماند. لستر و چلسی فعلاً نزدیک‌ترین تعقیب‌کنندگان لیورپول هستند هر چند که آنها هم هشت امتیاز از این تیم فاصله دارند. برای یک بار هم که شده، در این فصل لقب «سوپرساندی» برازنده بازی‌های یکشنبه شب لیگ برتر انگلیس در فصل جاری بود، جایی که دو تا از بهترین تیم‌های دنیا رودرروی هم قرار گرفتند. برخلاف فصل گذشته که مصاف دو تیم در این ورزشگاه بسته و محافظه‌کارانه بود، این بار جدال آنها یک نمایش تمام عیار بود، یک بازی که از بسیاری از لحظات آن می‌شد لذت برد. به قول کلوپ، «یک بازی زیبا بود، نه؟» این بازی قطعاً حکم فرصت اقناع را برای لیورپولی‌ها داشت. یازدهمین برد آنها در این فصل لیگ برتر بدون شک تا الان بهترین بردشان هم بوده است؛ یک پیروزی توأم با انگیزه، جنگندگی و ضربات تمام‌کننده بی‌نقص. لیورپول میزان تمرکزش را از ابتدا تا انتها به رخ کشید، تمرکزی که استثنایی بود. کلوپ قبل از بازی از همه حتی هات‌داگ فروش داخل ورزشگاه خواسته بود در هر نقش و پستی که هستند، تمام تلاش‌شان را انجام دهند تا در آنفیلد زندگی را برای سیتی جهنم کنند و به خواسته‌اش هم رسید. هواداران تا جایی که می‌شد سر و صدا کردند و تیمش هم تا می‌توانست هماهنگ بود. آنفیلد لرزید، هو کرد و غرید. بازیکنان لیورپول هم پاسخ دادند. آنها در 5 دقیقه اول مشکل داشتند اما از دقیقه ششم به بعد پیش افتادند. فابینیویی که در بازی قبل مقابل استون‌ویلا استراحت کرده بود، آتش‌بازی را شروع کرد و با شلیکش از فاصله بیست‌و‌چند متری دروازه، کلودیو براوو را تسلیم کرد. بازی جنجال‌هایی هم داشت. سیتی معتقد بود ترنت الکساندر آرنولد در محوطه جریمه لیورپول توپ را با دستش گرفته است. پاسخ داور بازی مایکل اولیور اما «نه» بود و VAR‌ هم تأییدش کرد. گواردیولا بعد از بازی به تیم داوری گفت: «از شما خیلی خیلی متشکرم.» طعنه یکی از فاکتورهای اصلی رفتار این مرد کاتالان است. محمد صلاح در این اواخر فرم جالبی نداشت. مصدومیتی که یک ماه پیش در بازی مقابل لسترسیتی گریبانش را گرفت، او را هنوز هم اذیت می‌کند. با این حال آنفیلد قلعه اوست، خانه اوست و 13 دقیقه بعد از آغاز بازی او یک بار دیگر نامش را در فهرست تأثیرگذارترین بازیکنان یکی از مهم‌ترین بازی‌های فصل لیورپول نوشت. این سی‌و‌هشتمین گل او در 44 بازی‌اش در آنفیلد در لیگ برتر بود، یک رکورد تحسین‌برانگیز. او شاید مانند فصل اولش در حال شکستن رکوردها نباشد اما از اهمیتش برای کلوپ کم نشده است. لیورپولی که با دو شوت اولش در نیمه اول به گل رسید، در نیمه دوم هم با اولین شوت گل زد. این بار نوبت جردن هندرسون بود که شلیک کند و سادیو مانه هم کار نیمه تمامش را به سرانجام برساند. لیورپول بعد از آنکه 3 بر صفر جلو افتاد، تحت فشار بازی مالکانه سیتی قرار گرفت و گاهی اوقات دچار استرس شد. نتیجه‌اش جبران یکی از گل‌های خورده توسط سیتی بود اما در نهایت لیورپول مسابقه را برد، مسابقه‌ای که پپ گواردیولا در پایان آن گفت: «یکی از افتخارآمیزترین بازی‌هایی بود که از تیمم در تمام حرفه‌ام دیدم. نشان دادیم که چرا قهرمان هستیم.» شاید حرف او درست باشد اما لیورپول نشان داد جام دارد از دست مردان پپ خارج می‌شود. البته هنوز ماه نوامبر است و هیچ چیزی در این مقطع قطعی نمی‌شود اما این برد برای کلوپ و تیمش یک گام بلند بود. سلاطین جدید؟ با این مدرک، شاید بتوان اینگونه توصیف‌شان کرد. منبع: سایت گل∎​