شناسهٔ خبر: 36376855 - سرویس سیاسی
نسخه قابل چاپ منبع: روزنامه وطن‌امروز | لینک خبر

ترجمه «وطن‌امروز» از گزارش سی‌ان‌ان درباره افشاگری‌های بی‌سابقه انتخاباتی در انگلستان

کثیف‌ترین در تاریخ انگلیس

صاحب‌خبر - گروه بین‌الملل: انتخابات انگلیس در حالی 21 آذر امسال برگزار می‌شود که عنوان کثیف‌ترین انتخابات تاریخ این کشور را به واسطه افشاگری های فراوان و اقدامات عجیب و غریب ستادها علیه یکدیگر‏ کسب کرده است. تا آنجا که سایت خبری شبکه تلویزیونی سی‌ان‌ان‏ تیتر یک دیروز خود را به آن اختصاص داد و به بررسی افشاگری و اقدامات کثیف ستادهای انتخاباتی کاندیداها و احزاب انگلیسی علیه یکدیگر پرداخت. نکته قابل تأمل اینکه بسیاری از افشاگری‌ها صرفا شامل کسانی می‌شود که به سیاست‌های رژیم اسرائیل انتقاد کرده‌اند. به گزارش «وطن امروز»، «کثیف‌ترین انتخابات تاریخ انگلیس» عنوان تیتری است که شبکه تلویزیونی سی‌ان‌ان برای تحلیل انتخابات پیش‌روی انگلیس انتخاب کرده است. سی‌ان‌ان نوشت: در یک هفته گذشته کاندیداهای احزاب محافظه‌کار و کارگر انگلیس افشاگری‌های بی‌سابقه‌ای علیه یکدیگر داشته‌اند و حزب کارگر بشدت از سوی هوادارانش مورد اعتراض قرار گرفته است. «کیت رامسدن» کاندیدای حزب کارگر که برای انتخابات در اسکاتلند نامزد شده بود، روز پنجشنبه مجبور شد به کارزار انتخاباتی خود پایان دهد. دلیل پایان فعالیت ستاد انتخاباتی وی این بود که روزنامه صهیونیستی Chronicle فاش کرد وی در سال 2014 در یک وبلاگ، اسرائیل را با کودک آزاردیده‌ای که حالا بقیه را مورد تجاوز قرار می‌دهد و رفتارهای ناهنجار دارد، مقایسه کرده بود. این اتفاق چند روز پس از آن روی داد که «زارا سلطانا» کاندیدای دیگر حزب کارگر مجبور شد بابت توئیت‌های خود در سال 2015 میلادی- زمانی که دانشجو بود- عذرخواهی کند. وی در توئیت‌های خود گفته بود مرگ افرادی چون «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر اسرائیل، «جرج دبلیو بوش» رئیس‌جمهور پیشین آمریکا و «تونی بلر» نخست‌وزیر سابق انگلیس را جشن می‌گیرد. وی همچنین مجبور شد بابت یک پست فیسبوکی خود که نوشته بود فلسطینیان حق دارند علیه خشونت وحشیانه اسرائیل مقاومت کنند، عذرخواهی کند. در اردوگاه محافظه‌کاران انگلیسی هم اوضاع چندان بر وفق مراد نیست و افشاگری‌ها به این حزب نیز رسیده است. اتهام تجاوز جنسی مهم‌ترین اتهام برخی نامزدهای این حزب است. «نیک کنارد» یکی از اعضای حزب محافظه‌کار انگلیس بهتر از هرکسی می‌داند که حزبش چطور براحتی و در این موارد کاندیدای خود را در میان توفان رسانه‌ها تنها می‌گذارد و به کناری می‌ایستد. کنارد یک بار در یک برنامه رادیویی با توهین به زنان گفته بود: «زنان همچنین باید بدانند که وقتی سیگنال‌های خاصی به مرد داده می‌شود... اگر نمی‌خواهید سیگنال‌های اشتباهی را صادر کنید بهتر است قلاب‌های خود را نگه دارید و...». واکنش‌های منفی به این سخنان بسیار بود. بوریس جانسون در آن برهه برای اینکه بتواند از شر وی خلاص شود انتقادات تند و تیزی علیه این اظهارات کرد و در نهایت توانست او را از دور انتخابات خارج کند. این خبرها و افشاگری‌ها انگار برای روز مبادا ذخیره شده بود تا بتوان آبروی کاندیداهای 2 حزب معروف انگلیس را برده و ورق را به سوی حزب دیگری برگرداند. پیش‌بینی می‌شود این افشاگری‌ها با نزدیک‌تر شدن به انتخابات انگلیس بیشتر ‌شود و طبیعتا حجم بزرگی از صفحه یک روزنامه‌های انگلیس را به خود اختصاص خواهد داد. برخی افشاگری‌های انتخاباتی را «سیاست کثیف» و برخی دیگر تحقیق از اردوگاه رقیب و امری عادی تلقی می‌کنند. در انگلیس تحقیق روی نقاط ضعف تیم رقیب انتخاباتی امری عادی است. این تحقیقات شامل همه رفتارها و سخنان کاندیداهای رقیب در زمان انتخابات یا سال‌های پیش از آن می‌شود. «جان مک ترنان» از معاونان تونی بلر، نخست‌وزیر اسبق انگلیس در این باره می‌گوید: من گاف‌های رقیب را در یک پوشه مخصوص نگهداری می‌کردم تا در یک روز بارانی مورد استفاده قرار دهم... هم‌اکنون با وجود شبکه‌های اجتماعی یک بانک اطلاعاتی از زندگی همه حتی قبل از ورودشان به عالم سیاست وجود دارد که براحتی با آن می‌توان به هر کسی حمله کرد. افشاگری‌های انتخابات انگلیس به افراد خلاصه نمی‌شود و دامان کلیت احزاب را نیز گرفته است. در همین ارتباط پایگاه خبری بیزینس اینسایدر، بخشی از گزارش کمیته اطلاعات و امنیت پارلمان این کشور درباره کمک‌های مالی دریافت‌شده از سوی حزب محافظه‌کار را منتشر کرد. طبق گزارش رسمی کمیته اطلاعات و امنیت پارلمان انگلیس، حزب بوریس جانسون، نخست‌وزیر این کشور از ۹ فرد روس کمک مالی دریافت کرده است. بنا بر این گزارش، روز یکشنبه روزنامه ساندی تایمز بخش‌هایی از گزارش پارلمان انگلیس درباره دریافت کمک مالی حزب محافظه‌کار از روسیه را که دولت از انتشار آن جلوگیری کرده بود افشا کرد. این گزارش نشان می‌دهد اهداکنندگان روس این کمک‌های مالی، روابط نزدیکی با کرملین دارند. یکی از این اهداکنندگان «الکساندر تِمِرکو» از کارکنان سابق وزارت دفاع روسیه است که پیش‌تر جانسون را دوست خود خطاب کرده است. تمرکو طی 7 سال گذشته بیش از 2/1 میلیون پوند به حزب محافظه‌کار کمک کرده است. «لوبوف چرنوخین» همسر ولادیمیر چرنوخین متحد سابق پوتین نیز ۱۶۰ هزار پوند برای بازی تنیس با جانسون و دیوید کامرون، نخست‌وزیر اسبق انگلیس پرداخت کرده و همچنین ۴۵۰ هزار پوند نیز به حزب محافظه‌کار کمک مالی کرده است. همچنین کمیته تحقیقاتی پارلمان نگرانی‌هایی درباره «الکساندر لِبِدِف» مأمور امنیتی سابق روسیه دریافت کرده است. پسر لبدف از دوستان نزدیک نخست‌وزیر است و هنگامی که جانسون شهردار لندن و وزیر خارجه بود، بارها از سوی پسر لبدف به میهمانی‌هایش در ایتالیا دعوت شده است. افراد آگاهی که گزارش پارلمان را مشاهده کرده‌اند به ساندی‌تایمز گفتند معتقدند این گزارش به این دلیل توسط دولت منتشر نمی‌شود که ارتباطات متعدد میان حامیان مالی حزب محافظه‌کار و دفتر امنیت فدرال (FSB) روسیه را برجسته می‌کند. یکی از این منابع به ساندی تایمز گفته است: آنچه گزارش را جالب می‌کند این است که چقدر برخی از این افراد به FSB نزدیک بودند یا همچنان هستند. * احزاب کوچک؛ تعیین‌کننده‌های بزرگ نتیجه بیشتر نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد هیچ‌یک از 2 حزب محافظه‌کار به رهبری بوریس جانسون و کارگر به رهبری جرمی کوربین شانس کسب اکثریت مطلق کرسی‌های پارلمان را در انتخابات ۱۲ دسامبر ندارند. در انتخابات سال ۲۰۱۷ میلادی نیز حزب محافظه‌کار با از دست دادن ۱۳ کرسی، اکثریت مطلق پارلمان را از دست داد و به اجبار با حزب دست راستی اتحادگرای دموکراتیک ایرلند شمالی توافق کرد تا دولت اقلیت تشکیل دهد. در انتخابات پیش‌رو موضع‌گیری احزاب درباره آینده برگزیت نقش اصلی را در آرایش جدید پارلمان دارد. در واقع احزاب در کنار وعده‌های انتخاباتی پیرامون وضعیت اقتصاد، سیستم خدمات درمانی، مسکن، آموزش و... اصلی‌ترین محور بحث‌های خود را به نحوه اجرای برگزیت اختصاص داده‌اند. از این رو تشکیل دولت بعدی بستگی به این دارد که کدامیک از احزاب به تنهایی یا از طریق ائتلاف با احزاب دیگر بتوانند خاستگاه افکار عمومی درباره آینده رابطه انگلیس و اتحادیه اروپایی را برآورده کنند. از آنجا که نتیجه نظرسنجی‌ها حاکی از کاهش محبوبیت احزاب محافظه‌کار و کارگر است، پیش‌بینی می‌شود پارلمان این کشور مانند سال ۲۰۱۷ معلق شده و حزبی که بیشترین کرسی‌ها را کسب کند با یکی از احزاب کوچک‌تر وارد ائتلاف شود. اکنون 3 حزب ملی اسکاتلند، لیبرال - دموکرات و تا حدودی حزب تازه‌تاسیس برگزیت بیشترین شانس را برای ائتلاف با احزاب اصلی دارند. «نیکلا استرجن» سروزیر حزب ملی اسکاتلند 2 روز پیش اولین نطق انتخاباتی خود را به تشکیل ائتلاف علیه حزب محافظه‌کار و بیرون کردن بوریس جانسون از دفتر نخست‌وزیری اختصاص داد. وی اعلام آمادگی کرد اگر حزب کارگر با برگزاری مجدد همه‌پرسی جدایی اسکاتلند از انگلیس و ادامه عضویت در اتحادیه اروپایی موافقت کند، آماده تشکیل دولت ائتلافی است. جانسون، نخست‌وزیر انگلیس مدعی شده تا اجرای برگزیت مشروبات الکلی را کنار گذاشته است. او که پیش‌تر نتوانست به وعده خود برای خروج انگلیس از اتحادیه اروپایی در تاریخ ۹ آبان عمل کند، امیدوار است با کسب اکثریت مطلق کرسی‌های پارلمان در انتخابات پیش‌رو، توافق جدید برگزیت را از سد پارلمان عبور دهد و انگلیس را پیش از مهلت جدید تعیین شده (۳۱ ژانویه سال ۲۰۲۰) از اتحادیه اروپایی خارج کند. او ماه گذشته به توافق جدیدی درباره نحوه اجرای برگزیت دست یافت اما به دلیل مخالفت‌های پارلمان موفق نشد آن را به رای بگذارد. جانسون در اولین نطق انتخاباتی خود گفت به‌رغم میل باطنی تن به برگزاری انتخابات زودهنگام داده، چون کار به جایی رسیده است که چاره‌ای باقی نمانده؛ پارلمان در 3 سال و نیم گذشته فلج شده، نمایندگان دائما با اجرای برگزیت مخالفت می‌کنند و به رای مردم احترام نمی‌گذارند. جانسون در عین حال هشدار داد اگر حزب کارگر به رهبری جرمی کوربین در انتخابات پیروز شود علاوه بر برگزاری دوباره همه‌پرسی برگزیت، همه‌پرسی جدایی اسکاتلند از انگلیس را به اجرا گذاشته و کشور دوپاره خواهد شد. جانسون ادامه داد: تاخیر در اجرای برگزیت به اندازه‌ کافی به کشور آسیب زده و تنها راه خروج از این وضعیت، پیروزی حزب محافظه‌کار است. ناگفته نماند در انتخابات پیش رو، «علی میلانی» ۲۵ ساله که در ۵ سالگی به همراه خانواده‌اش به لندن مهاجرت کرد، رقیب جدی جانسون در حوزه انتخاباتی آکسبریج و رویزلیپ به‌شمار می‌رود. * بیچاره انگلیسی‌ها احزاب انگلیسی در حالی وارد جنگ تمام‌عیار و افشاگری‌های کثیف علیه یکدیگر شده‌اند که بر اساس آخرین نظرسنجی‌های انجام شده در سراسر انگلیس، مهم‌ترین موضوعات انگلیس از نظر مردم این کشور مواردی است که سیاستمداران لااقل در اظهارنظرهای این روزهای خود حاضر به پرداختن به آنها نیستند و در عوض به حاشیه‌سازی و جنجال علیه یکدیگر می‌پردازند.

نظر شما