ستاره صبح-امروزه سخن از حذف درس انگلیسی از مدارس است. زبانی که بیشتر مقالات علمی به آن زبان نوشته می‌شود، زبانی که در بیشتر کشورها، راه ارتباطی مشترک بین افراد است. زبانی که شناخته‌شده‌ترین راه ارتباطی با تکنولوژی‌ها و دنیای فرامرزی است. این اهمیت از چشم بسیاری از افراد پنهان نبوده و تعدّد کلاس‌های زبان که به‌طور مکمل درسی مورد استقبال قرارگرفته حاکی از آن می‌باشد. طبقه برخوردار جامعه این ابزار را جهت توانمندی فرزندانشان استفاده می‌کنند. در دانشگاه‌ها فرزندانی که پیشینه قوی‌تری در زبان انگلیسی دارند، از سایرین پیشی گرفته و رشد علمی بیشتری خواهند داشت. دسترسی آن‌ها به منابع علمی بیشتر و توانایی تولید علم بیشتری نیز پیدا می‌کنند. برای خانواده‌های غیر برخوردار که امکان دسترسی به کلاسهای خصوصی را ندارند، تنها دستاویز، همان آموزشِ همراه سایر دروس، در مدرسه است. بررسی دقیق این موضوع باید به این منجر شود که این زبان در مدرسه چنان غنی‌سازی شود که همه دانش آموزان از این ابزار به‌خوبی بهره‌مند شوند و نیازی به کلاسهای تکمیلی نباشد. حذف یا اختیاری کردن این درس منجر به تبعیض بیشتر بین طبقه برخوردار و غیر برخوردار می‌شود. در مدارس خوب شهری که طبقه برخوردار از آن بهره می‌برند، در صورت اختیاری شدن این درس، از ارائه آن به‌عنوان یک مزیت رقابتی استفاده می‌شود.هستند، ارائه یک درس اختیاری با تحمیل هزینه‌هایی که در بردارد، مدیران مدارس غیر برخوردار را به سمت حذف آن می‌برد. همچنین رو آوردن بیشتر مردم به کلاس‌های خصوصی هزینه بیشتری را به خانواده‌ها تحمیل می‌کند که در این شرایط فشاری است که به خانواده‌هایی متوسط و پایین‌تر وارد می‌شود. مسئله دیگر این است که اکنون برنامه‌های درسی سالهاست با احتساب این درس به تعادل رسیده است و حذف آن منجر به پر شدن این ساعات به‌طور سلیقه‌ای یا خالی ماندن آن می‌شود که این هم نوعی اجحاف است که به همه دانش آموزان تحمیل می‌شود. در سیستم آموزشی تبعیض‌های زیادی وجود دارد که می‌توان به آن‌ها پرداخت و قوانین را به‌گونه‌ای تنظیم کرد که به سمت رفع این تبعیض‌ها پیش رود. در شرایطی که شاهد مدارس فرسوده، با سیستمهای گرمایشی ناامن در آغاز فصل سرد هستیم، بهتر است به دنبال راهی باشیم تا حداقل‌هایی برای فرزندان این سرزمین فراهم شود. همچنین به دنبال راهی باشیم که به تقاضاهای مدیران و معلمان که مجریان آموزش‌وپرورش آینده‌سازان این کشور هستند، توجه بیشتری شود. به دنبال راهی برای رفع تبعیض در ورود به دانشگاه‌ها باشیم و برای توانمندی همه دانشجویان مستعد در عرصه بین‌الملل ابزار مناسبی در اختیار آن‌ها قرار دهیم. امروز که توانمندی در سطح جهان برای ایران مطرح است، امروز که تکنولوژی برتر بایستی توسط ایرانیان ساخته‌وپرداخته شود، ابزار آن نیز باید فراهم شود. یکی از ابتدایی‌ترین این ابزار آشنایی با تکنولوژی روز دنیاست. قرار نیست که چرخ دوباره اختراع شود. رشد علم و دانش بر پایه علوم موجود میسر است و چه‌بسا توسط افراد هوشمندی در طبقه غیر برخوردار انجام شود. حذف یا اختیاری کردن درس زبان انگلیسی تبعیضی دیگر برای افراد مستعد غیر برخوردار است. آن‌ها اگر از سد تبعیض‌های ورود به دانشگاه عبور کند، درمی‌یابند که فاقد سلاح تحقیق و پژوهشی هستند که بقیه دانشجویان با در دسترس داشتن آن کسب و تولید علم را آسان‌تر به انجام می‌رسانند.