اتهام زنی سعودی ها به ایران که با جریان سازی تندروها در کابینه ترامپ مرتبط است ، در جریان حمله اخیر به تاسیسات نفتی عربستان ، به شکل عجیب تری اعمال شده است.

جنگ فرسایشی ، حالا عربستان را که در بهار سال ۱۳۹۴ تصور می کرد در یک دوره کوتاه زمانی کار انصارالله را خاتمه خواهد داد، فرسوده کرده است. یمنی ها در مقابله با تجاوز سعودی ها ،‌ از هر روز قبل خود هم مصمم تر شده اند و هم آبدیده تر ، اما رهبران سعودی نه این واقعیت را باور دارند و نه حاضرند از راه های منطقی یعنی میز مذاکره و گفت و گو از این باتلاق خارج شوند.

بی شک هزینه ادامه تجاوز به یمن برای سعودی ها هر روز بیشتر می شود و ادامه آن هم برای ریاض ناممکن ، اما با بمباران و کشتار غیر نظامیان تلاش می کند تا شاید موفق شود این مقاومت ملی در یمن را درهم بشکند.

حالا چرا ایران؟

بسیاری از کارشناسان و تحلیلگران در پاسخ چنین باوری دارند که دولت سعودی از ابتدای تجاوز به یمن با متهم کردن ایران ، تلاش کرده است ضعف های خود را پنهان کند، اما این بار ابعاد و عمق ضربه به حدی بوده است که همه برنامه های دفاعی و نظامی این کشور و بودجه های صرف شده برای آن را زیر سوال برده است.

این کشور برغم پرداخت هزینه چند میلیارد دلاری جهت خریدهای کلان تسلیحاتی از آمریکا و متحدان اروپایی که با آن هزاران تن بمب و موشک را بر خانه و کاشانه ملت یمن آوار کرده است و چند هزار غیر نظامی عمدتا زنان و کودکان را به قتل رسانده و تمام زیرساخت های این کشور را نابوده کرده است، هیچ توفیقی در غلبه بر ملت یمن در میدان نبرد نداشته است.

سران ریاض بخاطر لجاجت خود حتی حاضر شدند تحقیرهای کلامی ترامپ را که آنان را گاو شیرده توصیف کرد، به جان بخرند تا ملتی هم کیش و همسایه را تحت سیطره خود درآورند.  

حالا بعد از گذشت بیش از ۴ سال این شرمندگی ها بر روی هم تلنبار شده است؛ بسیاری را اعتقاد بر این است که آن همه پول و آن همه تسلیحات دفاعی در مقابل انصارالله هیچ تاثیری نداشته است و این برای رهبران سعودی مایه سرافکندگی است؛ بنابراین به هیچ روی حاضر نیستند زیر بار ضربه سخت حوثی ها در جریان حمله به آرامکو بروند؛ چنانچه در همان ساعات اولیه بعد از حادثه حمله به تاسیسات نفتی خود ، طوری وانمود کردند که حمله از داخل یمن انجام نشده است.

تندروهای آمریکایی نیز برای تحت الشعاع قرار دادن افتضاح های سیاسی خود در منطقه و کشاندن کشورشان به یک جنگ غیر قابل پیش بینی، انگشت اتهام را به سمت ایران گرفتند؛ مقام های مجهول در واشنگتن سه شنبه ادعا کردند که محل شلیک موشک ها و پرواز پهپادها از داخل ایران بوده است.

در خصوص این ماجرای جدید یادآوری چند نکته خالی از لطف نیست؛

اولا ، حوثی ها یا همان نیروهای انصارالله و نیروهای مردمی یمن، طی سال های اخیر همواره دولت سعودی را تهدید کرده اند که در صورت ادامه بمباران مناطق مسکونی و کشتار غیر نظامیان اهدافی را در داخل خاک عربستان در هم خواهد کوبید و این اقدام بارها تکرار شده است. بعد از حمله به تاسیسات آرامکو ، این نیروها باردیگر ریاض را تهدید کردند که در برابر کشتار یمنی ها ساکت نخواهند نشست. پس سعودی ها همچنان باید در انتظار اقدامات دیگری از سوی یمنی ها باشند؛ جنگ است و طرف مقابل هم بیکار نمی نشیند.

دوم اینکه ، سعودی ها تلاش دارند با بزرگ کردن حادثه و ابعاد بین المللی بخشیدن به آن، به نوعی از باتلاق خارج شوند که هم آبرومندانه باشد و هم مجانی ؛ اما گویا دارند با آتش بازی می کنند، این درحالی است که راه حل منطقی و عملی پایان بحران یمن ، میزهای گفت وگو و کمک به یمنی ها برای حل مشکلات خودشان به دست خودشان است.

سوم اینکه ، سعودی ها غافل از این هستند که آمریکایی ها با ورود بی تابانه به ماجرای اخیر و طرح اتهام های دروغین - همانند وجود تسلیحات کشتار جمعی در عراق قبل از حمله به این کشور در سال ۲۰۰۳ میلادی - به دنبال وارد کردن عربستان به یک جنگ ویرانگر است.

دیگر اینکه ،‌ واقعیت این است که تجاوز نظامی علیه یمن، لطمات و صدمات زیادی اعم از نظامی و اقتصادی و حیثیتی به عربستان وارد کرده است، به اعتبار بین المللی این کشور لطمه وارد کرده و جایگاهش را در جهان اسلام مخدوش کرده است، اما سران این کشور همچنان اصرار به ادامه آن دارند ؛ دولت های غربی و در راس آن آمریکای ترامپ هم در حال منتفع شدن از سفره ای هستند که محاسبات غلط سعودی ها فراهم کرده است.

در نهایت، باید به سران سعودی یادآوری کرد که زمان هرگز به ۲۵ مارس ۲۰۱۵ بر نمی گردد (آغاز تجاوز سعودی به یمن)، بنابراین باید تصمیم شجاعانه ای برای خروج از یمن اتخاذ کنند و با اتهام زنی به این و آن و تکیه بر وعده های بیگانگان ، هزینه های خود را بالا نبرند؛ آمریکای ترامپ و دولت های غربی تنها به ثروت نفتی عربستان چشم دارند؛ همین.