گروه بین الملل آناج: ازدحام جمعیت در مراسم های عاشورا در نقاط مختلف جمهوری آذربایجان از روستای مرزی ارچیوان شهرستان آستارای در ورودی جنوب شرق این جمهوری گرفته تا مرکز باکو و از باکو گرفته تا گنجه، پایتخت فرهنگی – مذهبی قفقاز و از مینگه چویر تا قزاق در منتهی الیه شمال غرب جمهوری آذربایجان ، همگی نشان میداد که باکو سیاست فرهنگی – مذهبی نادرستی را در پیش گرفته و مسیر حرکتی مردم جمهوری آذربایجان کاملا برعکس آن چیزی است که دولت این کشور در زمینه مسائل فرهنگی و مذهبی جویای آن است.
نقض غرض در شعار "تساهل و چند فرهنگ گرایی"
تساهل در دنیا به معنای عدم برخورد متعصبانه در مواجهه با عقاید دیگران و سرکوب نکردن عقیده مخالف میدانند و چند فرهنگ گرایی را نیز به معنای پذیرش وجود فرهنگهای مختلف در کنار فرهنگ غالب جامعه و ضرورت حفظ و نگهداشت آنها میدانند، اما آنچه در سیاست فرهنگی دولت جمهوری آذربایجان از «تساهل و چند فرهنگ گرایی» برداشت شده است، معنای دیگری میدهد.
تساهلی که در سیاست فرهنگی باکو تعریف شده است، اغلب در توصیف وضعیت و شرایطی استفاده میشود که برای یهودیان در جمهوری آذربایجان فراهم شده است یعنی در نظر گرفتن امتیاز ویژه برای یهودیان این کشور.بطوریکه در تمامی دیدارهای مقامات جمهوری آذربایجان با رهبران سازمانهای یهودی – صهیونیست و فراماسونی بر وجود تساهل در این جمهوری آن هم به معنای اخص آن، یعنی برقرار بودن امتیازات ویژه برای یهودیان تاکید میشود.
چندفرهنگ گرایی نیز در سیاست فرهنگی دولت جمهوری آذربایجان به معنای پذیرش حاکم نبودن فرهنگ و دین خاص در کشور تعریف شده است و این یعنی اینکه اکثریت مسلمان و شیعه این کشور ظاهرا مساوی و برابر با جمعیتهای چندهزار نفری یهودیان و مسیحیان و حتی چند صدنفری بهاییان تلقی میشوند.
محتوای کتب و مواد درسی مدارس جمهوری آذربایجان نه تنها خالی از هرگونه آموزش دین اسلام به کودکان این کشور است، بلکه مملو از آموزشها و آموزههای ضددینی به منظور تربیت جامعهای لائیک و سکولار است.
شبکه های تلویزیونی و وزارت تحصیل و وزارت فرهنگ و بنیاد حیدرعلی اف به عنوان متولی هدایت فرهنگی جامعه، نه تنها هیچ جایگاهی برای مبانی دین اسلام در برنامهها و تبلیغات خود قائل نیستند، بلکه تمامی همت خود را مصروف آن کردهاند که گزارشها، برنامهها، فیلمها، سریالها، تئاتر، اشعار، ترانهها و کتب و مقالاتی را تولید کنند که مردم جمهوری آذربایجان را از عقاید اسلامی و شیعیشان که «دولت لائیک» آنها را برای مبانی خود مضر میداند، دور کنند.
تلاش همه ساله دولت جمهوری آذربایجان برای شرکت در مسابقات موسیقی مبتذل یوروویژن نیز ازدیگر مظاهر تلاش دولتی در جمهوری آذربایجان، برای دور کردن مردم این کشور از فرهنگ سنتی مبتنی بر مذهب می باشد.
برنامههایی نظیر جشنواره موسیقی قبله، جشنواره تولید شراب آذربایجانی، مسابقات مد و جشنواره های فیلم و تئاتر کشورهای غربی و شرقی با محتواهای به شدت ضداخلاقی و تولید «سریال های ملی» با مضامین مستهجن نیز از دیگر اجزای سیاست فرهنگی دولت جمهوری آذربایجان است که هیچ سنخیتی با عقاید اسلامی مردم ندارند.
در امور دینی نیز سازمانهایی نظیر کمیته دولتی امور گروههای دینی، اداره مسلمانان قفقاز، بنیاد تبلیغ ارزشهای ملی – معنوی ریاست جمهوری، بنیاد دانش و صدها گروه و سازمان ظاهرا غیردولتی و در اصل وابسته به دولت، بسیج شدهاند که اسلام اصیل را به عنوان "رادیکالیسم و افراط گرایی دینی" معرفی کنند و آنچه را که این سازمانها تبلیغ میکنند، به عنوان "اسلام سنتی" مورد پذیرش مردم جمهوری آذربایجان جلوه دهند.
خط بطلان عاشورا بر سیاست های مزوّرانه ی دولت
به رغم تمامی این هزینهها و تلاشهای سرسامآور دولتی، ظاهرا عوامل دیگری موجب شده است که اکثریت مردم جمهوری آذربایجان در مسیری حرکت کنند که کاملا متضاد و برعکس مسیر حرکتی سیاست فرهنگی دولت این کشور است.
طی سال های گذشته، دولت لائیک جمهوری آذربایجان به رغم تاکید بر لائیک بودن خود ، دخالتهای بیسابقهای را در امور دینی این کشور در دستور کار خود قرار داده است.
طی سالهای گذشته اداره مسلمانان قفقاز که میراثی بکر و دست نخورده از زمان شوروی می باشد، تلاش گستردهای را برای هدایت و رهبری دینداران مساجد و مراکز مهمی همچون مسجد مشهدی داداش در مرکز باکو ، مسجد حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها در منطقه یئنی گونشلی در حومه باکو و زیارتگاه امام زاده ابراهیم علیه السلام در شهر گنجه تحت کنترل خود بگیرد و مکانهایی نظیر زیارتگاه بی بی رحیمه در نارداران و مساجد مستقل لنکران را نیز که دولت باکو نتوانست آن تحت هدایت حکومت درآورد، با عملیات پلیسی و نظامی تحت محاصره امنیتی خود نگه دارد. اما، برگزاری باشکوره آیین های محرم و بخصوص تجمعات عاشورایی در مناطق مختلف جمهوری آذربایجان اثبات کرد که نه سیاست ترویج تساهل و چندفرهنگ گرایی و ابتذال فرهنگی و نه سیاستهای پلیسی و امنیتی و نه تبلیغات رسانهای، هیچ کدام نتوانسته است بخش اعظم جامعه و مردم جمهوری آذربایجان را از مسیر اسلام اصیل به بیراهه، منحرف سازد.
انتهای پیام/
نظر شما