صاحب‌خبر - خادم- حزب حاکم «عدالت و توسعه» (آک پارتی) در ترکیه با ریزش تعداد زیادی از اعضای قدیمی مواجه شده است. بسیاری از ناظران منتظرند تا ببینند آیا اردوغان این چالش سیاسی را هم با موفقیت پشت سر می گذارد یا این که موقعیت او دچار تزلزل خواهد شد. عبدا... گل، داوود‌اوغلو و علی باباجان، سیاستمداران و مقامات عالی رتبه پیشین ترکیه، قرار است حزب جدیدی تاسیس کنند. پس از آشکار شدن اختلافات درونی در حزب حاکم «عدالت و توسعه» تاسیس حزب جدید به نظر ناظران سیاسی حتمی می‌رسد. روزنامه «حریت» ترکیه گزارش داده است که در روز دوشنبه ۱۸ شهریور پس از تقریبا پنج ساعت بحث و گفت وگو در میان اعضای رهبری حزب عدالت و توسعه به ریاست اردوغان، رئیس جمهوری ترکیه، تصمیم گرفته شد که داووداوغلو، نخست وزیر سابق و تئوریسین شاخص آک پارتی از حزب اخراج شود. داوود‌‌اوغلو به تازگی از حزب عدالت و توسعه انتقاد کرده بود که از اصول و اهداف اصلی خود دور شده است. او از تصمیم اردوغان مبنی بر لغو انتخابات شهرداری استانبول در مارس امسال در استانبول هم انتقاد کرده بود. بسیاری از مقامات ارشد حزب حاکم از جمله عبدا... گل، رئیس جمهور پیشین ترکیه و علی باباجان، معاون نخست وزیر سابق این کشور که هر دو از بنیان‌گذاران حزب عدالت و توسعه بوده‌اند نیز این حزب را ترک کرده‌اند. باباجان که در گذشته وزیر اقتصاد ترکیه بوده و یکی از منتقدان برنامه‌های اقتصادی اردوغان است،روز دوشنبه ۱۸ شهریور اعلام کرد که به دلیل «اختلافات عمیق» بین سیاست اردوغان و «اصول، ارزش‌ها و ایده‌های» خود حزبش را ترک کرده است. او در درون حزب عدالت و توسعه ترکیه به جناح لیبرال و موافق اتحادیه اروپا تعلق داشت؛ اما استعفاها به چند تن ذکر شده خلاصه نمی شود. در بحبوحه موج استعفاها، بشیر آتالای، نیهات آرگون و سعدا... آرگین هم استعفا کردند. بشیر آتالای پیش از اختلاف نظر در زمینه دیدگاه های سیاسی با اردوغان و دور شدن از محدوده افراد نزدیک به وی، یکی از طرف های نزدیک به اردوغان به شمار می آمد؛ زیرا زمانی که اردوغان نخست وزیر بود، او معاون وی بود و در دوره بین سال های 2007 و 2011 در سمت وزیر کشور ترکیه فعالیت می کرد. سعدا... آرگین هم تقریبا در همین دوره سمت وزیر دادگستری را بر عهده داشت و نیهات آرگون هم در سال 2013 وزیر صنعت و فناوری بود. حزب عدالت و توسعه در سال‌های نخست فعالیت خود برای اصلاحات سیاسی و اقتصادی تلاش کرده بود و پس از به دست گرفتن دولت در سال ۲۰۰۲ موفق شد اقتصاد ترکیه را از بحران خارج و به مسیر رشد اقتصادی هدایت کند اما از زمان اعتراضات «گزی پارک» در سال ۲۰۱۳ اوضاع فرق کرده است. اردوغان دیگر تحمل انتقادها را نداشته و بعد از کودتای نافرجام در سال ۲۰۱۶ با مخالفان خود مبارزه و با برقراری سیستم ریاست جمهوری، قدرت را کاملاً در دستان خود متمرکز کرده است. منتقدان می‌گویند که او با افراد انگشت‌شماری از مشاوران و بستگان خود در کاخش محاصره شده و به سختی به حرف کارشناسان دیگر گوش می‌دهد. خودکامگی اردوغان آک پارتی را به سمت نابودی می کشاند.∎​