شناسهٔ خبر: 35136435 - سرویس استانی
نسخه قابل چاپ منبع: فارس | لینک خبر

مجسمه «رییسعلی دلواری» را در پاستور نصب کنید

چهار سال پیش بود که در چنین روزی، یادداشتی در خصوص رئیسعلی دلواری از دلاوران مبارزه با استعمار و سیاست‌های پیش‌روی دولت نوشتم که انگار هنوز تازگی دارد.

صاحب‌خبر -

به گزارش خبرگزاری فارس از بوشهر، ابراهیم رضایی:در ادبیات سیاسی رسانه‌ای کشور، "پاستور" به معنای مدیریت قوه مجریه یا ریاست جمهوری بکار برده می‌شود. این کاربرد ازآن‌جهت است که نهاد ریاست جمهوری در خیابان پاستور تهران و در نزدیکی میدانی به همین نام قرار دارد. اگرچه برخی دولتمردان اوقات خود را در کاخ‌های سعدآباد می‌گذرانند اما بازهم "پاستور" بر معنای قبلی پابرجاست.

این روزها و این ماه‌ها که "سازش" واژه محبوب برخی سیاسیونی شده که برای آشتی با شیطان بزرگ له‌له می‌زنند، نصب مجسمه رئیس‌علی دلواری در میدان پاستور امری ضروری به نظر می‌رسد. رئیس‌علی دلواری سردار مبارزه با استعمار و استکبار بود که روزگاری با کمترین تجهیزات در مقابل جبهه پرطمطراق بریتانیای کبیر ایستاد، نه از تجهیزاتشان ترسید و نه از تعداد زیاد سربازان هندی و انگلیسی هراسید.

این روزها سخت نیازمند رئیس‌علی‌ها هستیم. در روزگاری که غرب‌زده‌ها کِیف می‌کنند که با ظالمی که بیشترین جنایت‌ها را علیه ایران‌زمین روا داشته، عکس یادگاری می‌گیرند و دستِ دوستی می‌دهند، نیازمند رئیس‌علی هستیم تا ضرب شستی به قلدرهای وحشی منطقه نشان دهد و در عمل ثابت کند که "هیچ‌گاه یک ایرانی را تهدید نکنید".

مجسمه رئیس‌علی را در پاستور نصب کنید تا کم‌حافظه‌ها اندکی درس بگیرند و یادشان بیاید که دستمان خالی نبوده و نیست، تا بدانند که بیشه ایران خالی از شیر نیست، مجسمه رئیس‌علی را نصب کنید تا آن‌ها که از اخم انگلیس می‌ترسند، بدانند که رئیس‌علی و «سالار اسلام» و زائرخضرخان و دلیران تنگستان و دشتستان با برنو جلوی توپ‌های انگلیسی مقاومت کردند و ارتش ملکه را زمین‌گیر کردند. مجسمه رئیس‌علی را نمایش دهید تا مدعیان دروغ‌گوی ملی مذهبی بودن و «نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران»، معنای واقعی دین‌داری و میهن‌دوستی را بدانند.

نه‌تنها مجسمه رئیس‌علی که مجسمه شهید نادر مهدوی را هم نصب کنید و حماسه نادر را برای پاستورنشینان بازخوانی کنید تا به هیچ‌وجه روی شیطان حساب باز نکنند، حماسه نادر را حکایت کنید تا بدانند یانکی‌ها نه مودبند و نه باهوش بلکه هم ترسو هستند و هم جانی، هم کودک کش، هم غارتگر و هم اشغالگر. حماسه نادر را روایت کنید تا آن‌ها که می‌گویند «آمریکا می‌تواند با یک بمب تمام سیستم دفاعی ما را از کار بیندازد» بدانند که 28 سال قبل این نادرِ سپاهِ اسلام بود که سیستم دفاعی آمریکا را از کار انداخت و سربازان و سردارانِ واشنگتن را تحقیر کرد. رئیس‌علی و نادر یقه‌سفید نبودند، آن‌ها بسیجی بودند. برخی نمی‌دانند که راه برخورد با دشمن عکس یادگاری گرفتن با او نیست که اگر بود قذافی و مبارک و عبدالله صالح و بن علی یک آلبوم عکس یادگاری با عموسام گرفته‌اند. تقویمشان مهر و موم‌هاست که ورق نخورده، بیت‌المقدس و "9 دی" را ندیده‌اند، والفجر هشت و مرصاد را ندیده‌اند که اگر دیده بودند می‌دانستند که اینجا کابل و کوفه نیست، اینجا سرزمین دلیران و «قبرستان انگلیسی‌ها» و آمریکایی‌هاست.

کاش به‌جای افتتاح دفتر بی‌بی‌سی و سفارت روباه در هفته دولت، حداقل مجسمه رئیس‌علی را هم رونمایی می‌کردند تا آنان که در مهمانی دوستان انگلیسی‌شان می‌گویند "نباید درگذشته‌های تاریخی باقی ماند" بدانند رئیس‌علی به پیشنهاد رشوه آنگلوساکسون‌ها بی‌محلی کرد اما به ملت خود خیانت نکرد. دلواری اهل سازش با متجاوز نبود. جوری رفتار می‌کنند که انگار یک‌چیزی هم بدهکار هستیم... ببخشید که رئیس‌علی به انگلیسی‌ها سیلی زد، ببخشید که نادر مهدوی هیمنه آمریکایی‌ها را در خلیج‌فارس شکست، ببخشید که طوفان طبس نقشه شیطان را بر آب کرد، ببخشید که پاسدارهای سپاه در سال 86 در خلیج‌فارس سربازهای انگلیسی را زهره‌ترک کردند، ببخشید که شهید بهشتی گفت «آمریکا از ما عصبانى باش و از این عصبانیت بمیر» و امام، شیطانِ بزرگ خطابشان کرد و آقا گفت اجازه نفوذشان را نمی‌دهد، اصلاً ببخشید که هواپیمای مسافربری ایرانی جلوی موشک ناو وینسنس قرار گرفت و منفجر شد! ببخشید که در سوریه و یمن و غزه حالشان خراب است...

حتم دارم اگر رئیس‌علی و نادر زنده بودند، امروز همچون سید حسن نصرالله و حاج قاسم سلیمانی در لیست ترور آمریکا و اسراییل قرار داشتند، اگر بودند عربستان و داعش برای سرشان جایزه تعیین کرده بودند و شورای امنیت آن‌ها را تحریم می‌کرد، اگر بودند لوله تفنگشان را به سمت کدخدا و اذنابش نشانه می‌گرفتند و می‌شدند «مدافع حرم». اگر بودند دوشادوش حاج قاسم، از حرم‌های عقیله و قمر بنی‌هاشم محافظت می‌کردند و توی دهان آل سعود و آل یهود می‌زدند.

این روزها خوب نیست که عکس رئیس‌علی را قاب کنیم اما عکسش عمل کنیم. آن‌هایی باید از رئیس‌علی دم بزنند که حداقل اندک اعتقادی به راهش داشته باشند. رئیس‌علی به دشمن باج نمی‌داد.

انتهای پیام/

نظر شما