صاحب‌خبر - برنامه "گفت‌وگوی سیاسی" با موضوع (بررسی راهکارهای تبدیل گفتمان حرکت جهادی به گفتمان عمومی) با حضور دکتر سیاوش ایمانی، پژوهشگر مطالعات فرهنگی روانه انتن رادیوگفت‌وگو شد. سیاوش ایمانی در مصاحبه با رادیوگفت‌وگو بیان کرد: وقتی درتاریخ به حرکت اشخاص بزرگ از انبیاء و زعمای شیعه نگاه کنیم، خواهیم دید که زمانی موفق شدند، گفتمان حرکت جهادی را به موفقیت برساندند و به کردار عمومی تبدیل کردند که ابتدا از فردیت و از خودشان شروع کردند. به طوری که امام خمینی نهضت انقلاب اسلامی را از 60 سالگی در پیش گرفتند، یعنی تا پیش از آن کلی خودسازی در سبک زندگی شخصی خودشان انجام دادند. همچنین پیامبر اکرم نیز تا چهل سالگی در حال خودسازی و خودشناسی بودند و بعد از آن برای حرکت در راه توحید پا پیش گذاشتند. وی افزود: همه این خودسازی‌ها آغاز ظرفیت و سعه‌صدر پیدا کردن است، تا زمانی که قلب‌ها و عقل‌های انسان‌ها آمادگی و ظرفیت پیدا نکنند، خطرناک است که در جامعه ادعای گفتمان جهادی کنند. زیرا در ادامه راه به دلیل چالش‌ها و مشکلاتی که وجود دارد، توان تحمل نخواهند داشت و گفتمان را به انحراف خواهند کشید. لذا برای این‌که با حرکت جهادی آینده گفتمان آن تضمین شود، افرادی که می‌خواهند در حرکت جهادی حضور داشته باشند و به گفتمان جهادی کمک کنند، باید از خودشان شروع و در خلوت خودشان را برای گذر از یک مسیر دشوار آماده کنند. پژوهشگر مطالعات فرهنگی ادامه داد: افراد داوطلب برای ایفای نقش در گروه‌های جهادی ابتدا باید منش و سبک زندگی خودشان را سامان دهند و رفتار و شیوه زندگی خودشان را زیرنظر داشته باشند تا اگر در جایی مشکلی وجود دارد، آن‌را اصلاح کنند. برای همین تا زمانی که چنین رویکردی اتخاذ نشود و ما الگوهای عینی را در رفتار و سبک زندگی افراد حاضر برای ایفای نقش در گروه‌های جهادی نبینیم، موفق نمی‌شویم که گفتمان جهادی را در میان جامعه جای دهیم و نهادمند حرکت کنیم. سیاوش ایمانی گفت: تفاوتی که نهاد با ساختار در همین است برای مثال تفاوت نهاد خانواده با ساختار معاونت وزارت امور زنان و خانواده در همین است، یعنی نهادمندی از نظمی درونی برخوردار است و از عملیات به استراتژی می‌رسد و نظمش به شکل اتوماتیک خودش را نشان می‌دهد، از چارچوب مفهومی خودش شروع می‌کند. بنابراین برای آن‌که گفتمان جهادی بتواند بقا و تداوم پیدا کند، باید گروه‌های جهادی که به صورت آتش به اختیار فعال هستند، به صورت یک شبکه در بیایند و به شکل یک جریان حرکت کنند، جریانی که خواهد توانست با تعیین مرز خودش را بالا بکشد و در حرکت با جریان‌های رقیب خودش را تقویت کند. وی افزود: لذا به نظرم مهم‌ترین چالش در رابطه با گروه‌های جهادی مقدمه و پایه آن خودسازی حرکت جهادی است که شرکت در اردوهای جهادی و گفتمان آن می‌تواند همه شئون زندگی را شامل شود، به نوعی میدان خودسازی است و به این شکل نیست که خودسازی در طی راه جهادی اتفاق بیفتد، بلکه سختی و دشواری حرکت جهادی به گونه‌ای است که برای طی طریق آن باید از خودسازی شروع کرد تا بتوان راه دشوار آن را پیمود. لذا چالش مهم گفتمان حرکت جهادی ضعف یا کمبود تقوا و خودسازی و مراقبت در مسیری است که باید رعایت شود. پژوهشگر مطالعات فرهنگی در مصاحبه با رادیوگفت‌وگو اظهار کرد: به گفته رهبری نباید زود به ساختار رسید، بلکه باید حرکت‌های خودجوش جهادی و آتش به اختیاری تقویت شود. متاسفانه در برخی مواقع برای حرکت‌های آتش به اختیار دستورالعمل می‌نویسند و آنرا محدود می‌کنند. در حالی که باید در نظر بگیریم که حرکت‌های جهادی تازه جوانه زده و نیاز به مواظبت و پرورش دارد تا به بار بنشیند. بعد از آن می‌توان فکر کرد که برای آن حرکت ساختار لازم است یا خیر. چه بسا بسیاری مواقع نیاز به ساختار نیست، چون تبدیل به نهاد شده و با نظم درونی خودش پیش می‌رود.∎​