صاحب‌خبر - اشغال ایران توسط متفقین در جریان جنگ جهانی دوم (1320ش) از اواخر سال 1309ش رضاخان روابط نزدیکی را با آلمان پایه‏گذاری کرد تا بتواند تهدیدات انگلستان و روسیه را خنثی کند.این روابط با شروع جنگ جهانی دوم گرم‏تر شد.رضاشاه صدها آلمانی را دعوت کرد تا به عنوان مستشار و متخصص در سازمان‏های دولتی و به ویژه در ارتش خدمت کنند.در سال 1320ش و در بحبوحه جنگ جهانی دوم هنگامی‌که رضاخان تقاضای شوروی و انگلستان را برای اخراج آلمانی‏ها از ایران رد کرد این دولت‏ها با هماهنگی کامل، تصمیم گرفتند سرزمین ایران را اشغال کنند.سرانجام در بامداد سوم شهریور 1320ش، سفیران انگلیس و شوروی به طور جداگانه یادداشت‏هایی تسلیم دولت ایران نمودند.در این یادداشت اعلام شده بود که چون دولت ایران در مقابل متفقین و درخواست‏های آنان مبنی بر عدم همکاری با مستشاران آلمانی و به خدمت گرفتن جاسوسان آن کشور، سیاست مبهمی‌در پیش گرفته و در اخراج عُمّال آلمان، اقدامی‌نکرده است، ارتش‏های شوروی و انگلیس وارد ایران شده و مشغول پیشروی هستند.شوروی، شمال، و انگلیس، جنوب ایران را متصرف شد.مرز این دو بخش، خطی فرضی بود که از میان تهران می‏گذشت و خود تهران هم در اشغال هر دو طرف بود.رضاخان در ابتدا تصمیم به مقاومت گرفت اما چون فاقد پایگاه اجتماعی، سیاسی و فرهنگی بود و مردم از عملکرد مستبدانه و سیاست‏های او ناراضی بودند، نتوانست در برابر بیگانگان دوام بیاورد.بنابراین حکومت دیکتاتوری شانزده ساله رضاشاه تحت فشار اشغالگران فرو ریخت و او مجبور به استعفا و خروج از کشور شد.ورود نیروهای متفق به ایران در حالی صورت گرفت که دولت ایران، پیش از آن، نسبت به جنگ جهانی دوم، اعلام بی‏طرفی کرده بود.با این حال، اشغالگران روسی و انگلیسی، بدون توجه به این امر، قسمت‏های وسیعی از خاک کشور را اشغال نمودند و مصائب بی‏شماری برای مردم به وجود آوردند.در چنین شرایطی به یکباره، زبان‏های بسته باز شد و گلوهای گرفته، به نفس کشیدن افتاد.بازار انتقاد از اوضاع گذشته رواج یافت و پس از سال‏ها سکوت مرگبار، حملات به حکومت سراسر دیکتاتوری شانزده ساله رضاخانی آغاز شد.اشغال ایران که از سوم شهریور سال 1320ش، با تهاجم نیروهای انگلیس و شوروی از جنوب و شمال صورت گرفته بود، تا پایان جنگ در سال 1324ش، ادامه یافت. روز استقلال «روسیه سفید» از اتحاد جماهیر شوروی سابق (1991م) روسیه سفید از قرن چهاردهم میلادی تحت کنترل لیتوانی و از سال 1569م در تسلط لهستان بود.با تجزیه لهستان در اواخر قرن هجدهم، روسیه سفید به اشغال روسیه تزاری درآمد.پس از جنگ جهانی اول، روسیه سفید بین لهستان و شوروی تقسیم شد، اما پس از پیروزی شوروی در جنگ جهانی دوم، این کشور، تمامی‌خاک روسیه سفید را اشغال کرد.روسیه سفید هم‏چون اوکراین از حق رأی در سازمان ملل برخوردار بود.در پی اصلاحات سیاسی در شوروی، هم‏چون سایر جمهوری‏های شوروی، جنبش استقلال‏طلبانه مردم روسیه سفید تشدید گردید و در نهایت در 25 اوت 1991م مُنجر به استقلال روسیه سفید شد.این کشور دارای دو روز ملی می‏باشد.یکی 27 ژوئیه که حق حاکمیت ملی روسیه سفید رسماً اعلام شد و دیگری نیز روز سوم ژوئیه می‏باشد. روز ملی و استقلال «اروگوئه» از استعمار اسپانیا (1825م) کشور اروگوئه با 176215 کیلومتر مربع وسعت در جنوب شرقی آمریکای جنوبی، در غرب اقیانوس اطلس و در همسایگی کشورهای برزیل و آرژانتین واقع شده است.جمعیت اروگوئه حدود 3.5 میلیون نفر است که اکثراً مسیحی هستند.پایتخت این کشور شهر مونته ویدئو و واحد پولش پزو است.نژاد مردم اروگوئه سفید است.زبان رسمی‌مردم اروگوئه اسپانیایى می‏باشد.از شهرهای مهم آن سالتو، پایساندو و ریوِرا است.اروگوئه توسط اسپانیایى‏ها در قرن شانزدهم کشف گردید و در قرون 17 و 18 صحنه درگیری بین اسپانیا و پرتغال برای تصاحب آن بود که منجر به پیروزی اسپانیا شد.بعد از سال 1810م شورش‏های خونینی برای استقلال به وجود آمد هم‏زمان با اوج‏گیری قیام مردمی‌در اروگوئه، این کشور در سال 1816م به تصرف پرتغال درآمد که هفت سال ادامه یافت.در سال 1823م اروگوئه به صورت یکی از استان‏های کشور تازه استقلال یافته برزیل درآمد.قیام مردمی‌این بار در 25 اوت 1825م به نتیجه رسید و استقلال این کشور اعلام شد.با این حال از همان اوان استقلال، این کشور درگیر جنگ‏ها و اختلافات داخلی بوده است.25 اوت روز استقلال و روز ملی اروگوئه می‏باشد.که سرانجام به استقلال اروگوئه منجر گردید و نوع حکومت آن جمهوری اعلام شد.∎​