صاحب‌خبر - نایب رئیس بانوان و امنیت شغلی؛ مسأله این است از عزل تا استعفا شکوفه موسوی تغییر رؤسای فدراسیون‌های ورزشی همواره با حواشی و انتشار اخبار متعددی همراه بوده است. انتخاب رؤسای فدراسیون‌ها در مجمع عمومی و با رأی اعضا رخ می‌دهد و در غالب فدراسیون‌ها اعضای مجمع می‌توانند با تشکیل مجمع فوق‌العاده رئیس را عزل کنند اما به جز رئیس فدراسیون، دیگر مدیران با دستور رئیس عزل و نصب می‌شوند. سمت نایب رئیس بانوان در فدراسیون‌های ورزشی یکی از آن پست‌هایی است که همیشه بی سر و صدا تغییر می‌کند. پرسش این است که در ورزش مردانه ایران نایب رئیس بانوان یک فدراسیون چقدر امنیت شغلی دارد و می‌تواند با خیال راحت برنامه‌های بلند مدتی را پیش ببرد؟ طی هفته‌های گذشته نایب رئیس فدراسیون‌های کاراته و کشتی از سمتشان استعفا داده‌اند و در ظاهر آب از آب تکان نخورده و خیلی زود در میان صدها خبر تولیدی ورزشی گم شده است. دلیل استعفای نواب رئیس بانوان فدراسیون‌ها نهایتاً در یک گفت‌وگوی چند خطی خلاصه می‌شود و غالباً در این حوالی می‌چرخد که «شرایط جوری بود که بهتر بود استعفا دهم...» اما کسی نمی‌داند شرایط در فدراسیون‌های ورزشی دقیقاً چگونه می‌شود که یک مدیر آن هم مدیر در بخشی حساس، مهم و تخصصی مجبور به استعفا می‌شود! در کدام فدراسیون تا امروز اعضای مجمع نسبت به انتخاب یا دلایل استعفای نایب رئیس بانوان واکنش نشان داده‌اند یا در مجامع عمومی و سالیانه رئیس را مواخذه کرده‌اند؟ صدالبته که بارها در برابر باج‌خواهی‌ها، رئیس فدراسیون مجبور به انتخاب فردی همسو با اکثریت یا اقلیت بانفوذ در مجمع شده است اما آیا به عنوان مثال امروز که کشتی زنان در آغار راهی دشوار برای اثبات خود است، کسی نگران استعفای نایب رئیس بانوان این فدراسیون هست؟ یا در کاراته که دختران بدون حاشیه و سر و صدا مسیر افتخارآفرینی را طی می‌کنند، استعفای نایب رئیس بانوان دغدغه محسوب می‌شود؟ نایب رئیس فدراسیون ووشو تغییر می‌کند و از گوشه و کنار دلایل گوناگونی شنیده می‌شود اما شفاف‌سازی رسمی اتفاق نمی‌افتد و طی مراسمی، مدیر دیگری از فدراسیون اسکیت می‌آید و با حکم رئیس بر صندلی مدیریت زنان فدراسیون تکیه می‌زند و کار ادامه پیدا می‌کند. وزنه‌برداری زنان چند سال قبل کارش را با مدیری به عنوان سرپرست نایب رئیسی بانوان آغاز می‌کند که تجربه مدیریتی خاصی در این حوزه ندارد، مدیر ناشناخته مدتی کار می‌کند و بعد با گلایه می‌رود و فرد دیگری می‌آید که معلوم نیست او چرا رفت و ایشان چرا آمد یا اوشان در ابتدا چطور آمده بود که اینطور رفت؟! اگر در موتورهای جست‌وجوی اینترنتی بنویسید «استعفای نایب رئیس بانوان» با صدها صفحه و ده‌ها فدراسیون ورزشی مواجه می‌شوید که همگی طعم استعفای نواب رئیس بانوان‌شان را چشیده‌اند. از اسکی و سوارکاری تا هندبال و فوتبال. فدراسیون‌هایی که گاهی رؤسایشان با ضرب و زور به خانه نرفته‌اند و به صندلی‌های‌شان چسبیده‌اند اما نایب رئیس بخش زنان در کسری از ثانیه استعفا می‌دهد و فرد دیگری جایگزین می‌شود بدون شرح و توضیح. فدراسیون والیبال که امروز دخترانش در مسابقات قهرمانی آسیا نتوانستند به هدفشان یعنی حضور بین چهار تیم برتر آسیا برسند در سال‌های گذشته چند مدیر در بخش بانوان عوض کرده است؟ حتی در همان سال‌هایی که والیبال مردان با ثبات مدیریتی به مسیر موفقیت و درخشش در جهان رسید، مدیر بخش زنان یا همان نایب رئیس بانوان فدراسیون بارها تغییر کرد بدون آنکه رئیس فدراسیون پاسخگو باشد. جالب است که امروز نایب رئیس سال گذشته فدراسیون والیبال، از آن فدراسیون جدا شده و در فدراسیون جودو در همان سمت نایب رئیسی بانوان مدیریت می‌کند. ما حتی نمی‌دانیم جابه‌جایی نواب رئیس بر اساس چه فرمولی است و آیا از قانون نانوشته و منطق خاصی پیروی می‌کند؟ در ورزش حرفه‌ای امروز مگر می‌توان نقش مدیریت قدرتمند را در موفقیت یک مجموعه کتمان کرد؟ پس چگونه است که بخش زنان فدراسیون‌های ورزشی عاری از ثبات و امنیت مدیریتی است و با یک بررسی ساده در یک دهه گذشته فدراسیون‌های ورزشی، در بسیاری یک رئیس را می‌بینیم و در بخش زنان چندین رئیس یا همان نایب رئیس بانوان بر سر کار آمده‌اند؟ در همین اوضاع تقریباً نامشخص، تغییر نواب رئیس بانوان تابع شرایط گوناگونی است. در برخی موارد با سفارش معاونت زنان وزارت ورزش یا دیگر مدیران تغییراتی صورت می‌گیرد و در برخی موارد از دور و نزدیک سفارش‌هایی می‌شود و کمتر رئیس فدراسیونی یافت می‌شود که با استقلال کامل و بدون محدودیت و معذوریت نایب رئیس بانوان فدراسیون تحت هدایتش را انتخاب و از او با تمام توان حمایت کند. همین موضوع طی سال‌های اخیر که دوران شکوفایی ورزش زنان بوده است، صدمات جبران‌ناپذیری را بر پیکره ورزش زنان وارد کرده و گاهی به جای آنکه چرخی برای حرکت ورزش زنان باشد، دست‌اندازی برای توقف بوده است. جایگاه نواب رئیس بانوان در فدراسیون‌ها، جایگاه مهمی است که نیاز به توجه، حمایت و دقت بیشتری در روند حرکتی آن از سوی وزارت ورزش و جوانان احساس می‌شود. دختران ایران در بازی‌های مهم آسیایی و جهانی بارها سهم زیادی از موفقیت‌ها داشته‌اند ولی در بحث مدیریتی سهم نامعلومی در فدراسیون‌ها دارند که این زنگ خطری برای خلق روزهای روشن و درخشان آینده است.∎​