در اردوی دانشگاه شریف چه گذشت؟
چند دختر و پسر جوان، دست در دست هم، سرود می‌خوانند و عکس یادگاری می‌گیرند. این، تصویری است که اخیرا از صعود شماری از دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف به قله دماوند در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد.

این دانشجویان که در قالب «گروه کوه» دانشگاه شریف عازم قله دماوند شده بودند، در قالب چهار گروه و از چهار سمت به سمت بام ایران حرکت کرده و در قله، به هم رسیده بودند.

دومینوی بی‌عدالتی در تخصیص خوابگاه به دانشجویان تمامی ندارد!
هر خانواده بعد از کلی هزینه و نذر و نیاز از اینکه فرزندش توانسته به حدی از رتبه کنکور برسد تا در یکی از دانشگاه‌های سراسری تهران درس بخواند افتخار می‌کند. مرحله ورود به دانشگاه یک استقلال ناگهانی بعد از حمایت‌های بی وقفه خانواده‌ها در دوران پشت کنکور بودن را برای دانشجویان به ارمغان می‌آورد. دورانی که خیلی از کارهایشان را خودشان باید انجام بدهند و وارد مرحله دیگری از زندگی به نام جوانی شده اند.

حال تصور کنید، پدر و مادری با هزار امید فرزندشان را از شهری کوچک و دور ازپایتخت برای ادامه تحصیل و ساخت آینده بهتر به کلانشهری مثل تهران و دانشگاهی سراسری می‌فرستند و توقع دارند فرزندشان در آسایش و راحتی نسبی به ادامه تحصیل بپردازد، اما به محض اینکه برای ثبت نام به تهران می‌آیند متوجه می‌شوند برای دریافت خوابگاه سقف رتبه بندی وجود دارد. برای دانشگاهی مثل علامه طباطبایی اگر رتبه زیر هزار نباشد، نمی‌توانی خوابگاه دانشگاه را دریافت کنی. آنوقت است که هزینه روی هزینه می‌آید. گرانی دلار و تورم و بالارفتن هزینه زندگی در کلانشهری مثل تهران از یک سو و هزینه مضاعف خوابگاه خصوصی و خود گردان از سوی دیگر می‌تواند کمر یک خانواده کارگر ساکن شهرستان را خم کند و یا حتی دانشجویی را از تحصیل بازدارد.