شناسهٔ خبر: 34790734 - سرویس علمی-فناوری
نسخه قابل چاپ منبع: صدا و سیما | لینک خبر

نصیریان:

نیازمند ساخت آثاری درباره شهدا و آزادگان هستیم

بازیگر پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون: هنوز هم نیازمند ساخت آثاری درباره شهدا، اسرا و آزادگان هستیم

صاحب‌خبر -

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، علی نصیریان بازیگر پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون همزمان با سالروز ورود آزادگانِ سرافراز به وطن، پیرامون بازی در فیلم سینمایی «بوی پیراهن یوسف» افزود: جنگ تحمیلی هشت سال به طول انجامید و اتفاقات غریبی در این دوران افتاد، این تاریخ می‌تواند الهامات فراوانی برای ما به همراه بیاورد و مردم هم با توجه به اینکه اکثراً با جنگ تحمیلی در ارتباط بودند از این موضوعات استقبال می‌کنند.
وی اضافه کرد: بازی در فیلم سینمایی بوی پیراهن یوسف بسیار مطلوب بود، بازی در این فیلم را خیلی دوست داشتم و هنوز هم با دیدن این اثر حال خوبی پیدا می‌کنم.
نصیریان با اشاره به استقبال مردم از فیلم «بوی پیراهن یوسف» تاکید کرد: خوشبختانه این فیلم در آن زمان از سوی مردم با استقبال خوبی روبرو شد و آن را بسیار دوست داشتند، از همین بابت هم خیلی خوشحالم که اثری را بازی کرده ام که مردم با گذشت سالیان سال باز هم آن را تماشا می‌کنند.
بازیگر فیلم سینمایی «بوی پیراهن یوسف» به کارگردانی ابراهیم حاتمی‌کیا را بی‌بدیل خواند و اضافه کرد: امیدوارم ابراهیم حاتمی‌کیا سال‌های سال زندگی کند و کار‌های درخشانی همچون بوی پیراهن یوسف را بسازد، این فیلم برای من بسیار ارزشمند بود.
وی بازی در فیلم بوی پیراهن یوسف را تجربه شیرین زندگی خود خواند و اظهار داشت: این فیلم برای من بی‌نهایت مهم است، اول به دلیل اینکه این فیلم درباره ایثارگران، شهدا و آزادگان بود، حسی که در هنگام بازی در فیلم داشتم حس درست، خوب و بی نظیری بود، از طرفی همینکه مردم با این فیلم ارتباط برقرار کردند برایم بسیار شادی آور است.
بازیگر فیلم سینمایی «مسخره باز» دلیل استقبال مردم از بازپخش‌های مکرر «بوی پیراهن یوسف» افزود: این اتفاق به این دلیل است که حس من در «بوی پیراهن یوسف» از عمق وجود من نشات می‌گرفت و همین عاملی بود تا اثر و نقش تاثیرگذار باشد.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما به نقل از میزان، وی درباره تاثیر ایفای نقش پدر یکی از آزادگان در فیلم «بوی پیراهن یوسف» بر روی خود اظهار داشت: من برای ایفای این نقش توسط ابراهیم حاتمی کیا با یک پدر شهید که راننده تاکسی بود آشنا شدم، این آشنایی باعث شد تا من سه روز کامل همراه وی در شهر گشت بزنم و با وی به گپ و گفت: بنشینم، او از فرزند شهیدش و دیگر فرزند آزاده اش می‌گفت و من هم کم کم با حال و هوای چنین فردی آشنا می‌شدم. من دریافت‌های خوبی از وی کردم و بعد از آن هم با تمرین و تکرار به نقشی رسیدم که به نظرم نقشی ماندگار در سینما شد.

نظر شما