فیاضی که سال گذشته با فیلم بلند سینمایی «ضربه فنی» ساخته غلامرضا رمضانی در سی‌و‌یکمین دوره جشنواره فیلم کودک و نوجوان اصفهان شرکت کرده بود، در آستانه برگزاری دوره سی‌و‌دوم این جشنواره در گفت‌وگو با خبرنگار پانا درباره ضرورت همدل و همزبان شدن با کودکان و نوجوانان برای ارائه آثار موفق در این حوزه گفت: از قدیم میگفتند «چون سر و کار تو با کودک فتاد/ پس زبان کودکی باید گشاد» بچه‌ها می‌توانند با تخیل خود به عروسک‌ها جان ‌دهند؛ ما هم باید با این نگاه جلو برویم تا بتوانیم اثری بسازیم که با آنها ارتباط برقرار کند، نه اینکه نگاه خودمان را در فیلم و تئاتر به خورد کودکان بدهیم.

وی به تعدد موضوعات در فیلم‌ها و نمایش‌های کودک و نوجوان به عنوان یکی از اشکالات این دست آثار اشاره کرد و گفت: بچه‌ها می‌توانند تنها یک موضوع را طی یک اثر نمایشی یاد بگیرند و تعدد موضوعات باعث می‌شود ارتباط درستی با آن برقرار نکنند. مثلا فیلم یا تئاتر باید درباره آب یا خورشید یا مسواک زدن یا راست‌گویی باشد. اگر بخواهیم دهها موضوع مختلف را در فیلم یا نمایش به بچه‌ها یاد بدهیم نتیجه این می‌شود که هیچ‌یک را یاد نمی‌گیرند.

حتی امروزی‌ترین پدرومادرها نمی‌توانند با دنیای نوجوانان ارتباط برقرار کنند

وی در ادامه به خط قرمزهای موجود در این حوزه خصوصا برای مخاطب نوجوان به عنوان یکی از مهم‌ترین موانع ساخت فیلم و تئاتر کودک و نوجوان اشاره کرد و گفت: خیلی از موضوعات مربوط به نوجوان جزو خط قرمزها هستند؛ مثلا نمی‌توانیم راجع به بلوغ و مسائل آن صحبت کنیم. امروز برای بسیاری از پدرومادرها حتی امروزی‌ترین آنها برقراری ارتباط با دنیای نوجوانان سخت است و والدین نمی‌توانند دنیای فرزند نوجوان‌شان را درک کنند و وجود خط قرمز ها به این فاصله‌ها دامن می‌زند. خط قرمزها باید برداشته شوند تا بتوانیم از دنیای نوجوانان صحبت کنیم.

فیاضی به عنوان مثال به یکی از فیلم‌های کارگردان «ضربه فنی» محصول سال 1386 اشاره کرد که چند سال قبل توقیف شد و فرصت اکران پیدا نکرده است، گفت: فیلم «سبز کوچک» از آقای رمضانی که سال‌ها پیش در آن بازی کردم نمونه‌ای از این خط قرمزهای بی‌پشتوانه است. فیلم درباره نوجوانی است که انشای او در مسابقه‌های بین‌مدرسه‌ای اول شده است و باید روز نیمه شعبان برای گرفتن جایزه‌اش به سالن بزرگ شهر برود و در این راه ماجراهایی در پیش دارد. فیلم داستان جذابی دارد. من به عنوان بازیگر فیلم دوست داشتم دیده شوم. آقای رمضانی هم دوست داشت فیلمش دیده شود اما متاسفانه با توقیف فیلم همه زحمت‌ها هدر رفت.

گفت‌وگو: عاطفه بزرگ‌نیا