در کنار این بنا یکی از قبرستان های مهم تهران قرار داشته که برخی شخصیت های مشروطه خواه و هنرمند مانند میرزا رضا کلهر خوشنویس بزرگ معاصر یا سردار جنگل در آن دفن بوده اند. بعدها شاید برای آن که آن خاطره ها از بین نرود یک کاربری جدید برایش تعریف کردند. این جا به واقع یک خاطره جمعی شکل گرفته است که ساختمان بخشی از آن است.  در روبه روی این بنا، مجسمه ملک المتکلمین وجود داشت که تندیس این شخصیت سالها در همین خیابان بوده اما در سال های دهه 50 روشن نیست چرا و چگونه از میدان حسن آباد که آن سال ها به میدان ملک المتکلمین مشهور بود برداشتند.

این بنا تنها بنای باقیمانده است که به سبک معماری رنسانس ایتالیا در ایران ساخته شده و البته بنای محکمی هم هست. دلیل این استحکام را هم می توان در همین حادثه اخیر دید که گنبدهای آهنی آن ذوب شده و از بین رفته اما کلیت بنا پابرجاست. این خود نشان می دهد که این بنای 80 - 90 ساله چه مقاومتی داشته و چه محاسباتی برای آن در نظر گرفته شده است. نامگذاری حسن آباد هم برای خود تاریخچه ای دارد که جالب است. این جا املاک مستوفی الممالک بوده که به نام پسرش حسن نامگذاری کرده و بارها هم نام آن عوض شده .

با این که آتش سوزی این بنا جای تاسف دارد اما در عین حال فرصت جدیدی ایجاد شده تا به ظرفیت های این میدان توجه شود . شاید بشود طبقه بالای بنا را به موزه این میدان یا خیابان تبدیل کرد. پیشنهاد من این است که پیش از عمل، به ظرفیت های جدیدی که این بنا می تواند ایجاد کند فکر کنیم و صرفا ساخت را به جداره تقلیل ندهیم و به آن اکتفا نکنیم.  ضرورت دارد بازسازی این بنا را صرفا به جداره خلاصه نکنیم. این که صرفا جداره سازی و نما را ترمیم و مرمت کنیم درست نیست.  گرچه کامل کردن جداره ها هم بخشی از احیای میدان است اما نباید فراموش کرد که احیای میدان فکر، برنامه و تصمیمی می طلبد که بسیار وسیعتر از جداره سازی است.

شهرداری تهران باید گزارشی فنی پیرامون پرسش هایی که از سوی اعضای شورا عنوان شد و در بین شهروندان و افکار عمومی هم مطرح است در صحن علنی شورا ارائه دهد و راجع به علت یا علل آتش سوزی، زمان آتش سوزی، اتفاقاتی که افتاد، فقدان سیستم اعلان حریق و مسائلی از این دست گزارش دهد. از شهروندان به دلیل اقبالی عمومی که نسبت به خاطره جمعی در شهر تهران داشتند تشکر می کنم. مردم و ذهن جمعی آن ها و نیز رسانه های مختلف نسبت به حوادث شهر تهران حساسیتی پیدا کرده که بسیار ارزشمند است.

* متن سخنرانی در جلسه شورای شهر تهران