منصور فرزامی

همه اعتراف داريم که بنا به عللي در حساسترين مرحله انقلاب و در بعدي وسيع‌تر، بحراني‌ترين دوران معاصر خود را در کشور، تجربه می‌کنيم.
 از يک طرف همه استکبار اعم از آمريکاي زورگو و اروپاي منفعل و اذناب منطقه‌اي و وابسته‌هاي اقماري آنها تا خشک کردن ريشه موجوديت ما ايستاده‌اند و از اين سو، ما و برد اعتقادي و نفوذ منطقه‌اي ما به نام محور مقاومت، مقابل آنها قرار داريم و در اين ايستادگي، با همه مضايق سخت، همه ملت ايران، همه سلايق سياسي و نحله‌هاي فکري و مذهبي، با آگاهي و با چنگ و دندان بناي آن دارند که نگذارند، خدشه‌اي به شخصيت ايراني، موجوديت، اعتبار، بزرگي، استقلال و عظمت قوم ايراني، وارد شود. بنابراين، در اين راه معرفت شناسانه، هيچ رعبي در دل و لرزشي بر زانوان ما نيست. لذا استکبار بايد بداند که ايراني اراده کرده است تا از فرهنگ نجيبانه و مدنيت اخلاق مدار و فرهمند خود دفاع کند و جلو هر تعرضي که به کيان ايران و مام وطن می‌شود، دليرانه بايستد.  و به همان دلاوري که تکفيري‌ها و داعش بر ساخته استکبار جهاني و استحمار منطقه‌اي را در عراق و سوريه قلع و قمع کرد با متجاوزان غربي و متجاسران استثمارگر نيز به ستيز برخيزد. از نوع همان دلاوري‌هاي حماسي که طي قرون و اعصار، ايران را از انقراض بازداشته است. 
اين عبارات، رجز نيست چون با رفتار نامعقولي که از ترامپ و دار و دستهاش سراغ داريم، حتي اينها شايسته رجزخواني هم نيستند چون آداب مقابله و شيوه گفت‌وگو و خلاصه همه خطوط حقوقي و عرفي جهان را زير پا نهاده‌اند. پس هيچ ترسي از ناوگان و تفنگداران و هواپيماهاي اف 22 رادار گريز و فوق مدرن اف 35 آنها نيست زيرا به قول حکيم فردوسي «مرا نام بايد که تن، مرگ راست» و به گفته زنده‌ياد شهيد محمد خياباني: «ملتي که از مرگ نترسد، هرگز نمی‌ميرد.» اين خصايص را آمريکا و اروپا در نبرد با صدام حمايت شده آنها و نيز داعش آزموده‌اند. وقتي که همه اينها در مقابل فقيرترين قوم عرب به نام «يمن» به استيصال و بن بست رسيده‌اند، با ما چگونه می‌توانند به نبرد برخيزند؟ 
اما آنچه چشم اسفنديار و پاشنه آشيل ماست، رفتارهاي سطحي‌نگرانه و ناشيانه داخلي آن هم با جوانان است که فرزندان و دست پرورده‌هاي ما هستند اگر لباس آن چناني می‌پوشند اگر در حجاب آنها نقصي هست اگر رفتار معقول ندارند، اگر آداب و ترتيبي نمی‌دانند، به سبب آن است که ما نتوانسته‌ايم در مراحل مختلف رشدشان، صحيح هدايتشان کنيم، چرا اين نارسايي‌ها و ناهنجاري‌ها و هنجارشکني‌ها را از غفلت خود نمی‌دانيم چرا در مقابل فرزندان خود رفتارهاي دفعي و پرخاشگرانه را در پيش گرفته‌ايم؟ مگر قرار نبود و نيست که جذب حداکثري و دفع حداقلي داشته باشيم؟ پس اين چه تدبيري است که جهت بريدن آنها از دين و مليت و عرق وطن در پيش گرفته‌ايم. اينها تمامي سرمايه‌هاي زندگي ما و خلاصه عمر ما هستند. به قول سردار سليماني «آن دختر کم حجاب هم، دختر ماست» واقعيت آن است که معلوم نيست آن نهادها و بنيادهايي که شمارشان از 60 هم می‌گذرد آن بودجه‌هاي کلان برگرفته از خزانه بيت‌المال را که قرار بود انسان متعالي بسازند، مصروف چه اهدافي کرده‌اند که نسل انقلابي و پرورش يافته دامان انقلاب ما، تلقي‌اي مغاير با خواسته‌هاي ما بروز می‌دهد؟ 
متاسفانه صداهايي که در قبال رفتارهاي جوانان، جهت مقابله شنيده می‌شود نه تنها مطلوب نيست بلکه مغاير با فطرت و خصلت آدمي است؛ ما بايد به تجربه آموخته باشيم که برخوردهاي صميمانه جواب می‌دهد نه خصمانه. بايد بپذيريم که تشويق، هزار برابر تنبيه، اثر دارد. اين جوانان نبايد از جامعه ما به عنوان طفيلي، تارانده و رانده شوند. اين عزيزان با همه رفتارهايي که دارند و بايد با حساب و کتاب و عالمانه، تعديل شوند، آينده ما را می‌سازند و ناقل تجارب و دستاوردهاي ما هستند. هرگز نبايد آنها را از دست بدهيم يا آنان در مقابل ما و باورها و سنت‌هاي ما احساس بيگانگي کنند. چون اين احساس، چالش بسيار بزرگ و خود ساخته‌اي که ما را هم به زانو در می‌آورد. در تمامي محافلي که عديده هم هست هرگز نبايد راهبرد ما خشونت باشد، ما از خشونت جواب نگرفته‌ايم و در آينده هم تحت هيچ شرايطي جواب نمی‌گيريم و پايان سخن اينکه، نبايد چالش‌هاي درون خانوادگي ما را بشکند. اين، برنامه درازمدت استکبار است.