خبرگزاری فارس؛ گروه دیگر رسانه ها: هلند، شصت و نهمین کشور پرجمعیت جهان محسوب می‌شود و به عنوان عضوی از اتحادیه اروپا، از بحران جمعیتی این منطقه مصون نمانده است. این کشور در سال ۱۹۵۵، ۳۴ امین کشور پرجمعیت جهان بوده و در آن زمان دارای نرخ باروری ۳.۰۵ بوده است؛ در حالی که نرخ باروری کنونی این کشور ۱.۷۴ است. میانگین سنی مردم هلند از سال ۱۹۵۵ تاکنون از ۲۸.۵ سال به بیش از ۴۲ سال رسیده و زنگ هشدار پیری جمعیت در این کشور را به صدا در آورده است.

براساس پیش بینی پایگاه اطلاعاتی worldometers، در سال ۲۰۵۰ هلند ۷۸ امین کشور پرجمعیت جهان خواهد بود. در این بازه نرخ باروری هلند با افزایش نامحسوس به عدد ۱.۸۱ خواهد رسید. عددی که کماکان کمتر از حد جانشینی است و حکایت از تداوم بحران جمعیتی و خصوصا پیری جمعیت در هلند دارد. پیری جمعیت در سال ۲۰۵۰ به حدی خواهد رسید که میانگین سنی مردم هلند نزدیک به ۴۷ سال می شود.

مانند بسیاری از اعضای اتحادیه اروپا، برگ برنده هلند نیز مهاجرت است. تقریبا از سال ۱۹۶۷ تا کنون، نرخ مهاجرت به کشور هلند همواره مثبت بوده است. در حقیقت بخشی از بحران عظیم جمعیتی توسط مهاجران مهار شده است. در غیر این صورت شاید تا کنون بحران مالی و ورشکستگی نظام تامین اجتماعی هلند، اقتصاد این کشور را از پای در آورده بود.

بحران جمعیت فراگیر در اروپا و بسیج منابع برای مقابله با این تهدید

افزایش پایدار رتبه جمعیتی اغلب کشورهای اروپایی، نشان دهنده عقب ماندگی این منطقه از سایر نقاط جهان در رشد جمعیتی است. بحران جمعیت در میان اعضای اتحادیه اروپا همه گیر شده است و تقریبا همه این کشورها در پی مقابله با این تهدید اساسی هستند.

بسیاری از این کشورها بخش قابل توجهی از بودجه خود که در برخی موارد برابر با ۲۵ درصد تولید ناخالص داخلی آن ها است را صرف اجرای سیاست های تشویقی افزایش جمعیت می نمایند. سابقه برخی کشورهای این منطقه در حوزه سیاست های جمعیتی به یک قرن می رسد.

حمایت از خانواده توسط نهادهای مختلف دولتی

در حوزه سیاست های جمعیتی، هلند کشوری است که حمایت های مالی نسبتا زیادی را از خانواده های دارای فرزند انجام می دهد، اما این حمایت ها برای پدر و مادر های کارمند بسیار محدود تر است.

پیشینه حمایت از خانواده در هلند به دهه ۱۹۶۰ باز می گردد؛ زمانی که اداره جدیدی در وزارت فرهنگ، تفریح و خدمات اجتماعی ناظر به سیاست گذاری ها و اجرائیات خانواده ها شکل گرفت. از آن زمان، با توجه به گستردگی و ابعاد مختلف سیاست های جمعیتی، مسئولیت حمایت از خانواده ها در میان وزارت خانه های مختلف و شهرداری ها گسترش یافت.

در حقیقت سیاستمداران هلند به این مساله واقف بوده اند که اجرای درست سیاست های جمعیتی مستلزم وجود متولی مشخص در کنار همکاری همه نهادها و وزارتخانه هاست.

 خدمات مراقبت از کودکان در قالب آموزش های پیش دبستانی

در هلند، از سال ۱۹۵۶ تاکنون خدمات دولتی مراقبت از کودکان به عنوان نوعی نظام آموزشی پیش از دبستان از سن ۴ سالگی تا ورود به دبستان برای کودکان فراهم است. استفاده از این خدمات آموزشی تربیتی در ۴ سالگی اختیاری و از سن ۵ سالگی به بعد اجباری است. همچنین نوع مکمل مراکز پیش دبستانی برای کودکانی که مشکل زبانی و تکلمی دارند، برای سن ۲ تا ۴ سال فعالیت می نماید. این مراکز عمدتا توسط مهاجران مورد استفاده قرار می گیرد.

با رشد اشتغال زنان، دولت هلند خدمات مراقبت از کودکان را گسترش داد و مراکز دولتی و خصوصی به این منظور شکل گرفتند.

براساس قانون مصوب سال ۲۰۰۷، تامین هزینه های مراقبت از کودکان به عهده خانواده ها، دولت و کارفرمایان است. در این راستا دولت با پرداخت یارانه هایی به والدین از طریق نظام مالیاتی، آن ها را برای مراقبت از کودکان حمایت می نماید. این یارانه ها به نسبت عکس درآمد تقسیم می شوند؛ به نحوی که خانوارهای کم درآمد یارانه بیشتری دریافت خواهند نمود. امروزه هزینه های مراقبت از کودکان در هلند بسیار زیاد است اما تامین این هزینه ها با پرداخت یارانه به خانواده ها تسهیل می شود.

هلند، از پایه گذاران مرخصی زایمان در جهان

هلند جزو اولین کشور هایی است که مرخصی زایمان را برای زنان پایه گذاری نموده است. قانون مرخصی زایمان در این کشور در سال ۱۹۱۹ مطرح و در سال ۱۹۳۰ تصویب شده است. این قانون ۱۲ هفته مرخصی باحقوق به مادران اختصاص می دهد، لازم به ذکر است برای زنانی که خارج از چهارچوب خانواده اقدام به فرزندآوری نموده اند، این مرخصی کمتر خواهد بود.

میزان مرخصی زایمان در هلند هم اکنون به ۱۶ هفته با حقوق کامل رسیده است، چهار یا شش هفته از این مرخصی تا پیش از زایمان و مابقی آن، پس از به دنیا آمدن فرزند مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین در تمام مدت بارداری و استفاده از مرخصی، کارفرمایان حق اخراج مادران را نخواهند داشت.

مرخصی فرزندآوری والدین

در هلند، هم پدر و هم مادر از مرخصی فرزندآوری بهره مند می شوند، مرخصی فرزندآوری با این هدف اعطا می شود که پدر و مادر ها بتوانند زمان بیشتری را در کنار فرزندان تازه متولد شده خود بگذرانند. قانون مرخصی والدین در سال ۱۹۹۰ تصویب شده بود که شامل ۲۶ هفته مرخصی بدون حقوق می شد. تنها در صورت تمایل کارفرما، در این مدت بخشی از حقوق افراد نیز ممکن است به آن ها پرداخت شود.

استقبال از مرخصی بدون حقوق فرزندآوری در میان زنان بسیار بیشتر بوده است. در سال ۲۰۱۳، ۵۷ درصد زنان و تنها ۲۳ درصد مردان از این مرخصی استفاده کردند.

پرداخت یارانه نقدی به همه کودکان هلندی تا ۱۸ سالگی

اولین کمک های مالی به خانواده ها در سال ۱۹۴۱ بنا نهاده شد و بر این اساس کمک هایی به خانواده های کارمند با بیش از ۲ فرزند اعطا شد. این کمک ها تا ۱۵ سالگی فرزندان ادامه می یافت. در سال ۱۹۴۷، این کمک ها به فرزندان اول و دوم نیز تعلق گرفت و محدودیت سنی آن به ۱۸ سال افزایش یافت.

هم اکنون همه کودکان هلندی تا سن ۱۸ سالگی از کمک های مالی بهره مند می شوند. این کمک ها بسته به سن و سال فرزندان متغیر است؛ به طوریکه به افراد زیر ۶ سال، ۱۹۱ یورو، ۶ تا ۱۲ سال، ۲۳۲ یورو و به افراد ۱۲ تا ۱۸ سال، ۲۷۳ یورو اعطا می شود.

علاوه بر موارد مذکور، معافیت های مالیاتی ویژه نیز به خانواده های کم درآمد تعلق می گیرد و خانواده های دارای فرزندان معلول نیز کمک هزینه های خاصی دریافت می‌نمایند.
منبع: مقاومتی نیوز
انتهای پیام/